این بازیگر خاطرنشان ساخت: کاراکترهای پیشنهادی اغلب محدود است و بیشتر آنها شبیه به هم هستند و واقعا باید فکری کرد به حال این همه فیلمنامه که انگار مانند هم و از روی دست هم نگاشته می شوند.
خبرنامه دانشجویان ایران: این بازیگر خاطرنشان ساخت: کاراکترهای پیشنهادی اغلب محدود است و بیشتر آنها شبیه به هم هستند و واقعا باید فکری کرد به حال این همه فیلمنامه که انگار مانند هم و از روی دست هم نگاشته می شوند.
به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از نسیم، بهادر زمانی بازیگری که با ایفای نقش در قامت «ابوالفضل عباس(ع)» علمدار کربلا در «رستاخیز» وارد کار سینما شد و بعد از آن هم در سریال «تنهایی لیلا» ایفای نقش کرد هرچند فارغ التحصیل بازیگری است اما از یک طرف منتظر ماندن برای اکران «رستاخیز» و از طرف دیگر وسواسهای انتخاب نقش باعث شد کم کار باشد.
زمانی با بیان اینکه دیگر از منتظر ماندن برای اکران «رستاخیز» هم خسته شده بیان داشت: دیگر منتظر اکران «رستاخیز» نیستم. ای کاش «رستاخیز» به موقع اکران می شد اما نشد و آن قدر هم امروز و فردا در اکرانش کردند و این ماه و ماه بعد که نوعی دلزدگی برای عوامل و از جمله خودم پدید آمد. البته اخیرا تحولاتی درباره فیلم صورت گرفته و مثلا در تلویزیون به آن با نگاه مثبت پرداخته می شود اما اینکه چه خواهد شد واقعا معلوم نیست.
این بازیگر با اشاره به اینکه ضعف در مدیریت فرهنگی اتفاقاتی مانند ماجرای جلوگیری از اکران «رستاخیز» را رقم می زند ادامه داد: به هر حال عقبه مدیران فرهنگی-هنری بهترین محک برای توجیه تصمیم گیری هایشان است. وزیر مستعفی عقبه اش در امور سیاسی بود و طبیعی بود که این نگاه در عرصه فرهنگ هم جاری شود و رخدادهای غریب را ببینیم.
99درصد از آنها که به سراغ بازیگری می آیند عقده دیده شدن دارند
بهادر زمانی با بیان اینکه ابدا هدفش از بازیگری دیده شدن نیست به نسیم آنلاین گفت: 99 درصد از آنها که به سراغ بازیگری می آیند عقده دیده شدن دارند و همین عقده است که باعث می شود خیلی زود هم به تکرار مکررات بیفتند اما من قبل از اینکه به سینما بیایم کمی درباره ریشه های علاقمندی به بازیگری در جوامع گوناگون مطالعه کردم و دریافتم سینما واقعا آن چیزی نیست که نیاز به دیده شدن را به لحاظ روحی برآورده کند.
وی ادامه داد: شاید برای همین باشد که اصلا دلم نخواهد به هر قیمت دیده شوم و درنتیجه از کنار بسیاری از پیشنهادات بازیگری چند وقت اخیر گذشته ام چون می دانستم بسیاری از آنها حتی در زمان خود هم مورد توجه قرار نمی گیرند چه برسد در گذر زمان.
این بازیگر خاطرنشان ساخت: کاراکترهای پیشنهادی اغلب محدود است و بیشتر آنها شبیه به هم هستند و واقعا باید فکری کرد به حال این همه فیلمنامه که انگار مانند هم و از روی دست هم نگاشته می شوند.
مدیر برنامه داشتن در ایران دردی را دوا نمی کند
زمانی درباره اینکه چرا برای پیدا کردن پیشنهادات بهتر به سراغ انتخاب مدیر برنامه یا کارگزار نمی رود به نسیم آنلاین گفت: آنچه به عنوان agent یا مدیر برنامه در سینمای حرفه ای وجود دارد یعنی شخصیتی که بتواند به لحاظ دانش آن قدر سواد داشته باشد که به ارتقای بازیگر کمک کند اما در ایران چنین چیزی نمی بینیم.
او افزود: در ایران عموما آدمهایی که مدیر برنامه می شوند به دنبال لانسه کردن بازیگر برای خود هستند و دیده ایم که به جای در دسترش شدن بازیگران، حضور مدیران برنامه نوعی واسطه بازی ایجاد می کند که نه مخاطبان از آن زیاد خوششان می آید و نه سینماگران. ایرانیان کلا دوست دارند هنرمندشان بی واسطه با آنها ارتباط داشته باشد و اگر مدیر برنامه در جهت تعامل بیشتر هنرمند با جامعه هنری و مخاطبان عمل کند مفیدفایده خواهد بود در صورتی که کاملا عکس این جریان دارد اتفاق می افتاد.
علاقه به کارگردانی
زمانی پیرامون علایقش به کارگردانی اظهار داشت: من کارگردانی را به صورت آکادمیک خوانده ام و کم هم فیلمنامه اتود نزده ام و آن قدر می نویسم تا روزی بتوانم یکی از فیلمنامه های خوبم را بسازم.
این بازیگر تأکید کرد: البته در کارگردانی هم وسواسهای خاص خودم را خواهم داشت و این طور نیست که به کارگردانی به هر قیمت رضایت دهم.
