به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از فرهیختگان، پایان دوران چهار ساله دبیرستان رسیده و حالا آرزوی بزرگ راه یافتن به دانشگاه جلوی چشم شما قدم میزند. برای رسیدن به این آرزوی بزرگ موانع بسیاری وجود دارد و مسیری پر فرازونشیب پیش روی شماست.
گذر از سد کنکور و بعد از آن تامین هزینههای دانشگاه و خوابگاه و... برای آنهایی که به دانشگاههایی دور از شهر و استان خود راه مییابند به مراتب سختتر از سایرین است. برای کم کردن از این موانع و سختیها چند راه پیش رو دارید که شاید یکی از این راهها انتخاب دانشگاهی در محل سکونت خود است.
انتخابی که بزرگترین مانع که همان هزینه سرسامآور تحصیل است را از پیشروی شما برمیدارد. شاید زمانی این سوال که «کدام دانشگاه بروم؟» یکی از مهمترین سوالاتی بود که ذهن تمام داوطلبان را به خود مشغول میکرد؛ اما امروز دیگر تحصیل در دانشگاه دولتی یا آزاد ملاک نیست و کمتر کسی را میتوان پیدا کرد که مهر مدرک دانشگاه دولتی برای او مهم باشد.
این روزها سوال کلیدیتری در اذهان وجود دارد و آن هم کیفیت آموزش و البته مقایسه هزینه تحصیل در دانشگاههاست. خارج از اینکه نوع دانشگاه چه باشد، آنچه اهمیت دارد هزینه تحصیل است که بین این گروهها متفاوت است.
شاید در ابتدا تصور کنید که هزینه تحصیل در دانشگاههای خصوصی به مراتب بیشتر از دانشگاههای دولتی است! اما نگاهی به هزینههای تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی در یک مقطع تحصیلی و مقایسه آن با دانشگاههای دولتی شبانه شما را از این اشتباه درمیآورد. پس شاید بهتر باشد برای ادامه تحصیل و ورود به دانشگاه یکی از واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی محل سکونت خود را انتخاب کنید تا اینکه سختیهای راه پر فرازونشیب تحصیل در دانشگاه دولتی یک شهر دیگر را به جان بخرید! زندگی در شهری دیگر، دردسرهای زیادی را بهدنبال دارد.
اما در میان تمام این دردسرها، هزینههای سرسامآور تحصیل در شهری غیر از شهر محل سکونت خود آنقدر دلهرهآور و سنگین است که شاید بقیه دردسرها کمتر به چشمآید. هزینههایی که تنها گریبانگیر دانشجویان غیربومی است.
به دنبال یک سرپناه
اگر دانشگاهی غیر از محل سکونت خود را انتخاب کنید و ترجیح بدهید در یک دانشگاه شبانه دولتی تحصیل کنید، اولین چیزی که نیاز دارید داشتن یک سرپناه است. در واقع اگر دود و آلودگی هوا، بوق و سروصدا و شلوغی کلانشهرها را کنار بگذاریم مهمترین فاکتوری که برای ادامه زندگی در یک شهر غریب وجود دارد پیدا کردن یک محل برای سکونت است. یکی از بزرگترین مشکلات، چگونگی اسکان دانشجویان دور از خانواده و موضوع آشنایی با خوابگاههای دانشجویی است.
مورد بعدی، چالش اینکه آیا دانشگاه موردنظر خوابگاه تخصیص میدهد یا نه؟ ظرفیت آنها چقدر است؟ شرایط اسکان در آنها از سوی هر دانشگاه چیست؟ معدل؟ رتبه کنکور؟ و خلاصه اینکه دانشگاهها چه ملاک و معیاری برای اسکان دانشجویان در خوابگاههای خود دارند، موضوعی است که نباید فراموش کنید. باید بدانید پیدا کردن یک سرپناه به همین راحتیها نیست. اولین گزینهای که به ذهن هر دانشجو میرسد زندگی در خوابگاه است. اجاره مسکن و خرید خانه گزینههای بعدی است چراکه زندگی دانشجویی کفاف اجاره خانه را نمیدهد. پس ابتدا با هزینه خوابگاهها آشنا شوید.
هزینه خوابگاهها و اجاره مسکن
چمدان خود را ببندید و برای زندگی خوابگاهی آماده شوید؛ مدارک شخصی مثل شناسنامه، کارت ملی، کارت دانشجویی، دفترچه بیمه و کارت بانکی خود را بردارید و حواستان باشد چیزی جا نگذارید. اما فراموش نکنید بسیاری از وسایل مورد نیاز برای ادامه زندگی را تهیه کنید. پس همین جای کار، هزینه خرید مایحتاج اولیه زندگی را کنار بگذارید. اما فعلا بهتر است هزینه خوابگاهها را مرور کنیم.
امسال نرخ اجاره بهای خوابگاههای دانشجویی براساس مصوبه هیات امنا افزایشی نداشته است و با همان اجاره بهای قبل خواهد بود. نرخ اجاره بهای خوابگاههای دانشجویی براساس رتبهبندی و ظرفیت هر خوابگاه متغیر است اما باید بدانید که هر ترم حدود200 تا 250 هزار تومان نرخ اجاره بها باید پرداخت کنید.
اگر دانشجوی روزانه باشید قطعا هزینه تحصیل برایتان نسبت به دانشجویان شبانه و میهمان کمتر خواهد بود اما اگر دانشجوی شبانه باشید برای پیدا کردن یک متر جا در خوابگاه باید به هزاران در بسته بزنید. نرخ اجاره بهای خوابگاههای یک و دو نفره سطح یک و دو برای دانشجویان شبانه، به صورت ماهانه، 978 هزارو 656 ریال و نرخ اجاره بهای غیرنقدی خوابگاههای ۹نفره و بیشتر در همین دو نیمسال 489 هزارو 328 ریال اعلام شده است.
این درحالی است که در تابستان نرخ اجاره بهای نقدی خوابگاههای مجردی یک و دو نفره به صورت ماهانه 1467984 ریال نرخ اجاره بهای نقدی خوابگاههای ۹ نفره و بیشتر در تابستان 733 هزارو 992 ریال عنوان شده است. این اعداد و ارقام مربوط به خوابگاههای شبانه در نیمسال اول و دوم تحصیلی است؛ اگر بخواهید در تابستان هم واحد بگیرید نرخ اجاره بهای آن بیشتر از دو نیمسال تحصیلی است.
اگر موفق به گرفتن خوابگاه نشدید یا ترجیح دادید که در یک خانه مستقل زندگی کنید باید ابتدا سری به آگهیهای اجاره خانه بزنید تا از قیمتها باخبر شوید. احتمالا تنها راهحل موجود برای پیدا کردن خانه موردنظر صفحه نیازمندی سایتها و روزنامههاست. هرکدام از فهرست بلندبالایی که سایتهای نیازمندی به شما میدهند یا آگهیهایی که به در و دیوار دانشگاه چسبانده شدهاند، شرایطی دارند که یا با آنها کنار میآیید یا مجبور خواهید شد با آنها سازگاری داشته باشید و زندگی دانشجویی خود را ادامه دهید. بعد از سبک و سنگین کردن قیمتها و بررسی موقعیت خانهها باید با آگهیدهندگان تماس بگیرید. تماس با آنها و شنیدن توضیحاتشان در بسیاری از موارد چیزی متفاوت از نوشتههای روی آن برگهها یا اطلاعات سایتهاست.
اولین و شاید مناسبترین پیشنهاد برای کلانشهری مانند تهران، محلههایی است که در مناطق مرکزی شهر قرار دارند و به اتوبوسهای بیآرتی و مترو نیز دسترسی خوبی دارند. چون با انتخاب چنین محلههایی حداقل در هزینههای رفتوآمد و کرایه تاکسی صرفهجویی کردهاید چراکه اگر محلهای را انتخاب کنید که به اتوبوس و مترو دسترسی نداشته باشد، باید کرایه تاکسی را هم به سبد هزینههای خود اضافه کنید. قیمت اجاره یک آپارتمان حدودا 50 متری در محدوده میدان انقلاب 20 میلیون تومان رهن و ماهی یک میلیون و 400 تومان اجاره است.
اگر حوالی خیابان جمهوری را جستوجو کنید هم شاید به موارد بهتری برسید. برای اجاره یک آپارتمان40متری در خیابان جمهوری 30میلیون تومان ودیعه و ماهی یک میلیون تومان نیاز دارید. برای اجارهنشینی و ادامه تحصیل هر چقدر به سمت جنوب میروی، از قیمتها کم میشود اما به شلوغی و ترافیک اضافه میشود. برای مثال در خیابان کرمان میشود یک آپارتمان ۶۰ متری را با 30 میلیون تومان اجاره کرد، البته صاحب خانهها کمتر حاضرند خانههایشان را رهن کامل بدهند، چون به اجارهاش بیشتر احتیاج دارند، همانطور که دانشجویان به سقفی بالای سرشان احتیاج دارند.
مواد لازم برای نمردن!
شما در خوابگاه برای زنده ماندن نیاز دارید چیزهایی بخرید و هزینههایی انجام بدهید. بهتر است از همان روزهای اول ورود به خوابگاه حواستان به دخلوخرجتان باشد. یخچال اتاق یا راهروی خوابگاه را به خوبی مدیریت کنید و روی مواد خوراکیتان برچسب بزنید تا کسی به مواد خوراکی شما دست نزند. البته خیلی هم امیدوار نباشید و سخت نگیرید. به هماتاقیهای خودتان پیشنهاد بدهید که بهتر است هزینههای خورد و خوراک و اتاق را با هم شریک شوید تا میزان هزینههای فردی پایینتر بیاید؛ مثلا اگر شما در اتاق خوابگاه چهار نفر باشید و هرکدامتان هفتهای 100 هزار تومان خرج صبحانه و شام داشته باشید(یعنی ناهار را در دانشگاه غذای دانشجویی بخورید) جمعا میشود هفتهای 400 هزار تومان، اما اگر در خرج صبحانه و شام با هم شریک شوید، ممکن است هزینه شما نصف شود. اما اگر تنها زندگی کرده و یک آپارتمان برای خود اجاره کرده باشید هزینههای خورد و خوراک شما سر به فلک خواهد زد.
خرید وسایل ضروری برای ادامه بقا!
بعد از گرفتن خانه نوبت به خرید و جور کردن لوازم زندگی است. دیگر خانه پدر و مادری وجود ندارد که به راحتی تمام وسایل مورد نیاز در دسترس شما باشد! اگر از هفتخوان رستم رد شدید و نتوانستید خوابگاه بگیرید و مجبور شدید یک سوئیت حداقل 40 متری اجاره کنید باید خرید وسایل ضروری زندگی را مدنظر داشته باشید. خیلی ولخرجی نکنید و لوکس نخرید. چند سال دیگر یا باید هرکدام از این لوازم که سالم مانده را ببخشید یا یکدهم قیمت خرید، بفروشید یا وانت بگیرید ببرید شهر خودتان و آنجا دورشان بیندازید.
لوازم آشپزخانه مانند یخچال و فریزر، گاز، بشقاب و... ازجمله وسایلی است که نیاز دارید. با یک حساب سرانگشتی متوجه خواهید شد که برای خرید تنها چند وسیله ضروری برای زندگی حداقل باید ۱۶ میلیون تومان کنار بگذارید.
کرایه تاکسی و اتوبوس!
هزینه برای رفتوآمد را هم باید جدا بنویسید. اگر از اتوبوس بیآرتی یا مترو استفاده کنید قطعا هزینه شما کمتر میشود. هرچند تمام مسیرها را نمیتوان با اتوبوس و مترو طی کرد و گاهی مجبور میشوید از تاکسی استفاده کنید که در این صورت هزینه ایابوذهابتان سر به فلک میکشد و چیزی معادل شهریه هر ترم باید برای هزینه تاکسی کنار بگذارید. در طول ترم قطعا هم مجبورید چند بار به شهر خود بروید که در این صورت باید هزینه رفتوآمد به یک شهر دیگر را هم جداگانه حساب کنید.
15 میلیون تومان جلوتر از دانشجویان غیربومی!
تا اینجای کار تمام هزینهها به صورت حداقل و حداکثر البته به غیر از شهریه مشخص شده است؛ چرتکه را برداشته و هزینهها را جمع بزنید تا متوجه شوید که حداقل هزینه زندگی در یک شهر غیر از محل سکونت و حداکثر هزینه چقدر است؟ آیا صرف میکند دانشگاه محل سکونت خود را بیخیال شوید و راهی یک شهر غریب شوید؟ ما در حساب کردن هزینهها به شما کمک میکنیم.
اگر برای زندگی خوابگاه یک و دو نفره سطح یک و دو را انتخاب کنید و در خورد و خوراک با دوستان خود شریک شوید و برای رفتوآمد از اتوبوس و مترو استفاده کنید حداقل هزینه شما حدود چهار میلیون تومان میشود. چراکه 782 هزار تومان و 924 تومان هزینه خوابگاه در دو ترم تحصیلی(اگر ترم تابستان نداشته باشید) حدود سه میلیون و200 هزار تومان هزینه صبحانه و شام و حدود 100 هزار تومان هزینه رفتوبرگشت شما در یک سال تحصیلی میشود.
حالا اگر مجبور شوید یک آپارتمان یا حتی یک اتاق کوچک اجاره کنید هزینه شما در طول یک سال تحصیلی(دو ترم بدون احتساب ترم تابستانی) حدود 15 میلیون تومان میشود. چراکه همانطور که اشاره کردیم بهطور مثال قیمت اجاره یک آپارتمان حدودا 50 متری در محدوده میدان انقلاب 20میلیون تومان رهن و ماهی یک میلیون و 400 هزار تومان اجاره است. یعنی در طول دو ترم تحصیلی باید حدود 11میلیون و 200 هزار تومان اجاره مسکن، هزینه صبحانه و شام(سه میلیون و 200هزار تومان در سال ) و کرایه رفتوبرگشت را پرداخت کنید.