به گزارش فارس به نقل از اینوستینگ، طی روزهای اخیر دو کشور چین و روسیه قرارداد گازی 400 میلیارد دلاری برای انتقال گاز از روسیه به چین امضا کردند. این قرارداد از نظر ارزش مالی یکی از بزرگترین قراردادهای منعقد شده در تاریخ اقتصاد بین الملل محسوب می شود.
اما این قرارداد از یک نظر با دیگر قراردادهای بین المللی متفاوت بود، بر اساس این قرارداد چین هزینه گاز دریافتی خود را به یکی از دو واحد پولی رسمی دو کشور، یوآن یا روبل، پرداخت خواهد کرد.
اگرچه در حال حاضر همچنان برای جدا شدن کشورها از مبادله بر اساس دلار بعنوان ارز بین المللی زود است، اما می توان این اقدام را گام هایی به سوی جدا کردن مبادلات بین المللی از دلار به عنوان ارز مرجع عنوان کرد.
در حال حاضر ارز داخلی بسیار از کشورهای جهان وابستگی بسیار شدیدی به دلار دارد به گونه ای که کشورهایی مانند پاناما، اکوادور و السالوادور، دلار آمریکا را بعنوان واحد پولی خود انتخاب کرده اند و کشورهای دیگری مانند عربستان و ونزوئلا نیز ارزش واحد پولی خود را به دلار آمریکا وابسته کرده‌اند.
هم اکنون بسیاری بر این باورند که پس از دلار، یورو دومین ارز بین المللی پر کاربرد در اقتصاد بین الملل است، اما این تصور با در نظر گرفتن اینکه سهم مبادلات تجاری با ارز یوآن چین معادل 10 درصد است و این میزان سهم از سهم یورو در مبادلات تجاری جهانی بیشتر است، تصور غلطی به نظر می رسد.
بر اساس اعلام مقامات روسیه و چین بعنوان دو کشور مطرح و تأثیرگذار در بازارهای بین المللی، این کشورها در حال حذف دلار از مبادلات خود هستند، و چین در حال حاضر حجم قابل توجهی از مبادلات خود را بر پایه یوآن انجام می دهد.
در شرایط کنونی نمی توان ارز دیگری را به عنوان ارزی با پشتوانه قوی تر از دلار آمریکا در جهان مطرح کرد اما به نظر می رسد در آینده این روند با دگرگونی مواجه شود.
با توجه به تاریخچه ارزش دلار از سال های 1800 میلادی، می توان نتیجه گرفت که ارزش دلار طی یک قرن ثابت بوده است.
قدرت خرید دلار بین سال های 1800 تا سال های اولیه 1900 میلادی تقریبا ثابت بوده است به گونه ای همان مقدار که در سال 1800 میلادی شهروندان آمریکایی می توانستند با یک دلار خرید کنند معادل آْن در سال های ابتدایی 1900 میلادی هم می توانستند اقدام به خرید کنند.
اما ارزش دلار و قدرت خرید این ارز بین المللی از زمان تشکیل بانک مرکزی ایالات متحده در سال 1913 تا کنون بالغ بر 97 درصد کاهش داشته است به گونه ای که قدرت خرید شهروندان آمریکایی به میزان قابل توجهی در این سال ها کاهش داشته است.
درآمد شهروندان آمریکایی نیز طی سال های اخیر با کاهش قابل توجهی همراه بوده است به نحوی که حداقل دستمزها در دولت باراک اوباما در مقایسه با دو دهه گذشته در این کشور 20 درصد کاهش داشته است.
با ادامه روند نزولی ارزش دلار و همچنین رویکرد کشورهای دیگر برای استفاده از دیگر ارزهای بین المللی در آینده، احتمال تغییر روند کنونی مبادلات در جهان وجود دارد و این امکان وجود دارد که ارزهای دیگر نیز بعنوان رقبای قدرتمند این ارز در بازارهای جهانی وارد عرصه شوند.
