جمهوری اسلامی و مسئله حجاب

خبرنامه دانشجویان ایران: ابوالفضل محرمی*// حجاب یکی از احکام ضروری اسلام است و در ده ها آیه و روایت به این موضوع پرداخته شده است. نظام اسلامی وظیفه دارد تمام شرایط را برای پیاده کردن احکام اسلامی در جامعه فراهم کند و برای این مهم باید اقداماتی از جمله قانونگذاری، اقناع و فرهنگ سازی، نظارت بر حسن اجرای قانون و برخورد با متخلفین را در دستور کار قرار دهد.

حال سوال این است که جمهوری اسلامی در مواجهه با مسئله حجاب موفق بوده یا خیر؟ به اعتقاد نگارنده جمهوری اسلامی در این زمینه بسیار منفعلانه عمل کرده و بعضا با اقدامات اشتباه موجب تقابل اقشاری از جامعه با این ارزش اسلامی شده است.

مسئولین محترم؛گشت ارشاد در برهه ای لازم است اما فقط با گشت ارشاد و اقدامات از این دست موضوع بدحجابی در جامعه مرتفع می‌گردد؟ چقدر نسبت به مسئله حجاب در سطح جامعه اقناع صورت گرفته است؟ چقدر فرهنگ سازی و گفتگو شده است؟ به نظر چند مسئله در موضوع حجاب و عفاف مورد غفلت واقع شده که به آنها به طور مختصر اشاره می‌کنم.

هادینه سازی این مسئله باید از دوران اولیه تحصیلات در مدارس توسط متخصصین امر صورت بگیرد و با استدلال و برهان افراد را از سنین کودکی با مسئله درگیر نمود و شبهات مطرح را پاسخ داد قبل از آنکه فرد خود با شبهه مواجه شود. در حقیقت باید ایمان قلبی نسبت به حجاب از سنین کودکی شکل بگیرد.

اکنون در دانشگاه های ما نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری وجود دارد در صورتی که نیاز حضور این نهاد به نحو کارآمد تر در مدارس ما احساس می‌شود.هویت و شخصیت افراد معمولا در دوران تحصیلات راهنمایی شکل می‌گیرد و این مقطع بسیار اهمیت دارد.

مورد دیگر نظارت و کنترل صحیح بر مسئله مد و لباس است. متاسفانه در سال های اخیر نظارت صحیحی بر این مسئله وجود نداشته است. حتی در فضای دانشگاه های کشور ساز و کار و آیین نامه ای مشخص درباره پوشش مطلوب وجود ندارد در صورتی که بزرگترین دانشگاه های دنیا هم به این مسئله توجه کرده اند.پوشش دانشجویان در بسیاری از دانشگاه ها فاجعه بار بوده و اصلا با محیط آموزشی سازگار نیست.

معتقدم برخورد سلبی با بدحجاب ها در جامعه نتیجه نمی‌دهد و اگر نتیجه ای هم در بر داشته باشد مقطعی است اما در بعضی از موارد که انگیزه تبلیغ علیه حجاب و اخلال در نظم عمومی و سلب آزادی دیگران است باید برخورد قاطع صورت بگیرد. با این حال شبهات جمع کثیری از افراد که نسبت به مسئله حجاب بی تفاوت و یا اهمیت کمی برای آن قائل اند را می توان از طریق گفتگو و تبیین مسئله برطرف نمود.

قشر حزب اللهی و بدنه جوانان و دانشجویان انقلابی نیز در این زمینه کم مقصر نیست. اگر استادی در کلاس درس دانشگاه علیه حجاب سخن بگوید کسی هست که بتواند جواب او را با آیات و روایات بدهد؟ یا فقط این از عهده شان بر می آید که شکایت استاد را به نهاد رهبری دانشگاه کنند و درخواست اخراج استاد را از دانشگاه با طومار و هیاهو فریاد بزنند؟ خواهران محجبه ما چه میزان راجع به حجاب و عفاف مطالعه کرده اند و تا چه اندازه قدرت اقناع این مسئله را دارند؟

متأسفانه بخش اعظمی از دوستان تشکیلاتی و انقلابی نسبت به این ارزش اسلامی دچار رفتارهای محافظه کارانه و پراگماتیسم شده اند. با الفظی چون حجاب اجباری به مبارزه با این حکم ضروری دین پرداخته اند در صورتی که فکر می‌کنند درصدد حل مسئله هستند.نکته ای که خیلی اهمیت دارد عدم امر به معروف و نهی از منکر در جامعه توسط مردم است و این موضوع سبب عادی سازی بدحجابی و بی حرمتی و کمک به گسترده تر شدن مسئله گردیده است.

برخورد سلبی تا حد امکان نباید صورت بگیرد ولی اگر قرار است صورت بگیرد بهتر است توسط افراد عادی با زبان لیّن اتفاق بیفتد نه با رفتار های رادیکال مامورین قانون لکن حضور مامورین امر در سطح جامعه به خودی خود تا حدود زیادی بازدارندگی دارد و این مهم باید انجام شود.اقدام مامورین در جایی که مسئله به نحو عادی قابل حل نیست نیاز است و با عاملین باید برخورد قاطع صورت بگیرد.
امیدوارم این شکاف در جامعه هر چه سریعتر مدیریت و کنترل و روز به روز شرایط بهتر شود.

*عضو شورای مرکزی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل