جناب آقای صالحی امیری، وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی ؛
سلام علیکم؛
این روزها اخباری از دستور حضرت‌عالی مبنی بر رفع_توقیف برخی آثار سینمایی به گوش می‌رسد. این دستور شما در مرحله نخست یک سؤال مهم را به ذهن می¬آورد. تدبیرمردان را چه شده است که خودشان برای فیلم‌ها پروانه ساخت صادر می‌کنند؛ خودشان توقیف می‌کنند و بعد خودشان دلسوز هنر و هنرمندان می‌شود و به فکر رفع توقیف می‌افتند! جناب آقای وزیر، آیا معنای تدبیر و امید در امر فرهنگ این است؟
جناب آقای صالحی امیری، شما بهتر از هر فرد دیگری می‌دانید که مشکل بسیاری از این فیلم‌ها با چند اصلاح جزئی قابل‌رفع نیست و لذا رفع توقیف آن‌ها، نتیجه‌ای جز دامن زدن به ولنگاری_فرهنگی ندارد. ای‌کاش باور کنید که تلاش برای بازگشت_به_اصلاحات بی‌ثمر است و وزارت خانه شما نمی‌تواند به اسم آزادی، ارزش‌های اخلاقی و دینی جامعه را تضعیف کند.
آقای وزیر، ای‌کاش در سردادن شعار آزادی، قدری حریت داشتید و آنگاه فکری به حال مظلومیت آثار ارزشی در سینمای ایران می‌کردید. بی‌توجهی فراوان همکاران شما به فیلم #ویلایی‌ها نشان از وجود یک سیاست نانوشته در سازمان سینمایی دارد و آن سیاست این است که هر کس فیلمی بسازد که در آن سرسوزنی به ارزش‌های دینی توجه شده باشد، باید از ساختن این فیلم پشیمان شود!
آقای وزیر ظاهراً قرار است بخشی از بار بازی رادیکال شدن دولت در حوزه فرهنگ بر روی دوش شما باشد، خیرخواهانه به شما توصیه می‌کنیم که بازیچه قدرت خواهی دیگران نشوید و به‌جای دادن آدرس‌های غلط به جامعه به فکر بهبود وضعیت فرهنگی جامعه باشید.
