«خبرنامه دانشجویان ایران»: فاطمه قنبری// ما زن‌های جامعه ایران راهی سخت‌تر از تمام جوامع را در حال طی کردنیم. از ما می‌خواهند الگوی سومی از زن بسازیم، الگویی که در تراز انقلاب اسلامی باشد. اما برای رسیدن به این الگو زیرساخت و امکاناتی هم آماده نمی‌شود.
ما باید اولِ راهی که شروع کرده‌ایم، خودمان را از دل سنت بیرون بکشیم. سنتی که در نگاهش ضعیفه ای بیش نیستیم، خانه‌نشینی و پخت‌وپز و زاد و ولد تنها وظیفه ماست و همیشه از ما خواسته مطیع امر شوهر باشیم. سیاست و فرهنگ و اقتصاد هم به ما ربطی ندارد.
و در این بین حواسمان باشد که در دام مدرنیته هم گرفتار نشویم. مدرنیته ای که از آن‌ور بام ما را می‌اندازد. ما را از خانه بیرون می‌کشاند و برایمان حکم هرچه‌بیشتر دیده شدن می‌پیچد. خانهداری و تربیت فرزند ننگ است و آزادیمان را سلب می‌کند. پوشش و آرایش ما نه به جامعه و نه به خانواده و فقط به خودمان ربط دارد.
امروز ما درحال بازتعریف الگوی سومی از زن هستیم که به هیچکدام از دو نگاه قبل محدود نمی‌شود. نه خانه‌نشینیم نه از خانه فراری! هم به خانه و خانواده می‌رسیم هم به تحصیل علم و فعالیت اجتماعی.
ما می‌دانیم که فقط در چارچوب این نگاه است که ارزش و هویت واقعی ما بازیابی می‌شود. اما باید قبول کنیم بدون بسترسازی و فراهم کردن شرایط نمی‌شود .
ما می‌خواهیم نقش دختری، همسری و مادری را به بهترین نحو ایفا کنیم و در ضمن آن در اجتماع، آگاه، فعال، موثر و کنش‌گر باشیم اما برای تجمیع این نقش‌ها به‌قدر ساخت مهدکودک در دانشگاه‌و‌اداره و تقلیل ساعت کاری زن‌ها هزینه نمی‌شود.
روابط محرم و نامحرم را اشتباه می‌دانیم، جلوه‌گری و عرضه زیبایی جز در خانواده را رد می‌کنیم اما #ازدواج جوانان هرروز سخت‌تر می‌شود.
قبول داریم خانهداری و تربیت فرزند و انسان سازی اثرگذارترین کار ماست اما برای این مهم، کم‌ترین امتیاز و تسهیلاتی همچون بیمه زنان خانه‌دار، سالها راه نمی‌افتد.
خب نمی‌شود. تاوقتی که حقوق اولیه زن استیفا نشود، تا وقتی که زمینه فعالیت صحیح زن در جامعه فراهم نشود، نمی‌شود به سمت تمدن اسلامی حرکت کرد.
اگر فرض کنیم جایگاه مطلوبی که برای زن مسلمان ایرانی، در تراز انقلاب متصوریم پنت هاوس ۲۰۰متری در شمال تهران باشد، زیرساختهای ما درحد رسیدن به یک زیرزمین ۳۰متری در نازی‌آباد هم نیست! باور کنید به این روش نمی‌شود.
*دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات زنان دانشگاه الزهرا
