به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ حسین قدیانی فعال رسانه‌ای درباره همسر دکتر شریعتی در اینستاگرام خود نوشت:
برای شریعتی و همسر مرحومه‌اش
هم‌چنان قلم را کاری‌تر از اسلحه می‌دانم و کلمه را برتر از گلوله و چون مرا این است اعتقاد، باور دارم دکتر علی شریعتی؛ این معلم شهید انقلاب در شمار رزمندگان مدافع حرم است، نه‌فقط به استناد مزارش در زینبیه، که به شهادت آن همه متن که از زینب برای ما نوشت، آن‌هم در عصری که اصلاً و ابداً راحت نبود بردن نام «رسول امین برادر» در مجامع دانشگاهی! آری! شریعتی در روزهایی، با افتخار از حسین و از خواهر شیرزن حسین برای ما و برای انقلاب ما سخن گفت که بسی دل و جرئت می‌خواست سخن از اولیای دین! شاید برای هر زینبی که دکتر می‌گفت، ساواک اقلاً ۱۰ شلاق برایش کنار می‌گذاشت!
لذا فرمود؛ «چو به گشتی، طبیب از خود میازار»! اگر الساعه و در اوج راحتی و امنیت، از زینب می‌نویسیم، یکی هم از صدقه‌سر شریعتی و زبان سرخش در دوران سیاه پهلوی است! نیز از صدقه‌سر صبوری همسرش! پوران شریعت رضوی درست مثل سیمین دانشور حق همسری را به‌خوبی ادا کرد برای مرد خود!
بخش مهمی از آل احمد و شریعتی را ما مدیون و ممنون صبر و بصر همسران‌شان هستیم! هم سیمین و هم پوران، زنان نامدار و درس‌خوانده‌ای بودند لیکن در وهله‌ی اول، همسران وظیفه‌شناسی بودند! آنکه جلال را تر و خشک می‌کرد، سیمین بود و آنکه شریعتی را آماده نگه می‌داشت، پوران بود! در چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی، حق مطلب را ادا نکرده‌ایم، اگر غفلت کنیم از این ۲ زن!
ای بسا که شریعتی در زندان بود و بار تمام سختی‌های زندگی می‌افتاد بر دوش پوران! پورانی که از یاد نبریم #خواهر_شهید بود و همشیره‌ی یکی از آن ۳ آذر اهورایی! روحش شاد! برگردم اما به سطور نخست!
رزمندگان مدافع حرم را و شیربچه‌های حاج‌قاسم را این فخر نیز هست که نه‌تنها مدافع حریم امنیت ایران عزیزند، بلکه پاسدار مزار شریعتی هم هستند!
که اگر زینبیه دست داعش می‌افتاد، قبر قلم‌زن زینب نیز فرومی‌افتاد! پس روشنفکران جامعه اگر متعهد به عهدی باشند، باید زبان به مدح نیروی قدس سپاه باز کنند؛ نیرویی که متأثر از رزمش، مزار سرسلسله‌ی روشنفکری متعهد در این دیار را زنده نگه داشت! و این یعنی کمک اسلحه به قلم! و مدد گلوله به کلمه! انقلاب اسلامی را این فخر بس که روشنفکر خمینی‌دوستش، جلال است و شریعتی! و روحانی‌اش بهشتی و مطهری! هم جلال، عاشق امام بود، هم شریعتی! و شاید از ورای همین است که این همه حضرت آقا علاقه دارند به این ۲ تن! این ۲ در روزگاری پای خمینی ایستادند و پای روحانیت اصیل ایستادند که هنوز ماه‌ها و بلکه سال‌ها به پیروزی انقلاب مانده بود! شاد باد روح‌شان
