به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از دانشجو، نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهند سال 2018 بدترین سال از لحاظ خشونت‌های مسلحانه در مدارس آمریکا محسوب می‌شود.
«مدرسه عالی نیروی دریایی»، از دانشگاه‌های متعلق به نیروی دریایی آمریکا در تحقیقاتی جدید 94 تیراندازی در مدارس را مستند کرده است. این رقم، افزایش حدوداً 60درصدی را نسبت به بالاترین رقم ثبت‌شده قبلی نشان می‌دهد. قبلاً سال 2006 که تیراندازی دبستان سندی‌هوک اتفاق افتاد، با وقوع 59 تیراندازی رکورددار محسوب می‌شد.
پایگاه داده مدرسه عالی نیروی دریایی از دهه 1970 تمامی مواردی را که از سلاح برای خشونت استفاده می‌شود، فارغ از تعداد قربانی‌های آن ثبت می‌کند.
در سال 2018، وقوع تیراندازی‌های مرگبار در پارکلند، فلوریدا و تگزاس، بار مباحثات ملی درباره خشونت با اسلحه در مدارس آمریکا را شدت بخشیده است. در پارکلند 17 دانش‌آموز و کارمند مدرسه کشته شده‌اند. در سانتافه، 10 دانش‌آموز و معلم جان باختند.
«نیکول هاکلی»، از بنیان‌گذاران مؤسسه Sandy Hook Promise که یک موسسه غیرانتفاعی برای مقابله با فرهنگ خشونت در مدارس است، درباره این آمارها گفت: «این، چیزی آن‌‌طرف‌تر از غیرقابل قبول است. غیرقابل توجیه است».
آمارهایی که پیشتر شبکه خبری سی‌ان‌ان گزارش داده نشان می‌دهد 31 درصد از کل موارد تیراندازی‌های مرگبار در آمریکا اتفاق می‌افتند، این در حالی است که این کشور تنها 5 درصد از کل جمعیت دنیا را در خود جای داده است.
آزادی حمل اسلحه، معمولاً به‌عنوان یکی از دلایل وقوع این تیراندازی‌ها عنوان می‌شود. گزارش مرکز تحقیقات کنگره آمریکا نشان می‌دهد از کل 650 میلیون قبضه سلاح که در دستان جمعیت غیرنظامیان است 48 درصد آنها در دستان آمریکایی‌ها است.
جدا از این، عوامل اجتماعی ــ فرهنگی نیز در وقوع این تیراندازی‌ها نقش دارند. محققان مسائل اجتماعی می‌گویند در آموزش‌های رسمی و غیررسمی در آمریکا تأکید بیش از اندازه‌ای روی اهمیت موفقیت‌های مادی یا به‌تعبیر خود آمریکایی‌ها برای تحقق «رؤیای آمریکایی» وجود دارد.
در جهان‌بینی و سبک زندگی آمریکایی، مهم‌ترین معنا دست‌یابی به موفقیت‌ها و دستاوردهای مادی است و ارزش انسان به چنین موفقیت‌هایی گره زده می‌شود و ملاک احساس قضاوت درباره ارزش افراد خصوصاً میان جوامع سفیدپوست به موفقیت‌های فردی در زمینه‌های شغلی، تحصیلی، رقابت‌های ورزشی، مُد یا جایگاه اجتماعی ــ اقتصادی بستگی دارد.
از سوی دیگر، فرهنگ فردگرای آمریکا، خود «فرد» را تنها عامل موفقیت یا شکست در تحقق رؤیاهایش معرفی می‌کند.
این عوامل موجب می‌شوند انسان در چنین جامعه‌ای با فشارهای اجتماعی دائمی برای اکتساب بیشترین دستاوردها روبه‌رو باشد. در مواردی که ناکامی‌هایی در تحقق این رؤیاها بروز کند، فرد به‌دنبال انتقام از خاستگاه ناکامی‌اش برمی‌آید.
تحلیل آمارها و اطلاعات از این یافته حمایت می‌کنند. چنین تحلیل‌هایی آشکار می‌کنند که میان تیراندازی در مدارس و محل کار در آمریکا با سایر نقاط دنیا تفاوت‌های معناداری وجود دارند، این از آن جهت حائز اهمیت است که به این اماکن، معمولاً واسطه‌های تحقق رؤیاهای پیشرفت افراد نگریسته می‌شون
در حالی که 31 درصد کل خشونت‌ها با اسلحه در آمریکا اتفاق می‌افتند، هنگامی که آمارهای خشونت با اسلحه در مدارس و محل‌های کار تفکیک می‌شوند مشخص می‌شود که 62 درصد کل چنین تیراندازی‌هایی در آمریکا اتفاق می‌افتند. در کشورهای غیر از آمریکا، اماکن نظامی بیشترین محل وقوع تیراندازی هستند.
الگوی دیگری که وجود دارد این است که انگیزه‌های موارد معناداری از تیراندازی در آمریکا را می‌توان به شکست در تحقق رؤیاهای پیشرفت مادی نسبت داد. تحقیقی که سرویس مخفی آمریکا انجام داده نشان می‌دهد موارد متعددی از عاملان تیراندازی‌های مرگبار در آمریکا سابقه احساس ناامیدی شدید داشته‌اند و تقریباً همه آنها قبل از انجام تیراندازی با شکست‌هایی در زمینه‌های تحصیلی، روابط عاشقانه، شغلی، رقابت‌های ورزشی و غیره روبه‌رو شده‌اند.
بر همین اساس، محققان عوامل اجتماعی می‌گویند با آنکه آزادی حمل اسلحه در وقوع خشونت‌های مسلحانه در آمریکا نقش دارند، ریشه‌های این پدیده مرگبار را بایستی در عوامل فرهنگی ــ اجتماعی جست‌وجو کرد، به‌عبارت دیگر، سلاح‌ها تنها ابزارهای کشتن هستند، این «رؤیای آمریکایی» است که انسان‌ها را قربانی می‌کند.
