به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ متن این نامه را در ادامه می‌خوانید:
امروز در یکی از مهم‌ترین پیچ‌های مسیر حرکت انقلاب اسلامی، امتحان بزرگی در مواجهه با دشمنان قسم خورده انقلاب اسلامی به وجود آمده است. دشمن، نیروهای خود را در تمام کمینگاه‌ها گذاشته است و آخرین تیر ترکش خود را که تحریم اقتصادی است با تمام قوا شلیک کرده است. به تصریح رهبر معظم انقلاب اگر مردم ما از این گردنه عبور کنند دیگر استکبار توانی برای جلوگیری از پیشرفت نظام اسلامی نخواهد داشت. و البته دانشجویان با توجه به رسالتشان در این گردنه، نظام جمهوری اسلامی و رهبری عزیز را یاری خواهند کرد و از هیچ کوششی فروگذار نخواهند کرد.
گذر از این پیچ را عده ای با تکیه بر ظرفیت های داخلی می دانند و عده ای در تعامل و گفت‌وگو با چند کشور اروپایی و امریکایی؛ که مسلماً پیشرفت کشور با استفاده از ظرفیت داخلی امکان پذیر است و در این زمینه ما هیچ نیازی به بیگانگان نداریم و اگر نیازی هم در میان باشد از سوی آنهاست. همچنان که تا امروز هر پیشرفتی داشته ایم، با تکیه و اعتماد به ظرفیت های داخلی بوده و این یک خطای استراتژیکی است که کلید حل مشکلاتمان را در لوزان و ژنو و نیویورک دنبال کنیم.
در این دو سالی که دولت محترم راستگویان درگیر موضوع هسته ای و تلاش برای رفع تحریم ها از طریق مذاکره بوده است و با توجه به محرمانه بودن آنچه که رسانه ای شدنش را برخلاف مصالح ملی و تهدیدی برای روند مذاکرات می خواند، دو سند مکتوب "توافقنامه ژنو" و "بیانیه سوئیس" منتشر شد. پس از انتشار این دو متن، موافقان و مخالفان - که موافقان عمدتاً اعضای تیم مذاکره کننده بودند- به اظهارنظرهای متفاوت در این زمینه پرداختند و البته می‌پردازند. موافقان از فتح الفتوح بودن، پیروزی بزرگ، توافق قرن و... درباره توافقات ذکرشده سخن می گویند و مخالفان، آن را ترکمانچای هسته ای، هولوکاست هسته‌ای، ننگین نامه و... نامیدند و البته هر کدام برای گفته هایشان استدلال هایی ارائه کردند. به عنوان مثال؛ جنابعالی به این دلیل که باراک اوباما و دولت متبوعش از عدم پذیرش غنی سازی در ایران صحبت می‌کردند غنی سازی 3.5 درصد را دستاوردی بزرگ برای مذاکرات و دولت می دانستید؛ لیکن از آن طرف منتقدان اظهار می کنند که "حریف به مرگ می گیرد که به تب راضی شویم!" و از این موارد در ابن مدت زیاد یافت می شود.
اما آنچه در این میان مغفول مانده - چه تعمدی و با زیرکی و چه ناخواسته- و باعث شده است که این کشمکش ها ادامه دار شود به طوری که هیچ انتهایی برای آن نمی توان متصور بود؛ عدم وجود معیاری دقیق، با تمام جزئیات و مکتوب در مورد کف خواسته های تیم مذاکره کننده به ریاست جنابعالی و مشخصه های یک توافق خوب از دید مذاکره کنندگان بوده است. در صورت موجود بودن چنین سندی است که می‌توان از بحث های بی سروته و بی خبری و نا آگاهی مردم جلوگیری کرد و نیز معیاری برای قضاوت در مورد مذاکرات بدست ایشان داد.
البته شاید گفته شود که خطوط قرمز مشخص است و می‌توان توافق احتمالی را با آن سنجید. اما در این مورد باید به این نکته توجه شود که این خطوط کلی است حال آنکه همه چیز در جزئیات است، لذا با توجه به این خطوط نمی توان در مورد مذاکرات به بحث و نقد و بررسی به صورت روش‌مند پرداخت. در همین مورد به عنوان مثال جناب دکتر عراقچی دسترسی مدیریت شده به مراکز نظامی ایران تنها طبق پروتکل الحاقی و در شرایط خاص را امکان‌پذیر می دانند؛ در صورتی که منتقدان آن را خلاف خطوط قرمز نظام می دانند.
در جریان انتشار یا عدم انتشار گزاره برگ ایرانی و مطلع کردن مردم به خصوص نخبگان از جزئیات مذاکرات که خواست مقام معظم رهبری بود دولت فخیمه با لطافت های سیاسی از کنار آن گذشت و توجیهاتی برای عدم انتشار جزئیات مذاکرات اخیر ارائه کرد؛ هرچند این توجیهات مقبول کارشناسان و نخبگان قرار نگرفت. مسئله ای که در این میان اذهان را به خود درگیر کرده این نکته است که به راستی چنانچه متن گزاره برگ ایرانی مخالف مفادی است که در گزاره برگ آمریکا آمده است، به چه علت وزارت خارجه از انتشار آن خودداری می کند؟
با این وجود پیشنهاد کنونی کاملاً مشخص، منطقی، مشکل گشا، آرامش بخش و نیز موجه نزد تمامی صاحب نظران می باشد و هیچگونه ایرادی به آن وارد نیست. اینکه تیم مذاکره کننده بفرمایند مشخصه های یک توافق خوب چیست؟ به نظر نمی رسد با اصول دیپلماسی دولت منافاتی داشته باشد و به روند مذاکرات لطمه ای وارد کند. فلذا ما دانشجویان دغدغه مند و انقلابی این کشور از جنابعالی و همکارانتان تقاضا داریم؛ "دقیق و با تمام جزئیات" منتشر کنید که یک توافق خوب چه مشخصه‌هایی دارد. مشخصاً بنویسید که در موضوعات "تحریم، غنی‌سازی و برنامه هسته ای (به خصوص اراک و فردو)، بازرسی‌ها و تحقیق و توسعه" چه چیز را یک توافق خوب می‌دانید و چه چیز را یک توافق بد. در این صورت است که هیچکس – چه مخالفان و چه موافقان- نخواهند توانست که برای ادعاهایشان به اصطلاح فلسفه بافی کنند. اگر منتقدان هر توافقی را بد و تیم مذاکره کننده هر توافقی را خوب بداند - همچون آن تیراندازی که تیر را پرتاب می‌کرد، آنگاه دور هر نقطه‌ای که تیر بدانجا اصابت می‌کرد، دایره‌ای می‌کشید و مدعی می‌شد که تیر دقیقا به هدف خورده است!- دیگر نباید انتظار فضای سالم انتقادی را در مواجهه با موضوع هسته ای داشت و البته با توجه به موضوع مطروحه گام نخست رفتن به سمت نقد سالم و منصفانه از جانب دولت باید صورت گیرد؛ اگر خواهان آن است.
والسلام علی من اتبع الهدی
بسیج دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد
بسیج دانشجویی دانشگاه تربیت مدرس
بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی اصفهان
بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
بسیج دانشجویی دانشگاه اصفهان
بسیج دانشجویی دانشگاه شیراز
بسیج دانشجویی دانشگاه شهید چمران اهواز
بسیج دانشجویی دانشگاه بوعلی سینا همدان
بسیج دانشجویی دانشگاه سیستان و بلوچستان
بسیج دانشجویی دانشگاه یزد
بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی ارومیه
بسیج دانشجویی دانشجویی دانشگاه آزاد مشهد
بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور مشهد
بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد نجف آباد(اصفهان)
بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد شهرکرد
