خبرنامه دانشجویان ایران: هر روز که به جامجهانی 2014 برزیل نزدیک میشویم، تب و تاب حضور تیمهای ملی کشورها و ستارههایشان در این تورنومنت طوری شدت می گیرد که بازار خرید و فروش بلیط این دوره از بازیها را از همیشه داغتر می شود اما این همه ی ماجرا نیست.
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ این دوره از جام جهانی فوتبال نیز از سایر دورهای این تورنومنت و المپیک و یوروها مستثنی نخواهد بود و از سرگیری سیاستهای فرهنگی فاسدی که مهد پیدایش آن از غرب و اروپای امروزی است، میتواند موج جدیدی از مشکلات را برای کشور میزبان و بعضا کشورهای حاضر از سراسر جهان خصوصا ایران را به همراه داشته باشد.
این در حالی است که با توجه به فروش تقریبی بلیط بازیهای مقدماتی جام جهانی برزیل، بازی ایران و آرژانتین در بین 5 بازی پرفروش قرار گرفته است و آمار فروش دو بازی دیگر ایران نیز نشان میدهد که سیل عظیمی از ایرانیان در سراسر جهان که عمدتا از داخل کشور هستند، راهی برزیلند.
یکی از صنایعی که در تونومنتهای ورزشی در سراسر جهان است، صنعت روسپیگری است که بروز شدید آن در جامهای جهانی 2006 آلمان، 2010 آفریقای جنوبی، یورو 2012 لهستان-اوکراین، المپیکهای 2008 پکن، 2012 لندن و سایر تورنومنتها، بعضا با اعتراضات مردمی میزبان نیز مواجه گردید.
طبق آمار رسمی «کمیسیون زنان پارلمان اتحادیه اروپا» در جام جهانی 2006 آلمان، نزدیک به چهل هزار زن روسپی در مدت بازیهای جام جهانی فوتبال به آلمان وارد شدند و تعداد بسیاری از آنان توسط باندهاى جنایتکار و دلال خرید و فروش زنان و دختران، به اجبار به روسپیگری گمارده شدند.
پیش از جامجهانی 2010 در آفریقای جنوبی نیز پنج قاچاقچی انسان دستگیر شدند؛ به گزارش پلیس آفریقا، حدود ۹۰ زن روسپی سالانه توسط گروههای تبهکاری و قاچاقچیان انسان برای مشتریان پولدار و متمولی در کشور آنگولا و چند نقطه دیگر آفریقا قاچاق میشوند.
زنانی که در این شبکه مورد استفاده قرار گرفتهاند از میان شبکههای روسپیگری در سائوپائولو یا مانکنها و هنرپیشگان تلویزیون بودهاند؛ به آنها وعده دستمزدهای کلانی از ۱۰ تا ۱۰۰ هزار دلار داده شده بود اما در اکثر موارد چنین وعدههایی عملی نشدهاند.
در مسابقات یورو 2012 نیز اتفاق مشابهی رخ داد که صدای مردم اوکران و لهستان را درآورد و اعتراض شدید آنها را به دنبال داشت.
پیشتر ماهیت چنین موضوعی از سوی مسئولین برگزار کننده مسابقات تایید نمیشد، اما امروز مشاهده میشود که به صورتی کاملا علنی، برای هرچه بهتر ظاهر شدن صنعت روسپیگری در جام جهانی برزیل، اخبار و اطلاعات مربوط به آن نیز متتشر میشود.
صفحه ورزشی سایت «نشنال پست» چندی پیش، از آموزش زبان انگلیسی به زنان روسپی که قرار است در جام جهانی برزیل حضور داشته باشند خبر داد.
این پایگاه خبری نوشت : یکی از همین شرکتهای روسپیگری پیش از سال جدید در یکی از بزرگترین شهرستانهای برزیل شروع به ثبتنام برای کلاسهای رایگان زبان انگلیسی برای آمادگی روسپیان در جام کنفدراسیونها و جام جهانی 2014 کرده است.
از طرفی منابع اروپایی بعد از برگزاری مسابقات یورو2010 ابراز داشتند: مطرح شدن موضوع روسپیگری اجباری امر ناخوشایندی است؛ در کشورهای مختلف اتحادیه اروپا به این مسئله بطرق متفاوتی برخورد میشود.
بدون در خواست کشورهای اروپایی، حتی مأموران اینترپل، پلیس اروپا، نمیتوانند با تصمیم مستقل خود نسبت به این موضوع عکسالعمل نشان دهند؛ این مسئله سرعت مبارزه با باندهای تجارت زنان را تقلیل میدهد.
مسئولان سازمانهای امدادی به این مسئله به دیده تردید مینگرند که در آلمان در دادن حق اقامت به زنان قربانی و یا مجازات مردانی که به سراغ آنان میروند، تغییری حاصل شود. اگرچه به زمان شروع بازیهای جام جهانی فوتبال نزدیکتر میشویم و حتی فشارهای پارلمان اروپا در این امر افزایش یافته است.
این منابع خبری همچنین با زنانی که بعضا قربانی این دلالیها و تجارتهای غیر قانونی میشوند، به گفتگو نشسته است که در یکی از این موارد آورده است: در مورد نمونه آنا در بلژیک، وضع به نظر زیاد بد نمیرسد. او با توجه به همه مشکلاتی که از سر گذرانده تنها یک آرزو دارد: «خانهای که بتوانم در آن با آرامش با فرزندم به زندگی ادامه دهم و کاری که از طریق آن امرار معاش کنم. یک زندگی ساده، مثل همه انسانهای دیگر. فقط همین کافی است.».
به نظر میرسد صنایعی از قبیل روسپی گری و قاچاق انسان که در دهههای اخیر، خصوصا در مجامع ورزشی جهانی به یکی از رگههای حیاتی غرب و اروپا تبدیل شده است، اکنون یکی از مشکلات اساسی برای قربانیان و مردم کشورهای میزبان است.
از طرفی رشد چشمگیر سفر ایرانیان به این دوره از جامجهانی و جولان تورهای مسافرتی با مارک برزیل و سواحل سائوپائولو، جزو آن دسته از آسیبهایی است که میتواند جامعه را تحت تاثیرات منفی خود قرار دهد؛ حال آنکه سفر خیلی عظیم مردم از ایران به برزیل و بازگشت آنها بعد از مسابقات نیز، به نوبه خود، حامل پالسهای نچندان مناسب خواهد بود.
در پایان فقط میتوان اظهار داشت که روسپیگری و صنایع این چنینی در اروپا و غرب، مسئلهای است که اکنون بعد از گذشت یکی دو دهه از اعمال آن، با بازخوردهای منفی از جانب مردم کشورهایی که قربانی شدهاند روبروست؛ پس با توجه به اینکه آزمودن آزمودهها خطاست، افزایش تمایل سفر به چنین مراکزی در کشور، تبعات مناسبی را نمیتواند به همراه داشته باشد.
