انسان طمعکار است. هرچه به دست آورد، برای داشتن بیشتر و بهترش، دورخیز می‌کند. کم هستند افرادی که وقتی به آنچه می‌خواهند می‌رسند، بی‌خیال می‌شوند و طمع نمی‌کنند که به یکه‌تازی ادامه دهند. از طرفی، شرط‌بندی هم اعتیادآور است؛ اگر برنده شوید، طمع می‌کنید که بیشتر سود ببرید و اگر ببازید، به تصور خود، برای جبران خسارت ادامه می‌دهید. قمار و شرط‌بندی، معمولا در بازی‌ها و رویدادهایی تعریف می‌شود که با قواعد و اصول تعریف‌شده، نمی‌توان نتیجه را به‌طور قطعی برآورد کرد و به نوعی، شانس و اقبال در آن دخیل است. چون در این‌گونه بازی‌ها، فرد قاعده برنده شدن را نمی‌فهمد، مایل است بی‌نهایت بار، این کار را تکرار کند و گاهی چیزهایی را در قمار می‌بازد که راه برگشت به زندگی عادی به رویش سد می‌شود.
با یک جست‌وجوی ساده در اینترنت می‌توانید انبوهی از سایت‌های رنگارنگ را که در زمینه شرط‌بندی فوتبال یا به بیان باکلاس‌تر، «پیش‌بینی فوتبال» فعالیت دارند، پیدا کنید. اگرچه بسیاری از این سایت‌ها فیلتر هم نشده‌اند، اما اگر با فیلترشکن اقدام کنید، قطعا نتایج پر و پیمان‌تر خواهد بود. بسیاری از این سایت‌ها ادعا می‌کنند از مراجع تقلید استفتا کرده‌اند و برای فعالیت‌شان، مجوز شرعی و قانونی دارند، اما طبق نظر پلیس فتا، فعالیت این سایت‌ها مصداق قمار و بنابراین جرم است. در مورد استفتا هم باید گفت، نوع مطرح کردن سوال از مراجع می‌تواند پاسخ را تا حد زیادی تغییر دهد؛ در متن این استفتائات، چیزی به‌عنوان شرط‌بندی مطرح نشده است و مدعی هستند که کاربران، مبلغ موردنظر خود را به سایت «هبه» می‌کنند، در حالی که این‌طور نیست و کاربران این مبلغ را برای شرکت در شرط‌بندی به حساب سایت واریز می‌کنند و بحث برد و باخت نیز در میان است.
سایت‌های شرط‌بندی هم مثل اکثر پول‌دوستان، جایی نمی‌خوابند که آب زیرشان برود و با توجه به درپیش بودن مسابقات جام جهانی فوتبال، به نظر می‌رسد سود هنگفتی در انتظار این سایت‌ها است.
با توجه به اینکه فعالیت این سایت‌ها در ایران غیرقانونی است، امکان پیگیری کلاهبرداری، هک حساب و... وجود ندارد. در واقع افرادی که شرط‌بندی می‌کنند هم مجرم هستند و در ایران راه قانونی برای برگرداندن پول‌شان وجود ندارد، اگر هم راهی یافته شود، فرآیندی پیچیده و زمان‌بر خواهد داشت. طبق قانون، قماربازی با هر وسیله‌ای ممنوع است و مرتکبان آن به یک تا 6 ماه حبس یا ۷۴ ضربه شلاق محکوم می‌شوند. فردی که قمارخانه (که سایت‌های شرط‌بندی فوتبال نیز از مصادیق آن به شمار می‌رود) دایر کند نیز به 6 تا ۲۴ ماه حبس یا از سه تا ۱۲ میلیون تومان جزای نقدی محکوم خواهد شد. پلیس فتا می‌گوید با رصد فعالیت این‌گونه سایت‌ها دریافته‌اند که بعضی از آنها در هر هفته چند صد میلیون تومان از کاربران دریافت می‌کنند، در حالی که کمتر از هشت درصد این مبالغ را به برندگان می‌دهند؛ تازه اگر همان را هم بالا نکشند و ناگهان با تغییر رمز حساب‌های کاربری برندگان، مانع ورود آنها به سایت نشوند. بعضی کاربران می‌گویند بعد از ورود به سایت و اقدام به شارژ کردن حساب، به یک درگاه پرداخت هدایت شده‌اند که حساب‌شان را هک یا خالی کرده است. در واقع، همان سایت غیرقانونی شرط‌بندی هم پوششی برای دزدی از حساب بانکی کاربران بوده است. از طرفی، این سایت‌ها بستر مناسبی برای پولشویی و رد و بدل کردن پول‌های کثیف است؛ بنابراین فلسفه فیلتر نبودن بعضی از سایت‌های شرط‌بندی، رصد اطلاعاتی و یافتن جرایم مخفی و دست‌های پشت پرده آنها است.
اگرچه بعضی‌ها به‌منظور سرگرمی و تجربه هیجان زیاد، سراغ این سایت‌ها می‌روند، اما بیشتر افراد برای کسب سود بی‌زحمت و یک‌شبه ره صدساله رفتن وارد این بازی‌ها می‌شوند، بنابراین می‌توان گفت بیشتر آتش‌ها از گور «بیکاری» بلند می‌شود. موضوع وقتی جالب‌تر می‌شود که می‌بینیم در کنار سایت‌های شرط‌بندی، سایت‌ها و کانال‌هایی نیز ایجاد شده‌اند که پیش‌بینی می‌فروشند. در واقع مردم خودشان دست به‌کار شده‌اند تا کارآفرینی و اشتغالزایی کنند و چون دست‌شان به صندوق خاصی بند نیست و رانت و وام بلاعوض هم قسمت‌شان نمی‌شود، کار به اینجا می‌رسد که به دنبال الگوهای ایرانی- اسلامی شرط‌بندی فوتبال می‌روند. با توجه به اینکه شرط‌بندی و قمار در شرع حرام و در عرف اجتماعی ایرانیان بسیار مذموم است، از فعالیت آزادانه سایت‌های شرط‌بندی در پوشش‌های شیک و باکلاس و البته مسابقات پیامکی پیش‌بینی در تلویزیون (که دست‌کمی از این‌گونه شرط‌بندی‌ها ندارند) فقط می‌توان تعجب کرد و افسوس خورد.
