حبیب‌الله چایچیان، شاعر پیشکسوت، شامگاه پنج شنبه ۹ آذرماه در ۹۴ سالگی دار فانی را وداع گفت.
خبرنامه دانشجویان ایران: حبیب‌الله چایچیان (زاده 1302)، متخلّص به حسان، شاعر و مرثیه سرای اهل بیت(ع) بیشتر سروده‌هایش در مدح و مرثیۀ اهل بیت(ع) بود.
او به تاثیرپذیری از اندیشه‌های علامه امینی و عسکری بارها اشاره کرد و بارها از سوی علامه امینی و رهبر معظم انقلاب مورد تحسین و تشویق قرار گرفته بود.
«امشب شهادت نامه عشاق امضا می‌شود» و «آمدم ای شاه پناهم بده» از سروده‌های معروف این شاعر فقید و خوش طبع بوده است. دیوان اشعار او در سه جلد به چاپ رسیده است.
مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد چایچیان صبح امروز، 10 آذرماه از مقابل بیمارستان شهدای تجریش با حضور جمعی از مسئولان و اهالی فرهنگ به سمت بهشت زهرا(س) برگزار می‌شود.
زندگی و تحصیلات
حبیب الله فرزند محمدحسین در سال 1302 در تبریز زاده شد. شش ساله بود که همراه خانواده‌اش به تهران مهاجرت کرد. چایچیان تحصیلات خود را در تهران در مدرسه ایران و آلمان به پایان رساند، سپس به استخدام بانک ملی ایران درآمد
شعر
نخستین شعری که سرود در 15 سالگی و در رثای پدرش بود.
«پدرم رخت از این جهان بربست‌کمرم از غم و محن بشکستمی‌کنم لیک شکر یزدان راگر پدر نیست باز مادر هست»
چایچیان با تشویق مادرش، به سرودن اشعار در مدح و مرثیه ائمه(ع) پرداخت. وی پس از سفر به کربلا فقط به سرودن مدح‌های آل علی(ع) پرداخت، و آثار دیگرش را در آتش افکند.اشعارش مورد توجه جامعه مذهبی ایران و پارسی‌زبانان قرار گرفت.
آثار
گل‌های پرپر، خزان گلریز، باغستان عشق، سایه‌های غم،ای اشک‌ها بریزید(جلد اول دیوان اشعار)، خلوتگاه راز (جلد دوم دیوان اشعار)، چهل حدیث جالب از علی بن ابی‌طالب(ع) و جلد سوم دیوان اشعار از جمله آثار او است.
وی کتاب «بَطَلَۀُ کربلا»، اثر «دکتر بنتُ الشّاطی» را با نام «زینب(سلام الله علیها) بانوی قهرمان کربلا» به فارسی ترجمه نمود.
فاطمه زهرا ام‌ابیها؛ مجموعه‌ای از مطالب علامه امیدی درباره حضرت زهرا(س) است که توسط وی گردآوری شد.
ارتباط با عالمان دینی
به گفته خود مرحوم چایچیان، زمانی که علامه امینی در نجف ساکن بوده است، نامه‌هایی به او می‌فرستاده و او را شاعر اهل بیت خطاب می‌کرده است. کریم دستمالچی او را به عبدالحسین امینی معرفی کرده است.
علامه امینی از کسانی است که چایچیان را مورد تحسین و تشویق قرار داد. وسیله آشنایی وی با علامه امینی، شعری بود که از زبان عباس بن علی(ع) در شب عاشورا خطاب به امام حسین(ع) سروده است. چایچیان نیز اشعاری را درباره الغدیر، علامه امینی و کتابخانه او سروده است.
«دوست دارم شمع باشم تا که خود تنها بسوزم بر سر بالینت امشب از غم فردا بسوزم دوست دارم هاله باشم تا ببوسم روی ماست یا شوم پروانه، از شوق تو بی‌پروا بسوزم دوست دارم ماه باشم، تا سحر بیدار باشم تا چو مشعل بر سر راهت درین صحرا بسوزم دوست دارم سایه باشم تا در آغوشم بخوابی چشم دوزم بر جمالت، ز آن رخ گیرا بسوزم»
چایچیان، به تاثیر پذیری خود از اندیشه‌های علامه عسکری نیز اشاره داشت. او بارها در حضور رهبر انقلاب شعر خواند و مورد تشویق ایشان نیز قرار گرفت.
نمونه‌ای از شعر
امشب شهادت نامۀ عشاق امضا می‌شود/ فردا ز خون عاشقان، این دشت دریا می‌شود/ امشب کنار یکدگر، بنشسته آل مصطفی/ فردا پریشان جمعشان، چون قلب زهرا می‌شود.
آمدم‌ای شاه پناهم بده/ خط امانی ز گناهم بده/ ای حرمت ملجأ درماندگان/ دور مران از در و راهم بده
