سکانس اول:
شاهرخ استخری (وکیل) به دفتر کارش می آید و به دنبال همکار جدیدش می گردد و بالاخره سر و کله او پیدا شده و توسط منشی برگه واگذاری اختیارات و شراکت را به او می دهد.
وکیل به سمت همکارش می رود در حالی که او دارد وسائلش را جمع می کند. در همین لحظه منشی خداحافظی می کند و از دفتر خارج می شود!!
همکار ادامه می دهد که می روم تا زندگی تو به هم نخورد! همسرت باور نخواهد کرد که من با تو کاری ندارم! عشق یک طرفه که فایده ای ندارد.من همین که کنارت باشم کافیست!! کنارت نفس بکشم!! و...
خداحافظی می کند که برود،در حال رفتن وکیل او را صدا می زند. نمی ماند. با اسم کوچک صدایش می زند. و نگاه عمیقی شکل می گیرد. به او می گوید بیا بنشین او امتناع می کند! با تحکم او را می نشاند و نگاهش می کند و زوم بک تصویر که بعد از منشی ما را هم از خلوت آنها به بیرون پرتاب می کند!
سکانس دوم:
شاهرخ استخری (وکیل) به خانه می رسد.شب است!آن هم آخر شب! سکانس قبلی روز بود!
همسرش که او هم وکیل است در کنار فرزندشان خوابیده و با آمدن او به استقبالش می آید.وکیل به او دسته گلی می دهد! همسرش می گوید مدتهاست چنین کاری نکردی و خوشحال می شود.
بعد مرد از عشق و محبتش می گوید و ناگهان یک پاکت به او می دهد. وکالتی است برای طلاق! که انقدر دوستت دارم که هر موقع اذیت شدی وکالت داشته باشی که طلاق بگیری!!
و بعد می گوید خواهش می کنم اجازه بده که با همکار وکیلم ازدواج کنم!
سکانسی دیگر:
یادم است که یک بار دیگر که سکانسی از این فیلم را دیدم لحظه ای بود که این زن و شوهر وکیل هایی بودند که در دعوا آشنا شدند و بعد شاهرخ استخری عاشق او شد و چون او ناراحت بود و جوابش را نمی داد، بدون اغراق یک مغازه گل برای او فرستاد و تمام دفترش پر از گل شده بود و در نهایت در همان روز از او خواستگاری کرد!
خدا می داند در ناهشیار چند دختر جوان رویای مردی که با اسب سفید بیاید و تمام خانه اش را پر از گل کند و او را ببرد پرورانده است!
این همه تعارض را باید چطور هضم کرد؟ و این همه مضامین ضد اخلاقی و ضد تربیتی را!؟
من فقط همین چند سکانس فیلم را دیدم اما هر نتیجه ای که داشته باشد و احیانا قرار باشد هر نکته تربیتی بر این همه هزلیات بار گردد، انکار اثرات مخرب آن چه دیدم نخواهد بود.
بازهم بهترین و پربازدید ترین ساعت تلویزیون و باز هم قصه ی تکراری که 5 سال پیش باعث شد یکسال زندگی ام را تعطیل کنم و مستند "ضلع غربی ساختمان پزشکان" را بسازم و به بهانه آن نقدی بر فضای حاکم بر تولیدات سیما داشته باشم.
اما نه دیگر فرصتش را دارم نه توانش را. پس مسوولین محترم صدا و سیما کی قرار است بفهمند فرموده ی امام روح الله "صدا و سیما دانشگاه است" یعنی چه؟؟
تمام وجودم به درد آمد. برای دختران و پسران این سرزمین که تمام انتظارات و آینده شان به صورت ناخودآگاه و در خوشبینانه ترین حالت پای چنین سریالهایی ساخته می شود اگر پای GEM ویران نگردد.
و برای این غصه باید دق کرد و مرد.
قالَ الحَسَنُ علیه السلام: عَجِبْتُ لِمَنْ یَتَفکَّرُ فی مأکُولِهِ کَیفَ لا یَتَفَکَّرُ فی مَعْقُولِه..
تعجب می کنم از کسانی که در غذای جسم خود فکر می کنند ولی در امور معنوی و غذای روح خویش اندیشه نمی کنند!
