به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از جام نیوز، بی توجهی جشنواره های سینمایی آمریکا به زنان، موجب شد تا مقاله نویس اندیپندنت به شدت علیه گلدن گلوب موضع گیری کرده و خواهان تحریم آن از سوی زنان شود.
نکته جالب توجه، تایید تلویحی هریت هال، به استفاده ابزاری از زنان در جشنواره های خارجی برای جذب مخاطب و درآمدزایی و لزوم استفاده زنان از این موضوع برای امتیازگیری است!
هال در مقاله خود می نویسد: «کدام خبرنگاری به فرش قرمزی علاقه دارد که فقط مردانی با کت‌شلوار سیاه روی آن ظاهر شوند؟ به نظر شما این مراسم بدون حضور زنان چقدر می‌تواند دوام بیاورد؟ چند نفر آن را نگاه خواهند کرد؟»
در این مقاله آمده است:
سال گذشته زنان در مقابل زن‌ستیزی در هالیوود به پا خاستند. اما آیا این تغییری ایجاد کرد؟ اگر بر اساس فیلم‌های نامزدشده در سال جاری قضاوت کنیم، متأسفانه خیر.
روز دوشنبه، وقتی نامزدهای گولدن گلوب ۲۰۲۰ اعلام شد، زنان همگی به شدت برآشفتند؛ چون در مهم‌ترین بخش‌های جوایز، یعنی بهترین کارگردان و بهترین فیلمنامه‌نویس، حتی یک زن نامزد نشده بود.
این چیز جدیدی نیست. از سال ۲۰۰۰ تاکنون، انجمن مطبوعات خارجی هالیوود در کنار ۱۰۰ نامزد مرد، تنها چهار زن را برای جایزه بهترین کارگردان نامزد کرده است. در عین حال، در تاریخ ۹۱ ساله این آکادمی، فقط پنج زن برای دریافت اسکار نامزد شده‌اند.
قبلا در توجیه غیبت زنان گفته می‌شد که مراکز تولید فیلم، به فیلم‌هایی که زنان نویسنده و کارگردان آن‌ها بوده‌اند، اجازه ساخت نداده‌اند. اما امسال، این بهانه‌ها دیگر خریداری ندارد. در دو بخش مذکور، ده‌ها فیلم خوب نادیده گرفته شدند.
به نوشته ایندیپندنت، انجمن مطبوعات خارجی هالیوود، با رفتاری آشکارا زن‌ستیزانه، فهرستی از فیلم‌هایی مانند جوکر ارائه کرد؛ فیلمی پیش پا افتاده که به طور توجیه‌ناپذیری از مشکلات روانی به عنوان بهانه‌ای برای خشونت مردان استفاده کرده است.
آیا دلیل عدم وجود فیلم‌هایی به رهبری زنان، به فروش پایین فیلم‌های زنان در سینماها برنمی‌گردد؟!
به‌رغم سال‌ها اعتراض علنی (همین سال گذشته، ناتالی پورتمن وقتی روی صحنه گلدن گلوب ظاهر شد، عبارت «نامزدها که همه مرد هستند» را به زبان آورد)، ایجاد گروه‌ها و کمک‌ها و کارزارهای گوناگون، به دلیل وجود تبعیض جنسیتی سیستماتیک در صنعت فیلم، کسی به این اعتراض‌ها گوش نمی‌دهد. سال گذشته، مردان جوایز بهترین درام، بهترین فیلم موزیکال یا کمدی، بهترین کارگردان، بهترین فیلمنامه و بهترین فیلم زبان خارجی را از آن خود کردند.
با تمام این‌ها و با وجود خشم عمومی از حذف زنان، گلدن گلوب حاضر نیست تسلیم شود؛ نامزدها را با تبعیض جنسیتی آشکار انتخاب می‌کند و رقابت‌کنندگان شایسته را کاملا نادیده می‌گیرد.
آیا از این که هر سال خبر این ناکامی‌ها را می‌شنوید خسته شده‌اید؟ بدون شک من که خسته شده‌ام. پس بگذارید چیز دیگری را پیشنهاد کنم: زنان همگی گلدن گلوب را تحریم کنند.
این دقیقا چیزی است که زنان و مردان هم‌فکر آن‌ها باید انجام دهند. چون هیچ چیزی به اندازه پشت کردن زنان به این نهاد مردسالار که حاضر نیست استعدادهای آن‌ها را به رسمیت بشناسد، نمی‌تواند پرسروصدا و بنیان‌شکن باشد. کدام خبرنگاری به فرش قرمزی علاقه دارد که فقط مردانی با کت‌شلوار سیاه روی آن ظاهر شوند؟ به نظر شما این مراسم بدون حضور زنان چقدر می‌تواند دوام بیاورد؟ چند نفر آن را نگاه خواهند کرد؟ همین حالا هم شمار بینندگان گلدن گلوب در حال کم شدن است. اگر زنان از شرکت در آن خودداری کنند، این ارقام و درآمدهای تبلیغاتی آن به شدت کاهش خواهد یافت.
این وضعیت نباید ادامه پیدا کند. گلدن گلوب، همان‌گونه که بانیان آن و بقیه صنعت سینما به خوبی می‌دانند، مقدمه‌ای بسیار مهم برای اسکار است. پس دیگر بس است! زنان در هالیود فیلم‌های ارزشمند با گیشه بسیار موفق می‌سازند و این توانایی‌شان باید به رسمیت شناخته شود. اگر زنان در مراسم اعطای جوایز نامزد نشوند و در مرکز صحنه قرار نگیرند، در عمل تنها نقش پشتیبان را بازی خواهند کرد و با این کار وقت‌شان را تلف می‌کنند.
