خبرنامه دانشجویان ایران: میکائیل دیانی// در یک ماه اخیر صداوسیما درگیر *فلان# بود و از سر و روی صداوسیما فقط کد و تبلیغات کاندیداهای #جشنواره_جام_جم آویزان بود و البته در خارج از قاعده جشنواره هنوز هم درگیر ستاره مربع ها هست. خوب است از منطق مدیریت رسانه چند نکته را به رسانه ملی متذکر شویم تا دوستان ما در تلویزیون متوجه شوند که مدیریت رسانه صرفا تعهد و اخلاص نمی خواهد بلکه سواد رسانه نیز واجب است.
1-صداوسیما این همه تشکیلات را در اختیار شرکت های تبلیغاتی قرار داده تا ستاره مربع های خودشان را تبلیغ کنند و سازمان از آنها سود ببرد، این در حالی است که سازمان با این کار بزرگترین سرمایه خود یعنی مخاطبش را منزجر کرده است، از طرف دیگر این جشنواره صرفا رقم قراردادهای سلبریتی ها را بالا برده است و همان سود اولیه باید همین جا برای سلبریتی هایی که دیگر با قرارداد قبل کاری نمی کند؛ مصرف شود.
2-سازمان در این فرآیند یا سلبریتی های گذشته را بازتبلیغ کرده که در نتیجه برای آنها سرمایه اجتماعی و اقتصادی به همراه آورده و حالا قدرت مدیریت آنها را برای خود محدود می کند، یا آنکه یک سری افراد دیگر را تبدیل به سلبریتی می کند و برای خود دردسرهای نو می سازد.
صداوسیما اصلا فراموش کرده که قرار است؛ سازوکار ذائقه سازی برای مخاطب باشد؛ نه دستگاه ستاره سازی!
3-سازمان صداوسیما حتی به عواقب و پیامدهای جشنواره هم توجهی ندارد، حالا تصور کنید سازمان با بازنده های جشنوراه چه می کند؟ چهره هایی که برای خود شأن و منزلتی قائل بوده اند و حالا بازنده اند؛ ریما رامین فر، پانته آ پناهی ها، در مقابل مریم مومن به عنوان اولین تجربه فیلمی اش شکست خورده است؛ آیا این چهره شکست خورده حاضر است دوباره به سازمان بیاید؟! اصلا صداوسیما برای کاندیداهای خود شرایط و امکانات یکسانی دارد، که بخواهد برایشان رقابت یکسان برگزار کند؟! آن کس که در شبکه پرمخاطب سه است با آنکه در شبکه نخبگان است برابری می کند؟!
4-در فرآیند جشنواره و رقابت مسئله ای پیش آمده که همه به جز شبکه در حال بحث کردن در مورد آن هستند. حتی مدیران شبکه مربوطه هم برای وحدت نیروهای سازمانی شان یک کلام نمی گویند که آنها و مجریان و برنامه هایشان یک خانواده اند و باخت و برد بین شان معنا ندارد! و در این میان سکوت علی عسگری از همه زیباتر است....
در واقع جشنواره جام جم برای صداوسیما به یک بازی باخت باخت بدل شده است. این البته بدان معنا نیست که نباید برای انگیزش نیروهای سازمان کاری نکرد؛ اما راهش این اشتباه بزرگ نیست.
5-معاونت بازرگانی سازمان برای جذب مالی سازمان عملا مدیران؛ سیاست گذاران و برنامه سازان را به عناصری اخته و عامل اسپانسرها کرده که در نتیجه آن همه برنامه ها همه در نظر مخاطب شوهای تبلیغاتی است و این مسیر ستاره مربعی که در همه شبکه ها و در همه برنامه ها وجود دارد جز خاموش کردن تلویزیون در خانه ها نتیجه ای ندارد.
