به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ طی 63 سال گذشته از واقعه 16 آذر 32 دانشگاه های کشور شاهد «گرامیداشت» سه دانشجوی شهیدی است که با «خون» خود مقابل استبداد و استکبار ایستادند، و همین مسئله باعث شد، همه ساله این روز را به عنوان «روز دانشجو» نام گذاری کنند، روزی که به نقلی، روز تحویل سال دانشجوهاست و دانشجویان و تشکل های دانشجویی می‌کوشند با برگزاری برنامه‌ای، راه‌اندازی پویشی، نوشتن بیانیه‌ای و یا حداقل انتشار نشریه‌ای؛ این روز را «گرامی» بدارند.
همین دست مسائل باعث شده طی سال های گذشته با افزایش تعداد دانشجویان و تشکل های دانشجویی برنامه ها با «شور و ایده های» خاصی برای «مخاطب دانشجو» برگزار شود و بعضا هم حاشیه هایی نیز به همراه داشته است. این حاشیه ها، که چند سالیست با توجه به فعالیت تشکل هایی موسوم به «دولت ساخته» یا «تجدیدنظر طلب»، با فضاسازی در حمایت از گروهک و چهره های ضدانقلاب ودعوت از افراد معلوم الحال فضای «دانشجویی» دانشگاه ها را به سوی صف بندی های «جناحی - سیاسی» برده است، که همین مسئله همواره با اعتراض و «عدم استقبال» از سوی دانشجویان روبرو بوده است.
** فراخوان دعوت به تحریم لمپنیسم در روز دانشجو!
همین جریان اما امسال رویکرد متفاوتی گرفته است، «عدم استقبال» دانشجویان، نداشتن حرفی برای دغدغه های دانشجویان و برگزاری برنامه هایی با حضور افراد گفته شده باعث شده، این تشکل ها با انتشار بیانیه هایی با ادعای این مسئله که روز 16 آذر روز «شهادت و ایثار» سه دانشجو فنی دانشگاه تهران است، خواستار لغو برنامه های تشکل های دانشجویی که با فضای «شادی» است شدند!
این بیانیه ها که طی روزهای گذشته با عناوین مختلف و با امضاهای تعدادی از تشکل ها که تعداد امضا کنندگان آن متغیر است، تعدادی از برنامه هایی که پیشبینی میشود با استقبال دانشجویان همراه شود، هدف گرفته شده است.
این جریان در بیانیه چند روز گذشته خود آورده است: "ما تشکل های دانشجویی سراسر کشور، از تشکل های زیر و مجریان برنامه های مشابه در دانشگاه های دیگر می خواهیم به پاسداشت خون شهدایمان نسبت به لغو برنامه های جشن، جنگ شادی، مسابقه و... اقدام کنند و در صورت عدم همکاری، از یاران دبستانیمان می خواهیم تا نسبت به مشارکت در برپایی مراسم ابتذال و استحمار در روز شهادت آزادیخواهان پرهیز کرده و در صورت عدم توان برپایی مراسم درخور، با کتاب خوانی گروهی در ساعات برگزاری جشن در جای جای دانشگاه این روز را گرامی بدارند."
یا در بیانیه دیگری که پر ابهام نیز به نگارش درآمده است و تحت عنوان بیانیه 48 تشکل منتشر شده، آمده است: "چگونه است که مسئولین و تشکل هایی که همیشه با برگزاری برنامه های شاد مخالف بوده اند خود بانی برگزاری این برنامه ها شده تا ابتذال را در این روز به بدنه ی دانشگاه تزریق کنند و دانشگاه را از حالت سیاسی خود خارج کرده، تا مبادا فکرها به سمت حقیقت این روز، هویت دانشجویی و اصالت و رسالت آن معطوف شود؟
یار دبستانی، هویت این روز قابل قلب و بدل و جعل نیست.
۱۶ آذر روز خون و مجاهدت و ایثار است.روز بازگشت دانشجو به خویشتن خویش.
۱۶ آذر را باید به یاد سه آذر اهورایی بزرگ و گرامی داشت و به احترام آنان به پا خاست و رهرو آرمان های ارزشمند آنان بود.
این روز، روز جشن و پایکوبی نیست بلکه روز لبخند به آرمان های والای دانشجو و رویگردانی از به ابتذال کشیدن دغدغه مندی های اصیل دانشجویان است."
چرا ناراحتند؟
با نگاهی به این دست بیانیه ها که جالب است «همزمان» از سوی کانال های این تشکل ها منتشر می شود، نشان میدهد این جریان از حضور دانشجویان در برنامه های دیگر تشکل ها در حراس هستند، به طوری که میتوان چند نکته را میتوان نظاره گر بود.
1- این جریان به دلیل عدم حضور و ارتباط با بدنه دانشجویی و عدم اشراف بر مشکلات امروزی دانشجویان باعث کم رنگ تر شدن حضور دانشجو در برنامه های آنها است.(جزئیات بیشتر)
صندلی های خالی تشکل های جریان تجدید نظر طلب در برنامه های 16 آذر
2- از دیگر نکات مهمی که باعث عدم استقبال گروه های مختلف دانشجویی به این تشکل ها شده است، مطرح کردن مسائل غیردانشجویی و نامرتبط از جمله آزادی زندانیان سیاسی، حجاب اجباری و این دست مسائل است، جالب است بدانید همین تشکل ها طی روزهای گذشته در بیانیه ای سیاسی خواستار آزادی یک محکوم امنیتی به نام «نرگس محمدی» بودند!
3- اما نکته مهم و طنزآمیز این دست بیانیه ها، استفاده از کلمات «ایثار و شهادت» است؛ آن چیزی که مشخص است عقبه فکری این جریان کوچکترین قرابتی با مفهوم «ایثار و شهادت» ندارند به طوری که با کوچکترین جستجو میتوان حملات و زیر سوال بردن همین مفاهیم را در حمایت کنندگان این جریان دید. جمله "فرهنگ شهادت، خشونت آفرین است" از مهمترین اظهارنظرهایی بود که این تشکل ها روزی نیست صوتی از بیان کننده این جمله در صفحات مجازی خود نگذرانند. (جزئیات بیشتر)
تشکل ها واقعا دنبال چه برنامه هایی هستند؟
با نگاهی به برنامه های تشکل های دانشجویی در آستانه 16 آذر، می توان «شور و اشتیاق» تشکل های دانشجویی برای نشان دادن همه نیازها و مشکلات دانشجویان را به بهانه 16 آذر دید، بدون شک دانشگاه مدل سال 95 در ایران، دانشگاه سال 80 نیست، در آن دوره دانشگاه های ما کمتر از 700 هزار دانشجو داشت که فضای سیاسی غالب بر مسائل دیگری به دلیل فضای سیاسی آن روز بود، اما در روزهایی که دانشگاه های ما نزدیک به 5 میلیون جمعیت در خود می بینند، نمی توان دانشجو را فقط به برنامه های سیاسی آن هم، «خاص» خود فراخواند.
.jpg)
البته مشخص نیست، برگزاری مراسم سخنرانی مشاوره ازدواج، برگزاری «مسابقات لیگ PES» آن هم به تعداد انگشت شمار چقدر میتوان ادعای "سخیف سازی روز دانشجو" را اثبات کند.
در زیر تعداد از برنامه های پرمخاطب تشکل های دانشجویی در سال گذشته آمده است
دانشگاه علم و صنعت
********
انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران
*********
دانشکده فنی دانشگاه تهران - نادران، ایزدی و سعید زیباکلام
در زیر تعدادی از برنامه های تشکل های دانشجویی بمناسبت روز دانشجو آمده است
