وقتی جامعه‌ی هدف رادیکال شد، رؤیای اقلیت‌ها به وقوع می‌پیوندد، چرا که تندروی کردار خاص جریانی است که بیش از پیش برنده عرصه سیاست خواهد شد. به‌طوری‌که، اقلیت‌های تندرو با مجموعه‌ای از کنش و واکنش‌های تحمیلی، اصول بازی خود را به کل جامعه تحمیل کنند.
در تاریخ صد سال گذشته، نمونه‌هایی از این اقلیت‌های تندرو را مشاهده کرده‌اید که دولت‌ها را به نابودی کشاندند:
1.سال ۱۹۱۵ اقلیتی جنگ‌طلب به دولت ایتالیا فشار آورده و این کشور را وارد جنگ کردند. همان اقلیت تندرو پس از جنگ از فاجعه‌ای دیگر به نام «فاشیسم» و سرنوشت ایتالیا را تغییر دادند و موسولینی را آفریدند!
2. آلمانِ دهه ۱۹۲۰ اقلیت‌های نازی جمهوری آلمان را به قهقرا کشاندند که خروجی آن «هیتلر» بود!
تاریخ فرهنگ آذری‌زبانان ما آنقدر غنی و پر ابهت است که سخت می‌توان درباره آن بزرگواران سخن گفت. از ستارخان و باقرخان وطن‌پرست بگیرید تا دیگران... اما پس از یک هفته از حوادث ناگوار در ورزشگاه یادگار امام تبریز که اقلیتی کوچک اقدام به «سلام نظامی به ترکیه» کردند، نمی‌شود ساکت بمانم!
بنا بر عقیده نگارنده این متن، یکی از اصلی‌ترین وظایف ما در مقابل این «اقلیت تندرو»، عدم برخورد قهری و احساسی با این اقلیت است. آنها بدنبال ایجاد ناهنجاری در کف جامعه هستند که خود را از اقلیت به اکثریت تبدیل کرده و مردم را در مقابل حکومت مرکزی قرار دهند؛ اگرچه در این بین از حملات هشتگی در فضای مجازی هم نباید غافل شد!
تنها راه مقابله با این اقلیت؛ این است که «اقلیت تندرو» در فرهنگ و جامعه آذری‌زبانان حل شود و برخورد قهری و سرکوب اقلیت‌ها موجب خواهد شد تا اقلیت‌های دیگر نیز در چهار گوشه کشور فعال شوند.
