به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ سیاست فارسی نوشت: در زمانه‌ای که دولت آمریکا سعی دارد با انواع و اقسام تحریم‌ها شرایط برای تغییر نظام در برخی از کشورها از جمله ایران و ونزوئلا را هموار سازد، ارسال نفتکش ایرانی به کاراکاس و ارسال بنزین به ونزوئلا تمام نقشه‌های دولت ترامپ را بر هم ریخته و شرایط برای ایجاد شدن بلوک تحریمی‌ها و بی اثر ساختن این تحریم‌ها ایجاد شده است.
در کشور ما چه اتفاقی رخ داد که ما ونزوئلا نشدیم؟ این سوال مدت‌های مدیدی است که ذهن تحریم کنندگان آمریکایی را به خود مشغول کرده است. مسئله این است که صنعت نفت ونزوئلا همکاری‌ها و خدمات نفتی زیادی از آمریکا می‌گرفت. به دنبال تحریم‌های مختلف خصوصاً در دوران ۷ ساله آقای مادورو این مساله آنها را دچار مشکل کرد. نکته دیگر پاندمی کرونا بود و عدم توافق بین عربستان و روسیه در خصوص کاهش تولید اقتصاد تک محصولی ونزوئلا را دچار مشکل کرد. بسیاری از پالایشگاه‌های این کشور امروز دچار مشکلات فنی است آنها ۱۳۰ هزار بشکه تولید می‌کردند کاری که ما طی سال‌های اخیر به خوبی انجام دادیم و امروز ستاره خلیج فارس در کشور ما روزانه ۱۱۰ میلیون لیتر تولید دارد. ما حتی با منابع جدیدی که ایجاد کرده‌ایم میزان تقاضاها کم است نمی‌توانیم خطوط تولید را متوقف کنیم و فروش در این شرایط می‌تواند برای ما از نظر اقتصادی مهم باشد. هیچ یکی از همسایگان کاراکاس در این شرایط به دلیل تحریم‌های آمریکا با ونزوئلا مبادله ندارند. قبلاً دولت کاراکاس نفت خام را با بنزین و مشتقات نفتی مبادله می‌کرد. این حرکت برای اولین بار نشان می‌دهد که ایران از خام فروشی فاصله گرفته است این می‌تواند پیام خوبی باشد.
نکته دیگر این است که در اوج تحریم‌ها که آمریکا سعی دارد کشورهای دیگر را از معامله با ایران منع کند ایران با پرچم خود به صادرات می‌پردازد. این در شرایطی است که ونزوئلا سال‌های سال حیاط خلوت آمریکا بود و امروز زیر گوش آمریکاست و ایالت متحده وقتی سر بر می‌گرداند پرچم ایران را روی کشتی‌هایی می بیند که حامل بنزین هستند و به سمت آمریکا می آیند و ایران علی رغم تمامی تهدیدها جسورانه به این کار می‌پردازد. وقتی گفته می‌شود هواپیمایی ماهان مقداری اقلام مورد نیاز برای ونزوئلا برده است و معادل صادرات ایران طلا برگردانده است نشان دهنده اقتدار ایران و قدرت چانه زنی ما در دنیا است و از این منظر حائز اهمیت است. این اتفاق در شرایطی رخ داده است که کشورهایی چون چین و روسیه از ترس تحریم‌های آمریکا تقریباً روابط فنی خود با صنعت نفت ونزوئلا را تعطیل کرده بودند. مشکل بنزین در کشور ونزوئلا باعث خوابیدن شبکه تأمین غذا در این کشور شد و در حقیقت ونزوئلا هیچ گاه در طول تاریخ خود شاهد چنین بحرانی نبود. ارزان‌ترین بنزین دنیا متعلق به ونزوئلا بود ولی امروز قیمت آن به ۴۰۰ برابر خود رسیده است و این نکته عامل بزرگی برای ایجاد عدم رضایت در بین مردم این کشور است یعنی همان چیزی که آمریکا برای سقوط دولت مادورو می‌خواهد.
ما در اوج تحریم‌ها با پرچم کشور خود به صادرات بنزین پرداخته‌ایم و تحقیری بزرگ‌تر از این برای آمریکا و شخص ترامپ وجود ندارد. وقتی محموله‌ها وارد آب‌های ونزوئلا می‌شود توسط سیستم حفاظتی این کشور اسکورت می‌شود. با توجه به شرایطی که در دنیا حاکم است می‌توان گفت بازارهای مختلفی وجود دارد. بسیاری از کشورها به دلیل ملاحظات سیاسی و اقتصادی و از ترس تحریم‌ها حداقل در این بازه زمانی چنین کاری نمی‌کنند ولی وقتی شاهد اقتدار ایران هستند که به رغم تمام تحریم‌ها کار خود را می‌کند می‌توانند به مبادله با ایران فکر کنند. ونزوئلا کشوری است که به طور کامل از طرف آمریکا تحریم شده است و وقتی ونزوئلا از ایران بنزین می خرد آمریکا عملاً نمی‌تواند هیچ کاری صورت بدهد. ولی این حرکت فتح بابی بود تا کشورها به درک روشنی از توانمندی ایران برسند ایران قدرت نظامی و اقتصادی و سیاسی بزرگی دارد که از جار و جنجال آمریکا هراسی ندارد.
تا به این جای کار ترامپ سکوت کرده است که در افکار عمومی جهان این نقض هیچیک از قوانین بین المللی نیست. نکته بعد این است که ترامپ نوع پاسخگویی ایران بعد از ترور شهید سلیمانی را دید قطعاً آمریکا نمی‌خواهد در شرایطی که تنور انتخابات در این کشور در حال گرم شدن است با حرکتی غلط شهروندان آمریکایی را عصبانی کند. چون ایران ثابت کرده است که در مقابل رفتار غلط آمریکا ساکت نمی‌نشیند. البته به عقیده من زمان جنگ‌های بزرگ گذشته است و در این دوران جنگ‌های کوچک، مقطعی و نیابتی در جریان است. ولی وارد شدن به یک جنگ خلاف شعارهای تبلیغاتی ترامپ است و او علاقه‌ای به باز کردن جبهه جنگی جدید ندارد و وقوع چنین اتفاقی در مقابل ایران قدرت و هیمنه آمریکا را در هم می شکند.
