به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از تسنیم، هند و ایران هزاران سال است با هم روابط تجاری دارند. صادرات اصلی ایران به هند نفت، کودهای شیمیایی و مواد شیمیایی است و از هند غلات، چای، قهوه، ادویه و مواد شیمیایی آلی وارد می کند .
نفت ایران برای پالایشگاه‌های هند جذاب است چون شرکت های ایرانی یک اعتبار ۶۰ روزه برای این خرید فراهم می کنند، چیزی که سایر تامین کنندگان نفت خام مثل عربستان، کویت، عراق، نیجریه و آمریکا در اختیار هند قرار نمی‌دهند .
با خارج شدن آمریکا از معاهده برجام و وضع دوباره تحریم ها علیه ایران در نوامبر ۲۰۱۸، هند تحت فشار توقف تجارت با ایران قرار گرفت . هند در شرایط سخت انتخاب بین ایران و آمریکا قرار گرفته است .
از دست دادن آمریکا به عنوان یک شریک تجاری غیرقابل باور است و ترک ایران یعنی از دست دادن یک شریک تجاری سنتی و یک منبع غنی نفت و کود شیمیایی . هند در هر دوی این بخش ها دچار کمبود است .
آمریکا یک معافیت ۶ ماهه به بزرگترین خریداران نفت ایران چین، هند، ژاپن، کره جنوبی، تایوان، ترکیه، ایتالیا و یونان داده بود که طبق آن اجازه داشتند مقادیر محدودی از نفت ایران را وارد کنند و فرصت پیدا می‌کردند منابع جایگزینی برای آن بیابند . آمریکا به این دولت ها فشار می آورد تا خرید نفت از ایران را کاهش دهند و به صفر برسانند تا بهترین منبع درآمد ایران را از بین ببرد. مهلت اولین دور معافیت ها در ۴ می پایان یافت و حالا این کشورها در معرض تحریم های آمریکا قرار دارند .
در این بین، ایران به خوبی از پس تحریم های آمریکا برآمده است . ایران علاوه بر نفت و محصولات کشاورزی، سرمایه‌گذاری عظیمی در علم و تکنولوژی طی دو دهه گذشته داشته است که این کشور را در جایگاه برتر نانوتکنولوژی و تجهیزات پزشکی و سایر زمینه های مربوط به تکنولوژی بالا قرار داده است .
ایران تحت راهنمایی شورای نوآوری نانو تکنولوژی، در زمینه های دارو سازی، تجهیزات پزشکی، منسوجات، بسته بندی و تصفیه آب و هوا پیشرفت های بسیاری داشته است . ایران توانسته این تکنولوژی طبیعی خود را به کشورهایی مثل چین ، مالزی، اندونزی و عراق بفروشد و حالا رتبه چهارم را در جهان در تحقیقات نانوتکنولوژی دارد . هند کار خود را در دسترسی به تکنولوژی ایران به خوبی انجام داده و شیوه‌ای برای ادامه تجارت با ایران یافته است
بزرگترین مانع تجارت بین ایران و هند فروپاشی سیستم بانکی ایران بود. بانک یو سی اُ و آی دی بی آی هند تنها بانک‌هایی بودند که تجارت با ایران را با روپیه ممکن می ساختند. به نظر می‌رسد تجارت پایاپای تنها راه ممکن تحت شرایط تحریم های فعلی باشد. اگر قراردادهای تجارت ترجیحی اجرایی شوند، صادرات هند به ایران از طریق پایاپای بسیار برایشان سودمند خواهد بود .
بندر چابهار یکی از بزرگترین کمک ها در روابط تجاری ایران و هند است چون از تحریم‌های آمریکا معاف شده است. صادرات و واردات هند از یک کشور سوم بسیار کمک می کند. بندر چابهار در ساحل جنوبی ایران از ساحل غربی هند به راحتی قابل دسترسی است و راه جایگزینی برای تجارت با افغانستان است. بنابراین این پروژه نه تنها از نظر اقتصادی بلکه از نظر امنیتی هم اهمیت دارد .
تحت شرایط فعلی، بهترین راه حل برای ادامه تجارت کاهش موانع تجاری و گمرکی و تشویق هر دو طرف به استفاده از معامله پایاپای به عنوان یک مکانیزم تجارت و تقویت تجارت بین دو کشور است .
بخش بزرگی از تجارت بین دو کشور از طریق واسطه هایی صورت می گیرد که تحت تحریم های آمریکا قرار ندارند. ولی استفاده از این واسطه ها هزینه‌ها را ۳۸ درصد بالا می برد .
در حالیکه ایران تحت این تحریم‌های غیرقانونی سعی می‌کند به جامعه بین الملل دست پیدا کند و امیدوار است اروپایی ها بتوانند فشارهای آمریکا را کنار بزنند، هند می تواند از گزینه های مختلفی برای تجارت با این کشور بهره ببرد .
