در طی این مدت کوتاه که از این دیدار می گذرد، یادداشت ها، مقاله ها و صحبت های زیادی پیرامون این عبارت شده است و هر کس برحسب سلیقه و ذهنیتی که دارد، به آن پرداخته است.
واژه " آتش به اختیار " بسیارسریع در فضای مجازی و رسانه‌های رسمی جای خود را باز کرد، اما هم نیت‌های پاک و هم نیت‌های آلوده بر سر معنادهی به آن به تفسیر موسع، روی آورده‌اند.
در همین راستا ذکر چند نکته خالی از لطف نیست:
1- یادداشت نویسی، مقاله و این قبیل کارها بسیار خوب و مغتنم است اما به نظر می رسد که رهبرانقلاب بیشتر منظورشان ورود در حیطه های عملی و اجرایی است.
2- حواسمان باید باشد که " آتش به اختیار بودن " منظور بی قانونی و شکستن قانون نیست، حال به هر دلیل و بهانه ای که میخواهد باشد.
بنابراین آتش به اختیار توأم با مسئولیت و قانون‌پذیری است، اما کمترین نگرانی در این باره مربوط به مخاطبان این سخن و بیشتر نگرانی مربوط به کسانی است که اصل و اساس را قبول ندارند و ممکن است با صحنه‌آرایی و اقدامات غیرقابل پذیرش، نیروهای جوان دانشجو و مسلمان را به مسلخ ببرند که این همان آتش به اختیار است.
3- این که ما همان کارهایی که پیش از این انجام میدادیم را باز تکرار کنیم و هیچ تغییری در کارها و اعمالمان نداشته باشیم و در آخر هم به کارهایمان برچسب "آتش به اختیار" بزنیم، اشتباهی است که متاسفانه در همین مدت کوتاه زیاد دیده شده است، اگر قرار بود که به همان مشی و روش قبل عمل کنیم و آن ها کفایت میکرد و بعضا درست بودند، دیگر چه الزامی بود که رهبر معظم انقلاب اسلامی از کلیدواژه ای جدید استفاده کنند؟
بنابراین نگرانی عمده از جانب گوش به فرمان‌ها یا مخاطبان پیام نیست، بلکه از سوی کسانی است که می‌خواهند هر عمل بی‌ربط و غیرمنطقی را با آن بازنمایی و یادآوری کنند.
قطعا کار و عمل ما در جایی دچار نقص و مشکل بوده است که امام خامنه ای در صحبت هایشان از "آتش به اختیار" استفاده کردند و نیاز است که ما با تفکر و تامل بیش از پیش به سمت کارهایمان برویم تا ضمن خوشحال کردن ولی امر مسلمین، سال دیگر مجبور به استفاده از واژه، عبارت و جملاتی دیگر برای تغییر مشی و روش ما نشوند.
* دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه صنعتی شیراز
