به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل ازرسائل، بررسی موارد تاریخی همواره درس‌ها و عبرت‌های عجیبی داشته است.اگرچه برخی تلاش می‌کنند عملکرد خود را از اذهان مردم بزدایند، اما اسناد تاریخی هنوز زنده است.
پس از آنکه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم اقدام به انتشار بیانیه‌ای مبنی بر عدم وجود شرایط مرجعیت برای آیت الله صانعی نمود، سیدحسین موسوی تبریزی با زیر سئوال بردن بیانیه، اقدام فوق را سیاسی و غیرموجه دانست.
این درحالی است که سیدحسین موسوی تبریزی خود در زمان تصدی دادستانی کل کشور به استناد نظر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، آیت الله شریعتمداری را فاقد صلاحیت مرجعیت و حتی اداره اموال مربوط به سهم امام دانست.
متن این نامه بدین شرح است:
حکم به آقاى یوسف صانعى (واگذارى اداره دار التبلیغ اسلامى به دفتر تبلیغات قم)
زمان: 29 اسفند 1363/ 27 جمادى الثانى 1405
مکان: تهران، جماران
موضوع: واگذارى اداره دار التبلیغ اسلامى قم به دفتر تبلیغات اسلامى قم
مخاطب: صانعى، یوسف
بسمه تعالى
سرپرستى محترم دفتر تبلیغات اسلامى قم
با توجه به اینکه آقاى شریعتمدارى دیگر صلاحیت اداره دار التبلیغ اسلامى قم و انتشارات و چاپخانه و کتابخانه و متعلقات آنها اعم از ساختمان‌ها و خوابگاه و غیره را ندارند و نمىتوانند درباره آنها سرپرستى کنند و از آنجا که همه آنها طبق اعترافات خودش از وجوه شرعیه و زکوات و عطایاى مردم و از بیت المال مسلمین تهیه شده است با کسب اجازه که از محضر مبارک ولى‌فقیه و مرجع بزرگوار و امام امت آیت اللَّه العظمى امام خمینى(مد ظله العالى) شد ایشان اجازه فرمودند که دفتر تبلیغات اسلامى قم تمامى موارد فوق الذکر را به نحو احسن اداره نمایند.
امید است که با اعمال مدیریت صحیح و دقت کامل در حفظ بیت المال کما هو حقه بهرهبردارى به نحو اتم و اکمل در مصالح اسلام و مسلمین و ترویج شریعت مقدس اسلام و مکتب جعفرى (علیه السلام) و تربیت طلاب علوم دینى و مروجین و مبلغین مذهبى انجام گیرد و همواره مورد توجه حضرت بقیة اللَّه (ارواحنا فداه) باشد.
از این تاریخ مىتوانید با صورت جلسه کامل همه موارد فوق و کلیه وسایل موجود را از دادستان محترم انقلاب اسلامى قم تحویل بگیرند.
و السلام علیکم و رحمة اللَّه.
دادستان کل انقلاب اسلامى ایران- سید حسین موسوى تبریزى- 8/ 2/ 61
بسمه تعالى
جناب آقاى صانعى دادستان، به محتواى این ورقه عمل نمایید.
29 اسفند 63
روح اللَّه الموسوی الخمینى
(صحیفه امام، جلد 19، صفحه 192)
