به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از مهر، روز پایانی مهلت ثبت نام برای حضور در انتخابات ریاست فدراسیون والیبال با حضور دو چهره ویژه این رشته همراه بود. محمدرضا داورزنی رئیس پیشین فدراسیون و افشین داوری سرپرست فعلی فدراسیون نام نویسی کردند تا تنور انتخابات داغ‌تر از قبل شود.
سایت فدراسیون والیبال در خبر رسمی که عصر روز یکشنبه روی خروجی خود قرار داد علاوه بر اعلام اسامی کاندیداهای ثبت نام کرده برای ریاست، خبر از استعفای افشین داوری از سرپرستی فدراسیون داد. سرپرستی که ماه ها بود مهلت قانونی‌اش تمام شده بود و به نوعی غیرقانونی امور فدراسیون را پیگیری می‌کرد.
افشین داوری قصد داشت در انتخابات ریاست شرکت کند، برای همین طبق قانون از سرپرستی استعفا کرد و نامش را در بین مدعیان رسیدن به صندلی ریاست نوشت. اما دقایقی از این اتفاق نگذشته بود که افراد مسئول در وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در تماس با رسانه‌ها خواستند خبری را منتشر کنند مبنی بر اینکه وزیر ورزش با استعفای داوری مخالفت کرده است!
در حالی که سایت فدراسیون والیبال به طور رسمی خبر از استعفای داوری داده بود اما وزارت ورزش حاضر نشد مخالفت وزیر را به طور رسمی روی خروجی سایت خود قرار دهد و از طریق رسانه وابسته به خودش و تماس با رسانه‌ها این خبر را اعلام کرد!
پرسش از مسعود سلطانی فر این است که چرا حق طبیعی افشین داوری به عنوان یک مدیر که قصد حضور در انتخابات را داشته، از او گرفته است و به نوعی «زوری» او را سرپرست نگه داشته است؟
طبیعی است وقتی وزیر ورزش به نیروی زیردستش که کارمند وزارت ورزش است بگوید مخالف استعفایش است، داوری چاره ای جز پذیرش ندارد و مجبور است در سایت وزارت ورزش مصاحبه کند و بگوید از حضور در انتخابات ریاست فدراسیون والیبال کناره گیری کردم.
اگر قرار بود داوری به این زودی از حضور در انتخابات کناره گیری کند، چرا یکساعت پیش از مصاحبه اش رفت و ثبت نام کرد؟ آیا این اعمال زور نیست؟ آیا این شیوه جدیدی از مهندسی کردن انتخابات نیست؟
چرا وزارت ورزش نباید اجازه می داد افشین داوری هم در کنار محمدرضا داورزنی و کاندیداهای دیگر در این رقابت حضور داشته باشد؟ آیا این اعمال قدرت وزیر ورزش شائبه حمایت از محمدرضا داورزنی که معاون اوست را تقویت نمی کند؟
با چنین رفتارهایی چرا بازهم وزارت ورزش انتظار دارد رسانه ها و مردم ذهنیت مهندسی کردن انتخابات را نداشته باشند؟
