بالاخره یک روز برای همه ما پیش می آید. روزی که فرزند دلبندمان راست راست توی چشممان نگاه کند و تلفن همراه از ما طلب کند. نه از آن مدل های قدیمی که آنتن هایش از جیب بیرون می زد و نه از آن مدل های جدیدتر که کوچک و جمع و جور بودند؛ مدل روز بازار، گوشی اندرویدی.
خبرنامه دانشجویان ایران: محمدعلی شاطری// بالاخره یک روز برای همه ما پیش می آید. روزی که فرزند دلبندمان راست راست توی چشممان نگاه کند و تلفن همراه از ما طلب کند. نه از آن مدل های قدیمی که آنتن هایش از جیب بیرون می زد و نه از آن مدل های جدیدتر که کوچک و جمع و جور بودند؛ مدل روز بازار، گوشی اندرویدی.
دیر و زود دارد اما سوخت و سوز، نه! دوست داشته باشید یا نه فرقی نمی کند، بالاخره آن روز سرنوشت ساز خواهد رسید و شما باید برای روز سختی که فرزندتان از شما گوشی هوشمند طلب می کند آماده شوید. روزی که فرزندتان در آستانه ورودی باشگاه اندرویدی ها قرار بگیرد و با یک تصمیم شما جزو اعضای این باشگاه شود.
خطر همین جا بیخ گوش فرزندان ما!
فناوری های جدید ارتباطی بر مبنای ارتباطات نامحدود و آسان بین افراد شکل می گیرد. نکته ای که هر چند نقطه قوت فناوری های جدید است، اما پاشنه آشیل تربیت نوجوانان و کودکان نه تنها در فضای فرهنگی ایران بلکه در همه جای دنیا به حساب می آید. اندروید، ضمن انقلابی که در عرصه ارتباطات به صورت نرم افزاری ایجاد کرده، باعث مشکلات فرهنگی زیادی نیز در خانواده ها و جامعه شده. عدم امکان کنترل دقیق نرم افزارهای این سیستم عامل و نیز در دسترس و قابل انتقال بودن آن توسط هر کاربر به کاربر دیگر باعث می شود امکان کنترل چندانی بر روی آن وجود نداشته باشد. نرم افزارهای ارتباطی آزاد مثل وی چت(wechat)، واتس آپ(whatsapp)، نیم باز(nimbuzz)، لاین(line) و... همگی مبتنی بر ارتباط رایگان، آسان و سریع میان افراد بدون هیچ کنترل و نظارتی از طرف والدین هستند. بنابراین وقتی شما گوشی اندرویدی در دستان فرزندتان دارید، به صورت بالقوه این امکان را در اختیار او می گذارید که با افراد متفاوت و فراوانی که نه شما می شناسید و نه حتی خود او به خوبی می شناسد ارتباط تلفنی، تصویری و متنی برقرار کند و متاسفانه باید گفت که امکان کنترل، پرینت گرفتن و نظارت زیادی برای شما وجود ندارد.
ترس و انکار؛ اولین اشتباه
حالا که شما به عنوان والدین با این نسل از فناوری های ارتباطی آشنا شدید، اولین اتفاقی که ممکن است برای شما بیفتد، ترس و واهمه از این همه فناوری و دوری کردن و انکار وجود آن است. اما متاسفانه باید این خبر بد را به شما بدهم که این کار هیچ کمکی به شما نمی کند. اینکه وجود گوشی های نسل جدید را انکار کنید و از فرزندتان بخواهید همان گوشی قدیمی خود را استفاده کند، به هیچ وجه راه حل درستی نیست. همانند تمامی فناوری های نوین دیگر مثل ویدئو، ماهواره و اینترنت که گام گام وارد زندگی ما شدند و بی خبر زندگی ما را تسخیر کردند، گوشی های هوشمند هم به زودی وارد عرصه زندگی ما می شوند یا حتی شده اند. پس به عنوان اولین گام برای مواجهه با این مشکل، وجود آن را بپذیرید و برای مدیریت کردنش برنامه ریزی کنید.
از این ستون به آن ستون
ایجاد تاخیر در دسترسی کودکان و نوجوانان به فناوری های آسیب زای جدید به عنوان یک راهکار کارآمد اما موقت، همیشه قابل استفاده است. شما به راحتی می توانید در برابر اصرار کودکان برای دسترسی به فناوری ها مقاومت کنید. خوشبختانه هنوز در جامعه ما دسترسی به تلفن همراه یا دسترسی به اینترنت برای یک کودک امری عادی و یا عرفی نشده و با کمی قاطعیت می توان به کودکان گفت که برای استفاده از این فناوری ها تا نوجوانی باید صبر کنند. اما در مورد نوجوانان داستان متفاوت است. در برخورد با نوجوان، استراتژی شما از این ستون به آن ستون فرج است، باشد. از آنجا که دوره رشد و اجتماعی شدن نوجوانان بسیار سریع است، به هر میزان که شمابتوانید دسترسی آنها به اینترنت و گوشی های هوشمند را به تاخیر بیاندازید، سود برده اید. این به تاخیر انداختن می تواند به بهانه نداشتن پول، وضعیت خراب بازار، وعده ارزان شدن گوشی های بازار یا هر دلیل خلاقانه دیگری باشد که شما می توانید برای نوجوان خود بیاورید. مهم این است که از چند روز تا چند ماه دسترسی او را به گوشی های هوشمند به تاخیر بیاندازید تا نوجوان دیرتر با آسیب های مربوط به آن مواجه شود.
از خودتان شروع کنید
به عنوان یک اصل تربیتی به یاد داشته باشید که فرزندان شما آنطور که شما زندگی می کنید تربیت خواهند شد، نه آنطور که می خواهید. بنابراین اگر می خواهید دسترسی آنها را به گوشی های هوشمند و اندرویدی به تاخیر بیاندازید یا محدود کنید، اول از خودتان شروع کنید. اگر می توانید از گوشی های هوشمند استفاده نکنید و اگر گوشی هوشمند دارید در خانه و در حضور فرزندان کمتر از آن استفاده کنید. برای استفاده از اینترنت، حتی المقدور از رایانه یا لپ تاپ استفاده کنید و گوشی را در فرهنگ خانه تبدیل به وسیله ای برای اینترنت گردی نکنید..jpg)
اینترنت را محدود کنید
حالا بیایید کمی هوشمندتر عمل کنیم. فرض کنید وضعیت فرهنگی و خانوادگی و اطرافیان شما به گونه ای است که ناچارید برای فرزندتان، گوشی هوشمند اندرویدی بخرید. خب! حالا به عنوان یک راهکار ثانویه شما می توانید گوشی را تهیه کنید اما دسترسی به اینترنت را محدود و یا حتی در اوایل کار ممنوع کنید. تمامی نرم افزارهای ارتباطی اندروید برای کار کردن نیاز به اینترنت دارند و شما می توانید با کنترل این شریان حیاتی، نبض اندروید را در دستتان نگه دارید.
سیم کارت دائمی بخرید
هر چند این توصیه کمی هزینه دارد اما منافع آن در برابر هزینه اش می ارزد. شما می توانید به جای خریدن سیم کارت های اعتباری که هیچ گونه کنترلی بر آنها ندارید و فرزندتان با یک هزار تومانی ناقابل می تواند آن را شارژ کند، از سیم کارت های دائمی استفاده کنید تا کنترل بیشتری بر چگونگی استفاده فرزندتان از تلفن همراهش داشته باشید. استفاده از اینترنت در سیم کارت های دائمی نیاز به امضای موافقت نامه دارد و همچنین در پایان ماه هم هزینه آن به صورت جداگانه قابل بررسی است.
اولین و آخرین راه
همه نکات بالا را گفتیم تا شما بیش از پیش بر استفاده فرزندتان از تلفن همراه و گوشی های هوشمند اندرویدی کنترل داشته باشید. اما بدانید که در دنیای دیجیتال امروز که انواع و اقسام فناوری های ارتباطی روز به روز پیشرفت می کنند و مرز خانوادگی ما را تحت تاثیر قرار می دهند، بهترین راه محافظت از فرزندان، دوستی و رفاقت و محبت با آنها است. از طریق دوستی و محبت است که شما می توامید در لحظات حساس در کنار فرزندان خود باشید و نکات لازم را به آنها گوشزد کنید. با فرزندانتان رفیق باشید به حرف های آنها گوش دهید. تفریحات دونفره و خانوادگی مخصوص طراحی کنید. به یاد داشته باشید که به عنوان اولین و آخرین و مهم ترین راه، دوستی و محبت در خانواده می تواند همانند واکسنی قوی در برابر بسیاری از مشکلات و ناهنجاری ها از خانواده شما حمایت کند.
سحر
1393/05/24 - 02:45
استفاده کردیم.