“مهرماه ۱۳۹۳، تاریخ انتشار اولین شماره از یک نشریه دانشجویی بود.
نشریه ای که هنوز مجوز دارد و در کنار تمام تلاش های هیئت تحریریه ی آن، هر چند وقت یکبار به رزومه ی فعالیت های فرهنگی دانشگاه یاسوج، نقش پُزدهی را در مصاحبه ها و گزارش های آقایان مسئول، ایفا می کند.
نشریات دانشجویی در هر نهاد و تشکلی به مثابه یک پل ارتباطی با دانشجویان عمل میکند. این پل ارتباطی تحت نظر هر سازمان و گروهی و با هر طیف فکری، رسالت و وظایفی را بر عهده دارد که در صورت نادیده گرفتن این رسالت ها هویت خود را مخدوش ساخته و تاثیرگذاری اش را میان مخاطبین از دست خواهد داد.
حال با نگاهی گذرا به عملکرد نشریات دانشجویی دانشگاه یاسوج، به خوبی میتوان دید که نشریه دانشجویی«نقطه سرخط» از آغاز فعالیت تا به اکنون، یکی از فعال ترین نشریه در میان نشریات موجود دانشگاه بوده است.
نشریه نقطه سرخط همیشه سعی داشته تا به بهترین شکل، مهم ترین هدف خود یعنی «روشنگری» را دنبال کند.
همچنین طی چند سال فعالیت، لحظه ای از وظیفه ی اطلاع رسانی، رشد فکری مخاطبین و بار مطالبه و گفتمان سازی غافل نبوده و مسئولیت رساندن صدای دانشجویان به گوش مسئولین را، به عنوان یک تریبون دانشجویی همواره ایفا کرده است.
همه میدانیم که نشریه دانشجویی باید استقلال هویت خود را در هر شرایطی بر سودگیری ها، و بازی در زمین اشخاص و گروه های گوناگون، ارجح بداند.
اما مسئله این است که؛ افراد مسئول در دانشگاه یاسوج، توقعات شان نسبت به نشریات چیز دیگریست!
مسئولین مربوطه که باید زمینه رشد و تقویت فضا را برای فعالیت تمامی نشریات با هر گرایشی فراهم کنند، بالعکس عمل کرده و با تمام تلاش در صدد برآمدند تا به جای همکاری با نشریات دانشجویی، مانعی باشند بر سر راه فعالیت آنها.
حقیقت این سخن را میتوان در اقدامات مُغرضانه علیه نشریاتی دانست که با هیچگونه تهدید و امتیاز و توصیه ای، در برابر خواسته های شان تسلیم نمی شوند!
نشریاتی که حاضر نمی شوند در هیچ صورتی به توجیه گر اقدامات مسئولین دانشگاه تبدیل شوند، نهایتاٌ همان مسئولین برای خفه کردن آن صدا، به هر روشی متوسل شده و از هر حربه ای استفاده خواهند کرد.
نقطه سرخط، در سه ترم اخیر، به لطف اهمیت ندادن برخی مدیران به قانون و اخلاق و انصاف، برای هر شماره خود، باید مدت ها پشت درب های مسئولین فرهنگی رفت و آمد می کرد! و برای حق قانونی تمام نشریات دانشگاه، مدت ها از چاپ شماره های مختلف خود باز ماند.
در سه ترم اخیر، برای هر شماره از این نشریه که به شما دانشجویان رسانده شد، مانع تراشی ها و بد رفتاری های متعدد و مختلفی را تجربه کردیم.
در این مدت، مسئولین فرهنگی بدون هیچگونه مطابقت و استناد به آئین نامه رسمی نشریات دانشگاهی، و با اعمال نظر شخصی معاون فرهنگی دانشجویی، یک ماه درمیان مانع چاپ نقطه سرخط شدند؛ تا تلاش یک ماه هیئت تحریریه این نشریه، هدر رفته و با قانون شکنی به هدف خود رسیده باشند!
حدود ۲ سال است، مسئولان ناراحت از مطالبه گری های نقطه سرخط، راه های متنوعی را برای تقابل آزموده اند.
وقتی که مجوز های یک شبه به نشریه های قارچی راه به جایی نبرده و هر روز بر پدیده ی نشریه های «یکبار چاپ» می افزودند، راهکارهای جدید را با تأخیر انداختن در مجوز چاپ نقطه سرخط استارت زدند!
که آن نیز بی نتیجه مانده و آنچه می خواستند نشد! تا به راه های متنوع و تازه تری دست یابند.
آری؛ اگر در برابر مطالبات دانشجویان لال باشی و در برابر قانون گریزی و تخلفات شان کور باشی، هیچوقت برای صدور فیش نشریه چند هفته وقت کُشی نمی کردند! و هیچوقت، نیاز به قوانین من درآوردی و خارج از اصول آئین نامه نداشتند.
لیکن پس از یک سال و اندی از خفقان حاکم بر فضای نشریات دانشگاه یاسوج، و تبعیضات و دخالت های مکرر برخی مسئولین در این حوزه؛
نشریه دانشجویی «نقطه سرخط»، جهت جلوگیری از سؤاستفاده ی مسئولان فرهنگی از صرف نام و تعداد نشریات با هدف وانمودسازی و سرپوش گذاشتن بر عملکرد ضعیف خود، و در اعتراض به اختناق حاکم بر نشریات، و بی قانونی های مکرر، تا تغییر این رویه، از ادامه فعالیت صرف نظر کرده و چاپ بعد نشریه را متوقف می نمائیم.
یه آن امید که قلم های شکسته روزی جوانه زده و نفطه را سر خط گذارند…”
رو نوشت به:
دانشجویان دانشگاه یاسوج
رسانه های خبری استان
کمیته ناظر بر نشریات دانشجویی کشور
