به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از کیهان، واشنگتن پست می‌نویسد: «سپاه پاسداران» اعلام کرد شش فروند موشک میان برد را در ساعت 2 بامداد از پایگاهی در غرب ایران به مقر داعش داخل خاک سوریه شلیک کرده است. طبق این اعلام، موشک‌ها به شرق رودخانه «فرات» اصابت کرده و مبارزان مسلح داعش را کشته و زخمی کرده است.
سپاه در وب سایت خود کشته شدگان این حملات را «تروریستهای تکفیری» نام برد. داعش هنوز بخش‌هایی از خاک استان «دیرالزور» سوریه را در تصرف خود دارد. در این ناحیه سربازان آمریکایی هم حضور دارند و در کنار رزمندگان بومی با داعش می‌جنگند. یقیناً جمهوری اسلامی هدف اصلی‌اش از این حمله موشکی، صرفاً هدف قرار دادن عاملان حمله تروریستی اهواز نبوده است. این حمله موشکی؛ «نمایش قدرت» برای زهر چشم گرفتن از دشمنان و رقبایش در منطقه و ماوراء آن بوده است.
«دیده‌بان حقوق بشر سوریه» در مورد این حمله اعلام کرده است که دست کم چهار فروند موشک در شهرک «هجین» در شرق سوریه به زمین افتاده است. در این شهر داعش هنوز فعال است.
ایران جمع کثیری نیروی نیابتی بومی در سوریه دارد که در همین حوالی مستقر هستند و سپاه آنها را فرماندهی می‌کند. اما نکته حیرت‌انگیز و حائز اهمیت این است که، ایران دقیقاً در مقطعی دست به این حمله موشکی می‌زند که تا یک روز قبل از آن هم «حسن روحانی» رئیس‌جمهور ایران و هم هیئت دیپلماتیک ایران در سازمان ملل، به مدت یک هفته در یک تلاش سخت دیپلماتیک سعی می‌کردند بلکه بتوانند موافقت اروپایی‌ها و سایر کشورها را برای مخالفت کردن با فشارهای فزاینده آمریکا علیه ایران بدست آورند.
«هنری روم» عضو «گروه اوراسیا» می‌گوید: «روحانی دلش نمی‌خواست ایران در زمانی که مشغول کار دیپلماتیک است؛ در داخل کشور دست به یک عمل تلافی‌جویانه بزند، چرا که یقیناً این کار اثر خود را بر مکالمات ایران در سازمان ملل باقی خواهد گذاشت.»
ادعای واشنگتن پست درباره مخالف بودن آقای روحانی با حمله موشکی در حالی است که رئیس‌جمهور دیروز در جلسه هیئت دولت ضمن تشکر صریح از اقدام سپاه گفت: باید از نیروهای مسلح و سپاه پاسداران تشکر کنم که به موقع و با دقت تصمیمات شورای عالی امنیت ملی را اجرا کرد و پاسخ آنهایی را که به امنیت و جان مردم خیانت کرده بودند و به زن‌ها و کودک 4 ساله رحم نکردند، به بهترین وجه دادند. البته ما آمران و طراحان این اقدام تروریستی را مانند عاملان آن می‌دانیم.
