به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از مهر، مهدی داوری دولت آبادی اظهار کرد: هرچه حجم مواد قابل اشتعال، سرعت اشتعال پذیری و جمعیت حاضر در یک ساختمان بیشتر و راه های فرار مردم نامناسب تر از نظر مبحث سوم مقررات ملی باشد، خطرپذیری آن ساختمان نیز بیشتر خواهد بود.
وی افزود: براساس بازدیدهای کارشناسان سازمان آتش نشانی در سطوح مختلف از ساختمان هایی که امکان ورود به آن ها امکان پذیر بود، ۲۴۳ ساختمان بسیار پرخطر، ۳ هزار ساختمان پرخطر و بسیار پرخطر و ۷ هزار ساختمان پرخطر در تهران شناسایی شده است.
مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران با بیان اینکه تعداد ساختمان های فاقد تمهیدات ایمنی لازم در تهران بسیار زیاد است، تصریح کرد: در مورد تعداد ساختمان های ناایمن شهر اعداد مختلفی وجود دارد اما اگر بخواهیم تمام فاکتورهای ایمنی را لحاظ کنیم، بیش از ۹۰ درصد ساختمان های تهران ایمنی لازم را ندارند.
وی خاطرنشان کرد: یکی از مولفه های مهمی که به تازگی در ساختمان های تازه تاسیس لحاظ نمی شود، این است به دلیل وجود تیرها و کابل های برق، درخت یا سازه هایی که به تازگی برای زیبایی در سردرب یا نمای ساختمان های مختلف به ویژه تجاری ساخته می شود، مانعی برای استقرار نردبان آتش نشانی است و هنگام آتش سوزی در آن ها عملا با وجود پنجره ها، دسترسی بالابرهای نجات وجود ندارد و ریسک خطر تلفات انسانی را بطور چشمگیری افزایش می دهد.
داوری ادامه داد: این بناها نیز جزء ساختمان های پرخطر هستند که اگرچه بیش از ۵ یا ۷ طبقه نیستند یا از بار اشتعال کمتری ممکن است، برخوردار باشند اما در صورت آتش سوزی دسترسی به طبقات از طریق نردبان آتش نشانی وجود ندارد.
مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران نسبت به مواد پلیمری جدید نیز هشدار داد و تصریح کرد: برای تولید لوازم و مبلمان خانگی به منظور بالابردن استحکام در مقابل سایش معمولا از ترکیبات سیانید که از مشتقات سیانور است، استفاده می شود. این مواد در صورت اشتعال گازهای سمی و خطرناکی تولید می کنند که معمولا استنشاق آن در بیش از ۵ ثانیه منجر به مرگ حتمی می شود.
