به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از تسنیم، امیر محبیان کارشناس مسائل سیاسی، درباره مطرح شدن بحث استعفای رئیس‌جمهور توسط برخی، گفت: بعضاً شنیده می‌شود که بحث استعفای رئیس‌جمهور در پی بروز مشکلاتی که در مدیریت اجرایی رخ داده و نتایج مطلوب گرفته نشده، مطرح می‌شود.
وی با بیان اینکه این بحث از دو منظر مطرح شده است، افزود: بعضی افراد اصولگرا از موضع مخالفت و انتقاد از دولت این موضوع را با این منطق که «جلوی ضرر را از هر کجا بگیرید نفع است»، مطرح می‌کنند؛ لذا پیشنهاد می‌دهند که رئیس‌جمهور از همین جا استعفا بدهد و بعضی افراد هم هستند که حتی در حوزه اصلاحات این پیشنهاد را مطرح کردند.آنها جدا از ایرادات کارکردی قصد دارند سرنوشت اصلاح طلبان را از سرنوشت دولت روحانی جدا کنند.
کارشناس مسائل سیاسی خاطر نشان کرد: باید واقعیت و منافع مردم را دید؛ واقعیت این است که رئیس‌جمهور و مجموعه دولت اقداماتی را انجام دادند که می‌توان از بخشی از آنها دفاع کرد و بخشی را نیز نمی‌توان دفاع کرد.
محبیان گفت: استعفا در این شرایط جدای از اینکه می‌تواند مشکلاتی برای کشور به وجود بیاورد، یک سنت نادرستی نیز ایجاد می‌کند؛ این سنت نادرست که وقتی کسی مدیریتی را بر عهده دارد و نمی‌تواند در مدیریت خود آنچنان که باید موفق باشد و یا انتقاداتی نسبت به مدیریت او وجود دارد، استعفا بدهد و برود. این کار مشکلی را حل نمی‌کند مسول اجرایی با هر رویکرد سیاسی باید نهایتاً در برابر اقداماتش پاسخگو باشد و الّا استعفا کردن و به کنار رفتن، بدون پاسخگویی می شود گریزگاه.
وی همچنین تصریح کرد: دولت آقای روحانی باید به پرسش‌هایی که وجود دارد پاسخ داده و از نکاتی که قابل دفاع است، دفاع کند.همچنین باید در موضوعاتی که ضعف هست، ضعف‌ها را نیز بپذیرد و در نقاطی که ناتوانی وجود داشته، دلایل را توضیح دهد که چرا نتوانسته از ظرفیت‌های موجود استفاده کند. لذا به گمان من پیشنهاد پاسخگویی به ضعف‌ها بهتر از پیشنهاد استعفا در این شرایط است.
کارشناس مسائل سیاسی در ادامه درباره انتقاد از دولت نیز اظهار داشت: نقد دولت بهترین هدیه‌ای است که منتقدان می‌توانند به دولت بدهند و دولت می‌تواند به روشنی ضعف‌های خود و ذهنیت منتقدان خود را ببیند. اگر دیدگاهی اینگونه مطرح کند که "نباید از دولت نقد کرد چون هرگونه نقد از دولت در شرایط فعلی ممکن است به فروپاشی آن بینجامد"، عملا به نوعی توصیه به دیکتاتوری است. دولت باید از اقدامات خود دفاع کند و ضعف‌های خود را هم بپذیرد و هر جا که لازم است در اقدامات خود اصلاحات به عمل آورده و اشکالات را بر طرف کند.
محبیان خاطر نشان کرد: وظیفه دولت این است که تا آخرین روز به وظیفه خود عمل کند و منتقدان نیز وظیفه دارند که انتقاد کرده و طبیعتا نقاط ضعف را به دولت بیان کنند، البته دولت هم نباید اینگونه باشد که هر نوع انتقادی را «انتقام» تلقی کند. اکنون بسیاری از انتقادها که حتی توسط منتقدان تند دولت صورت می‌گیرد، دارای مایه‌های ارزشمند کارشناسی است، یعنی این انتقادات، انتقادات واردی است که دولت باید برای رفع اشکلات از آن بهره بگیرد.
