به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از تسنیم، «مک‌ایر» پس از اینکه دیشب هنگام حضور در اجتماع هنجارشکن مقابل دانشگاه امیرکبیر دستگیر و آزاد شد، در توئیتی امروز نوشته است: «میتوانم تایید کنم من در هیچ اعتراضی شرکت نکردم. به رویدادی رفتم که گفته شده بود تجمعی به یاد قربانیان تراژدی پرواز 752 بود. طبیعی بود که بروم تا به قربانیان، که برخی از آنها برتانیایی بودند، ادای احترام کنم. 5 دقیقه بعد از اینکه شعارها شروع شد محل را ترک کردم.»
وی در ادامه افزود: «بعد از ترک منطقه به مدت نیم ساعت بازداشت شدم. بازداشت دیپلماتها در همه کشورها غیرقانونی است.»
با وجود این، یک منبع آگاه امنیتی گفته که مک‌ایر بعد از حضور مقابل دانشگاه، مشغول تحریک و ساماندهی معترضان بوده و بعد از آنکه نیروهای امنیتی به او مشکوک شدند بعد از آنکه نیروهای امنیتی به او مشکوک شدند وی را داخل یک مغازه بازداشت کردند.
این مقام امنیتی ابراز کرد: «سفیر انگلیس بعد از آنکه در حال تحریک و تصویربرداری از معترضان با نیروهای امنیتی مواجه شد، ترس و نگرانی از لو رفتن و بازداشت در او کاملاً نمایان بود؛ ترس زیادی به او غالب شده بود اما نیروهای امنیتی بر اساس قانون وی را تنها بازداشت کرده تحویل وزارت امور خارجه دادند.»
وی در پایان گفت: «انگلیسی‌ها همواره، وحدت و همدلی ملت ایران را تهدیدی برای خود تلقی کرده‌اند لذا بعد از حضور میلیونی آحاد مردم در مراسم تشییع پیکر سردار سلیمانی در حال برنامه‌ریزی برای انتقام از مردم ایران هستند.»
پیوست‌های تاریخی
برای مشخص‌تر شدن ابعاد مربوط به این حادثه باید منتظر گذشت زمان و شواهد بیشتر ماند، اما حضور مک‌ایر در تجمعات روز شنبه پیوست‌هایی تاریخی دارد که به سادگی نمی‌توان از کنار آنها عبور کرد. لندن دهه‌ها است که یکی از عاملان اصلی آشوب‌آفرینی در ایران بوده، اما شاید این مسئله، هیچ زمانی به اندازه حوادث پس از انتخابات ریاست‌جمهوری ایران در سال 1388 به صورت عیان و آشکار در مقابل دیدگان عموم قرار نگرفته باشد.
از مدت‌ها قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری ایران در سال 1388 رسانه‌های غربی گزارش‌هایی منتشر می‌کردند که از تحرکات گسترده دولت‌های غربی به رهبری آمریکا و انگلیس برای انجام عملیاتی گسترده در داخل ایران خبر می‌دادند.
به عنوان مثال، سال 2006، همزمان با تغییراتی که در سیاست خارجی آمریکا برای براندازی نرم در داخل ایران صورت داده بود دفتری مخفیانه به نام «گروه عملیات‌ها و سیاست‌های ایران و سوریه» برای اثرگذاشتن بر سیاست‌های داخلی دو کشور از جمله از طریق انتخابات راه‌اندازی کرد.
همکاری‌های دو کشور در این راستا تا مدت‌ها ادامه یافت و در ماه‌های منتهی به انتخابات ایران در سال 88 شدت گرفت. به عنوان مثال، آن‌طور که در یکی از اسناد «ویکی‌لیکس» عنوان شده انگلیس در ماه‌های نزدیک به برگزاری انتخابات «مرتبطان» خود در ایران را فعال کرده و از آنها خواسته از فضای سیاسی ایران در سطح توده مردم اطلاعاتی کسب کرده و آنها را در اختیار آمریکا قرار دهد.
اسنادی دیگر نشان می‌دهند در روزهای نزدیک به انتخابات، سفارت انگلیس، کارمندان محلی خودش را به سفرهای استانی ارسال می‌کند. سندی محرمانه که در آن زمان از لندن به وزارت خارجه آمریکا ارسال شد نشان می‌دهد مرتبطین انگلیس در ایران، در فاصله 21 روز مانده به انتخابات احمدی نژاد را شانس اول پیروزی در انتخابات می‌دانسته‌اند.
در این سند این‌طور آمده است: «آن دسته از کسانی که اخیراً از ایران به انگلیس بازگشته اند و در گفتگو با تحلیلگران با هیجان از افزایش حمایت‌ها از موسوی و کروبی سخن می‌گویند هنگام اصرار اعتراف می‌کنند که دیدارهایشان از ایران از شمال تهران که حمایت از اصلاح طلبان معمولاً در آن نقاط متمرکز است، فراتر نرفته است.»
با وجود این، سفارت انگلیس قرار است قرارگاه طراحی عملیاتی با اسم رمز آشوب برای ایجاد فتنه در ایران عمل کند و به همین دلیل، «بی‌بی‌سی فارسی» به عنوان بازوی رسانه این طرح، کلیدواژه «تقلب» را از مدت‌ها قبل از برگزاری انتخابات به صورت مرتب تکرار می‌کند.
بعد از آشوب‌ها در ایران، گزارش‌هایی از حضور مقام‌ها و کارکنان سفارت انگلیس در تهران منتشر شد. «محمد حسین رسام»، تحلیلگر ارشد سیاسی سفارت انگلیس در تهران که خودش هنگام حضور در یک تجمع غیرقانونی دستگیر شد اسامی برخی از مقام‌های سفارت انگلیس را که مأمور حضور در تجمعات بوده‌اند را ذکر کرده است.
او در جلسه دفاعیات خود در دادگاه در مرداد ماه سال 88 گفت: «تامبرن دبیر دوم سیاسی سفارت در درگیری مورخ 24 خرداد 88 در خیابان سنایی و مطهری حاضر شده بود و دبیر اول سفارت نیز در این درگیری حضور داشت.ساموئل اورگان دبیر سوم سفارت نیز در تاریخ 25 خرداد حد فاصل خیابان های مطهری و شریعتی در بین تجمع کنندگان حضور داشت.»
رسام تصریح کرد: «تامبرن دبیر دوم سیاسی سفارت در تاریخ 28 خرداد در راهپیمایی خیابان انقلاب حضور داشت و آقای پل برونی معاون بخش ویزای سفارت نیز در همان روز از تجمع خیابان فردوسی مقابل خیابان منوچهری عکس می‌گرفت. ساموئل مورگان هم در تاریخ 27 خرداد در راهپیمایی خیابان کریمخان حضور داشته است.»
وی همچنین اضافه کرد: «دبیر اول سیاسی سفارت از کارمندان محلی درخواست کرده بود تا صبح فردای تجمع غیرقانونی در میدان بهارستان از آثار تخریب شده توسط اغتشاشگران عکس تهیه کند.»
طبق اعترافات رسام، سفیر انگلیس به همراه کاردار سفارت در تاریخ 28 خرداد برای مشاهده راهپیمایی آرام و غیرقانونی طرفداران موسوی اقدام کرده بود. آقای دومتروس یکی دیگر از اعضای بخش سیاسی سفارت در دو مقطع به نشانه حمایت از جریان سبز با پوشیدن لباس سبز در میان تجمع کنندگان حاضر شده بود.
میرمحمدحسین رسام در ادامه خاطر نشان کرد: «سفیر انگلیس هر روز ساعت 9 صبح با اعضای بخش سیاسی سفارت و دیپلماتها و کارمندان محلی جلسه داشت و آخرین اخبار را دریافت و به لندن گزارش می کرد. وی تصریح کرد: سفیر انگلیس محورگزارش خود را در قالب 8 سؤال طراحی و از کارمندان محلی خواسته بود با حضور در میان تجمع کنندگان این سؤال را از آنان بپرسند.»
رسام با بیان اینکه رابطه دولت انگلیس وآمریکا یک رابطه تنگاتنگ است همچنین گفت: «گزارش های سفارت انگلیس درتهران به آمریکا هم ارسال می شد و از آنجا که دولت آمریکا فاقد هر گونه امکاناتی برای دسترسی به اخبار داخل ایران است این گزارش ها به عنوان یک منبع غنی مورد استفاده آنان قرار می گرفت.»
دولت انگلیس بعد از آنکه در به ثمر رساندن این پروژه شکست خورد رهبری فشارهای اقتصادی و تلاش برای اعمال تحریم‌های بانکی علیه ایران را در دستور کار قرار داد. لندن امیدار بود از طریق فشارهای اقتصادی، آتش فتنه را زنده نگاه دارد؛ آرزویی که البته ناکام ماند.
