به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از آفتاب یزد، هرچند در کوچه و بازار چندان هیجان انتخاباتی دیده نمی‌شود اما در میان گروه‌ها و جریان‌های سیاسی و به ویژه چهره‌های رسانه‌ای آنها دغدغه و هیجان بالا گرفته است. انتخاباتی که روند تایید صلاحیت‌ها موجب شد تا اصلاح طلبان بگویند نیروهای تراز اول خود را از دست داده‌اند و آنطور که باید و شاید نمی‌توانند پر قدرت وارد کارزار شوند. از سوی دیگر اصولگرایان با صف کاندیدا مواجه شده‌اند، به طوری که هر گروهشان خود یک لیست سی‌نفره آماده کرده است و میل و رغبتی هم برای پا پس کشیدن به نفع دیگر اصولگرایانی که‌اندکی با هم تفاوت دیدگاه دارند از خود نشان نمی‌دهند.
اما به نظر می‌رسد برای تحلیل انتخابات پیش روی هرچه که به روز برگزاری نزدیک‌تر می‌شویم یک نکته بارزتر می‌شود و آن ترس از باختن میان اصولگرایان حتی در همین وضعیت فعلی است که آنها روی کاغذ شانس بالایی برای پیروزی دارند! به عبارت دیگر فقدان رقیب قدرتمند در عین اینکه یک فرصت برای آنها است اما یک فشار را ایجاد کرده که مبادا در این وضعیت نیز نتوانند رای مردم را به خود اختصاص دهند که در این صورت فلسفه وجودی اصولگرایان زیر سوال می‌رود که چگونه در انتخاباتی که همه چیز در آن آماده پیروزی بود نتوانستند موفق شوند! این روزها کیهان به عنوان پایگاه رسانه‌ای محافظه کاران نتوانسته این ترس را پنهان کند و دست به دامان شرع شده است. دیروز یک یادداشت نویس این روزنامه نوشت:«اگر حضور نیروهای متعهد انقلابی و مردمی در خانه ملت یک تکلیف دینی و ملی است، که هست، هر اقدام و حرکتی که به این حضور لطمه بزند و مانع از انتخاب نمایندگان شایسته شود، به یقین یک اقدام غیر‌شرعی و ضد‌ملی است، و از آنجا که ارائه دو لیست جداگانه از نامزدهای متعهد و مردمی بدون تردید راه ورود آنان را به مجلس دشوار می‌کند، با جرات می‌توان گفت که اقدام مورد اشاره، اقدامی خلاف شرع و مغایر با منافع ملی است.
چگونه می‌توان سنگ‌اندازی برسر راه انتخاب نمایندگان متعهد را تکلیف شرعی دانست؟!» او در بخش دیگری از یادداشت خود آورده:« اگر شرایط کنونی را خطیر بدانیم که خطیر است (و نه خطرناک) و نقش مجلس شورای اسلامی را سرنوشت‌ساز بدانیم، که هست، هر اقدامی که حضور نامزدهای متعهد و مردم‌دوست و مخصوصاً نامزدهای پا به کار برای مبارزه با فساد اقتصادی و باندهای مافیایی را با دشواری روبهرو کند، اقدام دینی و ملی نیست و در تقابل آشکار با تکلیف شرعی است.» این روزنامه پیش از این نیز درباره افتراق اصولگرایان نوشته بود:«چنانچه با دو و یا چند لیست جداگانه به صحنه بیایید -که شواهدی از آن در دست است- خیل عظیم نیروهای حزب‌الله و وفادار به انقلاب را با سردرگمی و دلسردی روبهرو خواهید کرد، که متاسفانه تا اینجای کار چنین بوده است و گناهی بزرگ و نابخشودنی است.»
نباید از پیروزی مطمئن شویم
این تنها کیهان نیست که نگران است، محمدرضا باهنر که با هفت دوره نمایندگی جزو رکوردداران ادوار مجلس است نیز پیش از این دغدغه باخت با دو لیست را مطرح کرده بود. نائب رئیس مجلس اصولگرای نهم گفته بود:« اگر تصور کنیم که در جریان اصولگرایی دو یا سه لیست هم باشد اشکالی ندارد چون رای‌دهنده به ما در انتخابات آینده بیشتر است این اصلاً معنا ندارد و آرا پخش می‌شود. اصلاً اگر ۲ لیست جدی اصولگرا در تهران بیاید که حتماً انتخابات را می‌بازیم. تازه اگر با یک لیست هم به انتخابات وارد شویم باید بسیار تمهیدات بچینیم و برنامه‌ریزی کنیم تا موفق شویم. این هم که من همیشه به دوستان می‌گویم که مراقب باشیم به خودمان نبازیم برای این است که ما باید نگران برنده شدن خودمان هم باشیم. یعنی تحت هیچ شرایطی نباید از پیروزی خودمان مطمئن شویم.»
جبهه پایداری: راه ما شرعی است
با این حال جذابیت صندلی سبز مجلس موجب شده سردمداران این جریان که در ارائه لیست‌ها نقش پرنفوذی دارند همچنان بر رویه خود تاکید کنند و این یعنی ترس در اردوگاه اصولگرایی باقی خواهد ماند. حداد عادل به عنوان رئیس شورای ائتلاف اصولگرایان درباره لیست این شورا گفته:«این شورا در انتخابات چند اصل را مبنای خود قرار داد که از جمله آن می‌توان به وحدت فراگیر از همه نیروهای انقلابی، جوانگرایی، دخالت دادن مردم در فرآیند رسیدن به لیست واحد، مشارکت دادن بیشتر بانوان، نفی سهمیه‌بندی، نفی تصمیم گیری از بالا به پایین، نفی تصمیم‌گیری از مرکز برای شهرستانها و استانها اشاره کرد.» او درباره اینکه چرا اصولگرایان نتوانستند لیست واحد بدهند نیز گفت:«چند دستگی در همه جا وجود دارد.» یک طرف دیگر این چنددستگی هم جبهه پایداری است. جبهه‌ای که چندان در صحنه سیاسی کشور شناخته شده نیست و اصولا هروقت نامی از آنها می‌شنویم در مقابل خود اصولگرایان در حال پایداری نشان دادن هستند! درباره انتخابات پیش روی نیز این جبهه با کلیدواژه «انتخاب اصلح» از ابتدا نشان داد چندان مایل نیست راهی را برود که در آن حداد عادل نقش تعیین کننده دارد. در جدیدترین اظهارات انتخاباتی در میان این جبهه، وب سایت رجا نیوز که نزدیک به پایداری‌ها است گزارشی نوشته که آیت الله مصباح خطاب به اعضای شورای پایداری از روش این گروه حمایت کرده است و گفته:«وقتی سیاسیون ما هنوز به رشد لازم برای تعامل صحیح نرسیده‌اند، شما راه منطقی و شرعی خود را ادامه دهید و از انگ‌های سیاسی نترسید.» حساب توئیتری آیت‌الله مصباح نیز در همین زمینه نوشت:«روشی که جبهه پایداری برای انتخابات نامزدها به کار گرفته روشی منطقی و مشروع است.»
اما چرا اصولگرایان درحالی که چهار انتخابات اخیری که در کشور برگزار شده را باخته‌اند و بارها هم قسم شده‌اند برای پیروزی، بازهم نتوانستند به لیستی واحد برسند و همچنان زیر سایه شکست دغدغه‌های خود را تا سطح گناه و شرعیات ارتقا داده‌اند. در همین زمینه گفتگو کردیم با یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب. حمید قزوینی به «آفتاب‌یزد» گفت:«واقعیت این است که رشد جامعه در سال‌های اخیر همه بخش‌ها و همه جریان‌ها و جناح‌های سیاسی را هم تحت تاثیر قرار داده، رشد فرهنگی و تاثیر تکنولوژی‌های ارتباطی که نقش ویژه‌ای در جامعه داشته و ضریب نفوذ آنها در میان مردم به طور روز افزونی بیشتر شده جریان‌های سیاسی را هم دربرمی گیرد و اصولگرایان نیز از این قاعده مستثنی نیستند.» او افزود:«تنوعی که امروز در جناح اصولگرا شاهد آن هستیم بازتابی از همین وضعیت است، جریان اصولگرا که در گذشته کاملا مدیریت متمرکز داشت و تحت کنترل بود امروز شاهد وضعیتی است که در سال‌های گذشته کسی نمی‌توانست آن را تصور کند.» قزوینی در ادامه اظهار کرد:«پناه بردن به ابزارهای شرعی و طرح این مساله که تنوع لیست‌ها خلاف شرع هست و پرداختن به چنین گزاره‌هایی، آخرین دستاویزی است که برخی در این جریان استفاده می‌کنند تا تنوع و تشتتی که در این جناح هست را مهار کنند.» این فعال سیاسی اصلاح طلب گفت:«به نظر می‌رسد یکی از نشانه‌هایی که در توسعه سیاسی جامعه باید آن را مورد توجه قرار داد نیز همین تنوعی است که البته برخی در جریان اصولگرا مایل به پذیرش آن نیستند اما معتقدم این انتخابات طلیعه تعدد و تکثر بیشتر در جناح اصولگرا در سال‌های آتی خواهد بود.»
تنوع لیست‌هایی که برای برخی محافظه کاران به یک دغدغه تبدیل شده روز جمعه این هفته را برای این جریان سرنوشت ساز کرده است. انتخاباتی که به نظر می‌رسد برای اصولگرایان نه تنها فرصتی برای گرفتن قدرت بیشتر بلکه به موضوعی حیثیتی در این جریان تبدیل شده است. باخت در انتخاباتی که رقیب با حداقل بضاعت آمده امری نیست که اصولگرایان بتوانند به راحتی فشار آن را تحمل کنند، آن هم برای جریانی که سال‌ها است به نام مردم بیانیه می‌دهد و گاه به نام مردم تصمیم می‌گیرد!
