چگونه است که برای اکران یک مستند ساده با موضوع «نفوذ»، مسئولین دانشگاه شب هنگام و در خارج از ساعت اداری برای برخورد با آن تشکیل جلسه اظطراری می‌دهند اما برای تدفین شهدای گمنام حتی یک جلسه این چنینی تشکیل نمی‌شود؟
خبرنامه دانشجویان ایران: بسیج دانشجویی دانشگاه تربیت مدرس اعلام کرد: مسئولان این دانشگاه چگونه برای برخورد با اکران یک مستند ساده با موضوع «نفوذ»، شب هنگام جلسه اضطراری می‌گذارند اما برای تدفین شهدای گمنام حتی یک جلسه تشکیل نمی‌شود؟
به گزارش خبرنامه دانشجویان ایران؛ قرار بود با پیگیری‌های بسیج دانشجویی دانشگاه تربیت مدرس، 7 آذر پیکر مطهر دو شهید گمنام در یکی از دانشکده‌های این دانشگاه تشییع و تدفین شود که به گفته مسئولان بسیج دانشجویی دانشگاه تربیت مدرس به دلیل مخالفت‌های مسئولان دانشگاه بر سر مکان تدفین این شهدا این اقدام انجام نخواهد شد.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
دانشگاه تربیت مدرس برخاسته از انقلاب شکوهمند اسلامی به عنوان یک دانشگاه پیشرو در آموزش، پژوهش، تولید و ترویج علم نافع، گسترش مرزهای دانش و فناوری با مرجعیت علمی و هویت اسلامی و انقلابی با هدف «تربیت اعضای هیأت علمی و محققان مؤمن و متعهد به انقلاب اسلامی در رشته‌های علمی مورد نیاز دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی و تحقیقاتی کشور به منظور ارتقای کیفیت علمی و آموزشی و پژوهشی و کمک به گسترش تحصیلات عالی و تحول اساسی در آن»، « مشارکت در توسعه و تقویت نهضت تولید علم و جنبش نرم‌افزاری و افزایش سهم تولیدات علمی و توسعه علوم انسانی با تأکید بر مبانی اسلامی و نیازهای ملی و فناوری‌های نوین و کاربرد‌ی کردن دستاوردهای علمی و پژوهشی از طریق تعامل پویا و سازنده با مراکز علمی، منطقه‌ای و بین‌المللی» و« تلاش در جهت تحقق فرهنگ اسلامی از طریق تقویت و تعمیق بینش دینی و گسترش فضایل اخلاقی و افزایش مشارکت‌های اجتماعی و اشاعه روحیه ایثار و امید به آینده بر پایه تعالیم قرآن، مکتب اهل بیت(ع) و ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب اسلامی» برای مدت نامحدود تأسیس شد.
اما آتش افسوس آنجایی زبانه می‌کشد که در دانشگاهی که عنوان «مولود انقلاب اسلامی» را یدک می‌کشد، نه تنها در راستای این اهداف حرکت نمی‌کند، بلکه به مرکزی برای دامن زدن به هنجارشکنی‌ها تبدیل می‌شود.
مرور برخی از اتفاقات روی داده در این دانشگاه مانند « سنگ‌اندازی و مانع‌تراشی در برگزاری مراسم و برنامه‌های ارزشی و انقلابی، حضور هتاکان به دین در دانشگاه و ایراد سخنرانی یکطرفه با اهداف شوم سیاسی در راستای تحریف عاشورا و معامله‌گر نشان دادن سالار شهیدان امام حسین(ع)، بی‌توجهی معنادار به مناسبت‌های ملی و مذهبی از جمله روز پیروزی انقلاب اسلامی توسط مسئولین دانشگاه مولود انقلاب، عقب گرد در مسیر تقریبا تمامی اهداف مندرج در اساسنامه و برنامه راهبردی دانشگاه و بی‌توجهی، سختگیری و حتی توهین به دانشجویان در زمینه تحصیلی و مالی، آن هم با وجود وضع امروز دانشجویان در بحران بیکاری و تامین معیشت. (دانشجویانی که فلسفه وجودی دانشگاه و مسئولان آن هستند و در نبود آنان مشخص نیست مسئولین دانشگاه از کدام جایگاه می‌توانستند به دانشجو توهین کنند.)» عمق فاجعه مدیریتی دانشگاه مولود انقلاب را بیشتر نمایان می‌کند.
«بی‌کفایتی» کمترین واژه برای توصیف چنین رفتارهایی است و آنچه مرور شد صرفا یادآوری مشتی از خروارها بی‌کفایتی مدیریتی است. اما شاه بیت غزل بی‌کفایتی جریان حاکم بر این دانشگاه در موضوع تدفین شهدای گمنام بود. موضوع تدفین شهدای گمنام در دانشگاه مولود انقلاب، صحنه تظاهر لفظی به پاسداشت شهدا و در عین حال بی‌توجهی عامدانه و آگاهانه عملی مسئولین ارشد دانشگاه شد. تدفین پیکر شهدایی که باید پیکرشان در دل خاک همچون نگینی پرافتخار و آرمانشان در ذهن و دل انسان چون اعتقادی راسخ باشد، به «کار ساده»ای تعبیر شد که از کارهای روزمره دانشگاه کم‌ارزش‌تر است و «نباید مانع کارهای روتین دانشگاه شود».
چگونه است که برای اکران یک مستند ساده با موضوع «نفوذ»، مسئولین دانشگاه شب هنگام و در خارج از ساعت اداری برای برخورد با آن تشکیل جلسه اظطراری می‌دهند اما برای تدفین شهدای گمنام حتی یک جلسه این چنینی تشکیل نمی‌شود؟ به راستی مسئولین ارشد دانشگاه مشغول پرداختن به کدام امور حیاتی بودند که هیچ وقتی برای رسیدگی به این موضوع نداشتند؟ بی‌شک آنچه هر انسان آزاده‌ای را به واکنش وا می‌دارد، نه صرفا دفن نشدن پیکر شهدا در خاک، بلکه دفن شدن آرمان‌های آنها در ذهن و دل مسئولینی است که به برکت ایثار همین شهدا در جایگاههای مختلف مدیریتی حکومت اسلامی حضور دارند. در پایان ضمن تسریع در فرآیند تدفین پیکر مطهر شهدای گمنام در دانشگاه تربیت مدرس می‌طلبد برخورد لازم با این مدیران بی‌کفایت صورت گیرد.
