به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایسنا، در صورتیکه هند موفق شود چاندرایان ۲ را روی سطح ماه بنشاند پس از روسیه، آمریکا و چین به چهارمین کشوری تبدیل میشود که موفق به این کار شده است. موشکی که در این مأموریت به کار گرفته شد، "GSLV Mk-III" نام داشت که قوی‌ترین تقویت کننده(booster) هند به حساب می‌آید.
پس از مأموریت "چاندرایان -۱ "، "چاندرایان -۲" دومین مأموریت بزرگ قمری هند محسوب میشود. مأموریتی که اولین فضاپیمای بدون سرنشین هند بود و در سال ۲۰۰۸ میلادی به فضا پرتاب شد و به مدار ماه رسید. این مدارگرد به بررسی وجود مولکول‌های آب روی ماه کمک کرد. فضاپیمای چاندارایان ۲ حامل یک مدارگرد، سطح‌نشین و ماهنورد است که تقریبا همه آنها در هند طراحی شده است.
بنا بر برنامه‌ریزی‌ها مدارگرد این فضاپیما حدود یک سال به دور ماه خواهد چرخید و علاوه بر تصویربرداری از سطح ماه به مطالعه جو آن نیز خواهد پرداخت. سطح نشین این فضاپیما که "ویکرام"(Vikram) نام دارد نیز در حالیکه حامل ماهنورد است به سمت قطب جنوب ماه خواهد رفت و هنگامی که سطح ماه را لمس کرد، در حالیکه از دور توسط دانشمندان سازمان پژوهش‌های فضایی هند (Indian Space Research Organisation) کنترل میشود، آزمایشاتی را انجام خواهد داد.
هدف اصلی این مأموریت بررسی مکان و فراوانی آب در سطح ماه است. در این مأموریت، سطح‌نشین و ماهنورد در سطح مرتفع میان دو دهانهٔ منزینوس و سیمپلیوس در طول جغرافیایی ۷۰ درجه جنوبی فرود می‌آیند. این ماهنورد بر روی سطح ماه کاوش و اقدام به انجام آزمایش‌های شیمیایی نموده و نتایج را به زمین مخابره می‌کند.
