به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایسنا، پسران در دوران بلوغ به دلیل استقلال نسبی و شخصیت اقتدارطلب بیشتر در جامعه حضور دارند و کمتر والدین را در جریان رفت و آمدها و دوستان و نزدیکان خود قرار می‌دهند لذا بیشتر در معرض آسیب‌های اجتماعی هستند.
در این دوران پدران باید با ارتباطی تنگاتنگ و نزدیک با پسران خود، راه را برای نفوذ افراد ناشناس ببندند و آنها را از خطرهایی مانند آسیب‌های جنسی که در کمینش قرار دارد، آگاه کنند .
«مهین ذوالفقاری» مدیر کلینیک تخصصی اعصاب و روان بهمن یزد در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، با اشاره به این که تعرض جنسی به پسران و مردان در ایران تقریباً دو برابر تعرضات جنسی ثبت شده نسبت به زنان است، اظهار کرد: بزرگ‌ترین بازه ی آزاردیدگان جنسی در پسران، گروه های سنی 5 تا 9 سال و 17 تا 20 سال هستند که در معرض خطر هستند .
وی وضعیت بهداشت جنسی مدارس پسرانه که محلی برای پسران نابالغ است را مطلوب دانست و گفت: مدرسه یکی از اماکنی است که پسران نابالغ و آموزش ندیده در آن برای تحصیل گرد هم میآیند لذا نظارت بر این اماکن ضروری است و خوشبختانه وضعیت بهداشت جنسی مدارس کشورمان، وضعیتی رو به رشد دارد .
این مسئول افزود: از طرفی خانواده‌ها نیز به آگاهی لازم در این خصوص دست یافتهاند و پسران را مانند دختران خود در این موارد آموزش می‌دهند .
وی نقش پدران را در مورد مقابله با آسیب‌های جنسی پسران بسیار مهم و تاثیرگذار عنوان کرد و گفت: پدران خانواده باید ارتباط نزدیکی با فرزندان پسر خود برقرار کنند و صمیمانه و با صراحت کامل فرزند خود را از خطرهایی که در کمینشان هستند، آگاه کنند به طوری که بداند محافظت از خود به معنای سرکوب میل جنسی خود نیست و به نوعی محافظت از بدنشان محسوب می‌شود .
ذوالفقاری در مورد نبود قانون صریحی درباره آزار جنسی مردان، بیان کرد: حمایت نسبی و حداقلی که قانون برای زنان اعمال می‌کند، برای پسران به این شدت وجود ندارد لذا پسران باید آموزش‌های لازم را برای محافظت از خود از جانب والدین به ویژه پدران دریافت کنند .
این مسئول در پایان خاطرنشان کرد: زمانی که درباره اتفاقی که در مدرسه‌ای در غرب تهران و در دیگر مدارس ممکن است رخ بدهد می اندیشیم، باید حواسمان باشد که یک فرد را بزه‌کار و مقصر جلوه ندهیم چرا که بسیاری از ما، هیچ تلاشی برای تغییر شرایط انجام نمی‌دهیم و علاوه بر آن نیز از ارتقای سطح آگاهی فرزندانمان غفلت کرده‌ایم.
