به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ محمد خاتمی چندی پیش حمایت از لیست های خاص برای انتخابات مجلس پیش رو را سخت دانسته و گفته بود:«دیگر خیلی سخت است به مردم بگوییم بیاییند و رای بدهید. آیا فکر می کنید در دور آینده انتخابات به حرف من و شما مردم پای صتدوق ها خواهند آمد؟ بعید می دانم مگر اینکه در سال تحولی رخ دهد.» فارغ از تحولاتی که ممکن است رخ دهد این جمله خاتمی نشان از عدم اعتماد به نفس این جریان حتی در سطح رهبری است، اعتمادی که هم جامعه و هم اصلاح طلبان نسبت به خود از دست داده اند.
مشارکت مشروط
عملکرد نا مطلوب دولت و مجلس پس از تکرار های متوالی و عدم نتیجه مطلوب حال این سوال را برای اصلاح طلبان پیش آورده است که اصلا باید برای انتخابات بعدی آماده شوند؟ در این میان سعید حجاریان از مشارکت مشروط صحبت کرده است او گفته است «در صورت ممکن نبودن حضور نیروهای درجه یک اصلاحات در انتخابات، عطای آن را به لقایش می بخشیم.» البته حرف از عدم مشارکت توسط اصلاح طلبان حرف جدیدی نیست و معمولا از این شیوه برای فشار بر شورای نگهبان برای تایید صلاحیت کاندیداهای اصلاح طلب استفاده می شود. این صحبت های حجاریان در حالی است که محسن رهامی از گفت و گوی اصلاح طلبان با شورای نگهبان برای حل تعارضات صحبت کرده است. البته می توان این دو را تکمیل کننده یک پازل دانست از طرفی افرادی مانند حجاریان سعی می کنند این فشار روانی را بر شورای نگهبان تحمیل کنند که در صورت عدم تایید صلاحیت فله ای اصلاح طلبان، این گروه از انتخابات بیرون خواهد رفت و این به معنای حذف بخشی از بدنه اجتماعی و کاهش مشارکت مردمی است از طرف دیگر نیز افرادی مانند عطریانفر، رهامی و ... نیز سعی می کنند تا این راه مورد قبول خود و در واقع تنها راه برای راضی کردن گروه تندرو و البته اصلاح طلبان را پیش روی شورای نگهبان قرار دهند.
کاندیدای اصلاح طلبان چه کسی است؟
اما شورای نگهبان تنها بخشی از مشکلات اصلاح طلبان است. همچنان که گفته شد مشکل بزرگتر این جریان معرفی اشخاصی است که بتوانند اعتماد مردم را به لیست اصلاحات جلب کنند. به نظر می رسد افرادی مانند حجاریان حضور افراد سرشناس جریان اصلاحات را راه حل این کار می دانند، و حتی حجاریان درنقدی به معرفی کاندیداها گفته بود نباید جنس بنجل به مردم داد اما به عدم نتیجه گیری عارف به عنوان کاندیدای اصلی اصلاح طلبان در دوره ی قبلی ریاست جمهوری، در مجلس شورای اسلامی، حرف های دو پهلوی مطهری پیرامون از طرفی بابت حجاب و از طرفی در مورد رفع حصر و حتی عدم نتیجه گیری افرادی مانند جهانگیری در بدنه دولت کار را به جایی رسانده است که این سوال مطرح شود که آیا حتی گزینه های مطرح این جریان می توانند گزینه مناسبی برای حضور در مجلس یا دولت باشند.
بیشتر بخوانید// پشت پرده «انتخابات مشروط» مدعیان اصلاحات
آنچه عملکرد اصلاح طلبان را تحت شعاع قرار می دهد شعارهای این گروه مبنی بر همان سال های دهه هفتاد مبنی بر توسعه سیاسی و سیاست به عنوان گفتمان غالب این جریان است. پس از عبور از دوران خاتمی و احمدی نژاد می توان گفت توسعه سیاسی اهمیت خاص خود را از دست داده است. حضور بیش از پیش رسانه ها عملا راه را برای توسعه سیاسی باز کرده است. این درحالی است که به نظر می رسد این جریان ایده ای دیگر برای اداره کشور را نداشته است. روحانی و اصلاح طلبان که ایده یکسانی مبنی بر توسعه بر اساس ارتباط با غرب داشتند امروز دچار بن بست در ایده و عمل شده اند و نه حرفی برای گفتن و نه عملی برای انجام دادن دارند. میت وان گفت دو نوع ایده ای که اصلاح طلبان تا کنون بر آن تاکید داشته اند با مشکلاتی روبرو شده است، توسعه سیاسی عملا مفهوم خود را از دست داده است و رابطه با غرب نیز به بن بست رسیده است.
همین موضوع باعث شده است تا گمان شود حتی در صورت آمدن گزینه های اصلی اصلاح طلبان به میدان به علت عدم ایده ای برای پیشبرد اهداف آش همان آش و کاسه همان کاسه باشد. تجربه مجلس ششم نیز نشان دهنده آن است که نه حضور سران بلکه ایده این جریا برای پیشبرد اهداف خود مشکل اصلی این جریان برای پیروزی در انتخابات است. اما به نظر می رسد اصلاح طلبان اکنون برای فرار از پاسخگویی پیرامون لیست های خود در مجلس و دولت، گناه این بی عملی را به پای افراد لیست ها بگذارند و این بار با وعده حضور افراد شاخص و حل مشکلات به دست آنان سعی کنند آرای مردم را به سمت خود جلب کنند.
