به گزارش خبرنگار صنفی – آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ سرد شدن ناگهانی دمای هوا در اکثر نقاط کشور و بارش برف و باران، بهانه‌ای شد تا به یکی از جذابیت‌های دوران تحصیل که ابعاد نوستالژیک هم دارد بپردازیم.
شاید در وهله اول، لذت بخش به نظر برسد که به دانشگاه نروید و سرمای بیرون از خانه یا خوابگاه را با گرمای داخل و ادامه خواب در کنار بخاری عوض نکنید اما باید حواستان به میزان غیبت‌ها و نوع کلاس درسی و استاد مورد نظر در آن روز هم باشد؛ شاید همه اینها در کنار یکدیگر، نظر شما را درباره ماندن کنار بخاری و هوای گرم و نرم خانه یا خوابگاه عوض کند!
بر خلاف آنچه که پیرامون میزان غیبت دانشجویان، تشکیل کلاس‌های درس یا حضور و عدم حضور اساتید در کلاس‌ها در متن آئین‌نامه وزارت علوم یا شیوه‌نامه‌های داخلی دانشگاه‌ها آمده است، این دست موضوعات جز از سوی برخی اساتید به اصطلاح استخوان قورت داده و منضبط، ترتیب اثر داده نمی‌شود.
هستند برخی اساتیدی که حضور و غیاب برایشان مهم باشد اما غالب دانشجویان، برای حل مشکل حضور و غیاب با استاد مربوطه معمولا موفق هستند و خیلی کم پیش می‌آید که به علت غیبت بیش از حد، دانشجویان از امتحان پایان ترم محروم شده و یا مجبور به حذف درس شوند.
معمولا صحبت با استاد و آوردن دلایل قانع‌کننده‌ای که دل وی را به رحم بیاورد، شگرد دانشجویانی که است که تعداد غیبت‌هایشان سر به فلک کشیده است؛ حالا در این میان، پروژه‌ها و تحقیقات علمی نیز کارگشا هستند. تحقیقاتی که شاید بار علمی خاصی نداشته باشند اما کوچکترین کاری است که یک دانشجو برای جبران غیبت یا نمره آن انجام می‌دهد.
حداکثر غیبت مجاز در کلاس‌های درسی، معمولا سه شانزدهم یا چهار هفدهم از کل تعداد جلسات تشکیل شده در طول ترم است که بعد از محاسبه استاد، قاعدتا باید لیست دانشجویانی که بیش از این تعداد غیبت کرده‌اند، به آموزش تحویل داده شود تا اجازه شرکت در امتحان پایان ترم را به آنها ندهند.
حالا تعریف صحیح از غیبت، می‌تواند این ساز و کار را دچار خدشه یا تردید کند؛ تعریف غیبت از نظر آئین‌نامه، حضور کمتر از 30 دقیقه دانشجو در کلاس درسی است.
در این میان، تاخیر و خروج‌های متناوب یا دفعه‌ای اما طولانی دانشجویان از کلاس درسی نیز مورد توجه است؛ مسائلی که نمی‌شود آنها را برای ارائه تعریف کاملی از خروج، جمعبندی کرد.
هرچند محاسبه دقیق زمان‌ها می‌تواند این مشکل را حل کند ولی این امر نیاز به یک زمان‌سنج دقیق دارد که عملا نشدنی است.
در این میان برخی از دانشگاه‌ها مثل دانشگاه اراک، حضور غیاب دانشجویان توسط آموزش را چاره حل این مشکل کرده‌اند؛ جی‌پی‌اس نیز راه حل دیگری است که روزها نقل بسیاری از محافل دانشجویی شده است.
تاخیر همیشه گریبانگیر دانشجویان نمی‌شود؛ بسیاری از اساتید نیز برای حضور در کلاس درس، دچار تاخیر می‌شوند. با این حساب، باید حقی را نیز برای دانشجویان در نظر گرفت.
در مواجهه با این مشکل، دانشجویان یا منتظر استاد می‌مانند و یا با وی تماس می‌گیرند و از حضور یا عدم حضور وی در کلاس مطلع می‌شوند تا تکلیف‌شان روشن شود که باید بمانند یا بروند.
بعضی از دانشجویان اما کافی است تا با تاخیر چند دقیقه‌ای استاد مواجه شوند، بلافاصله دسته جمعی کلاس را ترک می‌کنند و می‌روند.
هر کدام از رویه‌های زیر می‌تواند واکنش‌های متفاوتی از اساتید را به دنبال داشته باشد اما آنچه مهم است، شناختی است که بین استاد و دانشجویانش ایجاد شده و بر اساس آن ممکن است هر کدام از اتفاقاتی که مرور شد، رخ بدهد.
پس حواستان باشد تا بیش از اندازه یا بدون محاسبه غیبت نکنید تا در پایان ترم، مجبور به قانع کردن استاد، ارائه تحقیق، تکالیف سنگین، ترجمه و یا مسائلی از این دست نشوید.
