به گزارش خبرنگار«خبرنامه دانشجویان ایران»؛ نتیجه این دیدار در حالی مساوی شد که پیش‌بینی و انتظار از این رویارویی با توجه به جایگاه بهتر ایران در رنکینگ فیفا نسبت به نیجریه، پیروزی سفید پوشان کشورمان بود که البته محقق شد.
تیم ملی فوتبال ایران که به سرمربیگری کارلوس کی‌روش به سختی توانست جواز حضور در جام‌جهانی برزیل را کسب کند، در مرحله راهیابی به این دوره از مسابقات، با پیروزی مقابل کره جنوبی که از مدعیان سرسخت گروه بود، انتظارها برای بازی با نیجریه و حتی بوسنی در جام‌جهانی را نسبت به خود افزایش داده بود.
هرچند شاگردان کی‌روش پرتغالی با ترکیبی معمولی و همیشگی به میدان رفته بودند اما حضور بازیکنانی چون مسعود شجاعی، جهانبخش، بیک‌زاده، انصاری‌فرد، بیت‌آشور و ... وزن زیادی به نیمکت ذخیره‌های ما می‌داد.
به نظر می‌رسد ایران با تمام توان خود در برابر نیجریه به میدان نرفت، حال‌آنکه تیم ملی کشورمان بیش از هرچیز به سه امتیاز این بازی برای صعود به دور بعد نیاز داشت اما ترکیب دفاعی‌ای که از سوی کی‌روش برای مقابله با نیجریه‌ای که از همان ابتدای بازی چربش قدرت بدنی بازیکنش نسبت به سفید پوشان ما در میدان محرز بود، سبب شد تا حملات نیجریه بی‌اثر بماند.
از طرفی این بازی دفاعی ایران باعث شده بود تا امیدهای گلزنی ایران فقط محصور به ضدحمله در برابر حملات پی‌درپی نیجریه شود؛ اما کم تعداد بودن مهاجمین کشورمان در هنگام این ضدحملات هم نشان از این داشت که اصلا انگار برنامه‌ای برای حمله منسجم از سوی ایران در نظر گرفته نشده بود.
تعداد حملات ایران در این بازی به انگشتان دو دست هم نمی‌رسید و این در حالی بود که نشانه‌روی‌ها به سمت دروازه نیجریه در همین معدود حملات، قابل قبول نبود که این نشان می‌دهد تمرین‌های تیم ملی تا کنون معطوف به کارهای دفاعی بوده است و تاکتیک خاصی برای حمله تعبیه نشده بود.
نگاهی کوتاه به وضعیت گروهی ایران نشان می‌دهد که در ادامه بازی‌های تیم لی فوتبال کشورمان در مرحله مقدماتی شناس چندانی در مقابل آرژانتین و بوسنی برای کسب امتیاز نخواهیم داشت؛ پیروزی خفیف آرژانتین بر بوسنی و در عین حال، حملات و ارسال‌های هوایی و البته زهردار بوسنی مقابل آرژانتین که در دقایقی از بازی، یاران لیونل مسی را حتی در لاک دفاعی فرو برده بود، بزرگترین دلیل بر این مدعاست.
بر همین اساس می‌شود گفت که کی‌روش با برنامه قبلی، آرایشی تدافعی برای این دوره از رقابت‌های جام‌جهانی در نظر گرفته است و با این حساب، شانس‌های گلزنی ایران فقط به صورت اتفاقی و با مهیا شدن شرایط مطلوب اعم از گاف‌های سیستم میانی و تدافعی حریف تعریف می‌شود که البته بعید به نظر می‌رسد در دوبازی باقیمانده ایران در مرحله مقدماتی شرایط گلزنی مهیا شود و با این حساب، باید از همین امروزآماده خداحافظی زود هنگام ایران، همچون سه دوره قبلی با جام‌جهانی فوتبال باشیم.
فارغ از اینکه فوتبال از سنخ سیاسی‌ترین ورزش‌های دنیاست و در مواردی که نادر هم نیست، مستطیل سبز شاهد پیروزی تیم‌هایی بوده که هیچ رقمه برتر میدان نبودند، اما واقعیت این است در ورزشی که می‌توان برتر نبود اما برد، نمی‌شود عمده احساسات و انتظارات را معطوف به شانس و اقبال گذاشت و با آرایشی تمام دفاعی، انتظار پیروزی مقابل آرژانتین یا بوسنی را داشت؛ حال آنکه بعد از شگفتی‌هایی که از ابتدای این جام صورت گرفته است، مطمئنا تیمی مثل آرژانتین در ضعیف‌ترین حالت، بی‌خیال در مقابل ایران به میدان نخواهد آمد.
