خبرنامه دانشجویان ایران: محمدرضا عبدالله آبادی*// شروع فرآیند عادیسازی روابط، متعلق به سالها قبل بوده و امارات اولین کشور نیست. سوال قابل تامل اینجاست که چرا امارات در این برهه زمانی به این موضوع ورود میکند؟
باتوجه به روندی که اسرائیل در منطقه پیش گرفته و تیتر اول رسانه ها را به عادی سازی روابط معطوف کرده است و همچنین بسیاری به تحلیل آن میپردازند، باید گفت که این فرایند متعلق به زمان حال نیست و وقوع این فرایند متعلق به سال ۱۹۷۷ میلادی میباشد.
اگر بخواهیم با نگاهی به گذشته وضعیت حال را توصیف کنیم به این صورت است که ، سیاست اسرائیل در تاریخ به دو دوره تقسیم میشود؛ دوره تخاصم و دوره صلح.
دوره تخاصم از سال ۱۹۱۷-۱۹۷۳ میلادی است، که در آن جنگهای مختلفی بین نیروهای رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی رخ دادهاست، تعداد جنگهای فوق را میتوان شش جنگ پیاپی نام برد.
دوره صلح از سال ۱۹۷۷ شروع شدهاست و در آن سیاست رژیم صهیونیستی به سمت صلح و دوری از جنگ و نزاع با کشورهای عربی بودهاست تا بتواند با نرمشی کاملا ملایم وضعیت فضای منطقه را به نفع خود تغییر دهد.
در دوره صلح اسرائیل با کشورهای عربی یعنی دوره تغییر سیاست به مذاکره، نقطه عطف و شروع عرصه روابط پنهان محسوب میشود و اولین گام در این عرصه را کنفرانس مادرید میتوان نام برد.
باتوجه به این مسئله که این کنفراس برای اعراب خروجی مشخصی نداشت ولی اسرائیل توانست به تمام اهداف خود برسد و شروعی بر عادیسازی روابط ایجاد کند، دوره صلح که همان دوره عادی سازی روابط میباشد، خود به دو دوره تقسیم میشود:
دوره اول دوره پنهانی روابط که در سال ۱۹۷۵ و دوره دوم یعنی همان دوره روابط آشکار که در سال ۲۰۰۸ آغاز میشود.
اولین کشوری که وارد روابط عادی سازی و صلح با اسرائیل میشود، مصر با حضور انورالسادات-چهارسال بعداز آخرین جنگ مصر با اسرائیل- در کنست رژیم صهیونیستی حاضر و سخنرانی میکند که نتیجه آن را ۲ سال بعد در قرارداد کمپ دیوید میبینیم.
شروع فرآیند عادی سازی روابط، متعلق به سال ها قبل بوده و امارات اولین کشور نیست. سوال قابل تامل اینجاست که چرا امارات در این برهه زمانی به این موضوع ورود میکند؟
جواب این سوال کاملا روشن است؛ امارات به عنوان یکی از اقمار آمریکا با سرمایه گذاری عظیمی که در این کشور انجام دادهاست باید روزی به بهرهبرداری رسد و از طرفی در آمریکا و اسرائیل شاهد اتفاقات مهمی هستیم ، درگیریها و اعتراضات و همچنین انتخابات در دو کشور بسیار نزدیک است.
یکی از سیاست های رسانه ای اتخاذ شده این است که نباید به هیچ عنوان اولین خط خبری در جهان حول اتفاقات داخلی کشورهای آمریکا و اسرائیل باشد؛ به همین منظور در وهله اول انفجار بندر بیروت رخ میدهد و بلافاصله نگاهها از دخیل بودن اسرائیل در این حادثه خارج میشود و قرارداد صلح امارات رخ میدهد ، این کار مصداق تعریف واکنش رسانهای برای عوض کردن زمین بازی و همچنین مدیریت افکار عمومی به نفع خود است.
در پایان هم باتوجه به فرایند های مختلفی که در منطقه غرب آسیا وجود دارد ، رژیم صهیونیستی به دنبال بازی سازی در منطقه بوده و تمامی اهدافش کاهش ضریب نفوذ جبهه مقاومت در منطقه است؛ به همین خاطر تمام اتفاقات موجود در منطقه برد رسانهای ضد مقاومت دارد.
* دبیر واحد بینالملل اتحادیه دفتر تحکیم وحدت