به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ پس از انتشار اخبار متعددی از ناهنجاری های فرهنگی، برگزاری اردوها و کنسرت های موسیقی مختلط و نشر مطالب مغایر با قوانین در دانشگاه صنعتی اصفهان، 7 اردیبهشت ماه سال جاری یک سایت خبری (اینجــا) با انتشار گزارشی از ارائه اظهارات شبهه انگیز، ایجاد تشکیک در مصائب ام ابیها(س)، و دعوت حضار به رقص و حرکات موزون در جشن روز زن این دانشگاه پرده برداشت.
از تاریخ انتشار این خبر تاکنون و به رغم اعلام آمادگی این رسانه به منظور نشر پاسخ های مسئولین دانشگاه صنعتی اصفهان در این باره و به دنبال سکوت و عدم ارائه هیچ گونه پاسخ و عکس العمل در قبال این خبر، این بار نشریه «سلام»، مجددا اقدام به انتشار مطالبی در راستای ایجاد شبهه در اعتقادات مسلم دینی و قرآنی و ترویج باورهای انحرافی نمود.
اواخر بهمن ماه سال گذشته «خبرنامه دانشجویان ایران» با ارائه گزارشی (اینجــا) و (اینجــا)، از زیر پا گذاشتن خطوط قرمز قانونی، انتشار تصاویر سران فتنه، اهانت به امام خمینی(ره) و شورای نگهبان در این نشریه منتسب به انجمن دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان خبر داد.
پس از این گزارش، مهدی برنجکوب، معاون فرهنگی دانشگاه صنعتی اصفهان در گفتگو با فارس اظهار داشت: این معاونت یکی از اعضای کمیته ناظر بر تشکلهای دانشجویی است و طبیعتا این کمیته در زمان مربوطه تشکیل میشود و به مواردی لازم رسیدگی میکند؛ با توجه به مضمون و نوع مطالب در نشریات و آن چیزی که از آن مطالب توسط هیئت منصفه برداشت میشود، بررسی انجام شده و بسته به نوع آنها در حد تذکر و یا احیانا تعطیلی نشریه تصمیمگیری خواهد شد.
اما تنها به فاصله چند هفته از این اظهارات، کمیته نظارت بر نشریات دانشگاه صنعتی اصفهان در اقدامی جالب، مدیر مسئول نشریه "سلام" را به دلیل انتشار مطالب ذکر شده به محرومیت موقت شش ماهه از تصدی سمت مدیر مسئولی محکوم کرد. (اینجــا) (اینجــا) و در خصوص چگونگی برخورد قانونی پیرامون خود نشریه سکوت اختیار کرد!
با استمرار و انتشار مجدد، این نشریه سیاسی هتاک در شماره 37 ام خود در اردیبهشت ماه سال جاری، مجددا به انتشار شبهات و عقاید باطل درخصوص حکومت اسلامی و حجاب پرداخت.(اینجــا)
این نشریه این بار در مطلبی با عنوان "حجاب؛ اخلاق یا احکام" با ارائه آیاتی از قرآن کریم ضمن محکوم ساختن بزرگان دینی به ایجاد ساختاری منزوی برای مردم، می آورد: «سالهاست که بیشتر بزرگان ما، با کمتر از 100 آیه از قرآن که به احکام اسلامی پرداخته است، ما را از بینش و تفکر قرآنی دور نگه داشته اند»!
این مطلب در ادامه، برخی آیات مربوط به حجاب و عفاف در قرآن کریم را مربوط به زمان نزول قرآن، مردم عرب و جامعه جاهلیت آن زمان عنوان می کند و می افزاید: «البته حقیقت این است که به سختی میتوان یک نظام اخلاقی واحد تحت عنوان اخلاق اسلامی یافت». «بنابراین نظام اخلاقی – قرآنی برایندی است از ارزشهای بنیادین و ارزشهای متناسب با جامعة اعراب در دوره تنزیل وحی»!
نویسندگان این مطلب سراسر شبهه در نهایت با ذکر آیاتی از سورهای مبارکه نور و احزاب و القای شبهات متعددی در این خصوص، می آوردند «نتیجه بررسی این آیات این است که مردان و زنان مؤمن موظف به پاکی چشم و دور نگهداشتن نگاهشان از آلودگی است و زنان علاوه بر این موظفند که از گردن تا زانو و از بازو تا آرنج را بپوشانند و این که با پوشاک مناسب سینة خود را نیز بپوشانند. در مورد بقیه اعضای بدن از جمله دست از آرنج به پایین و پا از زانو به پایین و گردن و موی سر و صورت هیچ استدلال قرآنی وجود ندارد»!
در دیگر مطلب انتشار یافته در این نشریه هتاک با عنوان «راه رسالت رسول»، با اشاره به دو دیدگاه "ارشاد و هدایت جامعه" و "برقراری حکومت اسلامی" بعنوان دیدگاه های متقابل درخصوص علل بعثت پیامبر، در نهایت با ذکر آیاتی از قرآن کریم، نتیجه اولیه خورا به مخاطب تلقین می نماید.
نشریه انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی اصفهان در این خصوص می نویسد: «در نگاه مقابل اما پیامبر اسلام(ص) اصلاً و اساساً پیامآور حکمت است نه مأمور به حکومت. از این منظر پیامبر اکرم(ص) برای ارشاد مردم و فراخواندن آنان به آرمانهای انسانی و اخلاقی آمده است؛ نه برای اجرای مو به موی احکام. پیامبر چنانکه از نامش پیداست یعنی آن که پیامی میبرد و یعنی کسی که پیام خدا را برای مردم میآورد. (و ما علی رسول الا البلاغ) پس پیامبر(ص) قوه مجریه و قوه حکومت نیست. چنانکه از آیات و احادیث نیز درست همین استنباط می شود»!
با استمرار هتاکی و اقدامات مغایر با اصول و ارزش های دینی و انقلابی در مجموعه مهمی چون دانشگاه صنعتی اصفهان و به دنبال سکوت مسئولین این دانشگاه در قبال سؤالات مکرر مخاطبان و رسانه های گروهی، باید دید این بار نیز در نگاهی خوشبینانه بی توجهی مسئولین فرهنگی این دانشگاه نسبت به هتاکان ادامه خواهد یافت یا مسئولین وزارت علوم را به واکنش مقتضی با این بحران فرهنگی در حال گسترش وادار خواهد نمود.