نه از تهویه هوا خبری بود و نه از ناظر سازمان سنجش و وزارت بهداشت!

به گزارش خبرنگار صنفی-آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ پس از سه بار تعویق آزمون دکتری، سرانجام اولین آزمون کرونایی دیروز پنجشنبه ۹ مرداد برگزار شد، آزمونی که حواشی زیادی به همراه داشت و البته خواهد داشت که طی آن نزدیک به ۱۷۹ هزار و ۷۰۴ داوطلب در ۱۴۳ حوزه امتحانی در ۶۰ شهرستان مختلف کشور در مقطع دکتری به رقابت پرداختند.

عده‌ای از داوطلبان کنکور بر این باورند که روند برگزاری کنکور با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و فاصله‌گذاری اجتماعی در بعضی دانشگاه‌ها همراه نبود، از طرفی عده‌ای دیگر معتقدند که پروتکل‌های بهداشتی جهت برگزاری آزمون دکتری وضعیت مناسبی داشته است.

در این گزارش دو روایت از اولین آزمون کرونایی در سال ۹۹ را به رشته تحریر در آوردیم که در ادامه مشاهده می‌کنید؛

در روایت نخست، محمدرضا محمدی از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی درخصوص کیفیت برگزاری این آزمون نوشت:

علی‌رغم این که سازمان سنجش اعلام کرده بود تعداد حوزه ها افزایش یافته و در سایت سازمان سنجش هم با مقایسه حوزه های امتحانی در سنوات گذشته و امسال افزایش حوزه های امتحانی رو نشان داده بود اما این افزایش حوزه های امتحانی تاثیری در تراکم دانشجوها و فاصله بین آن ها نداشته چرا که حوزه های امتحانی با توجه به تعداد داوطلب کاهش یافته در آن حوزه محل های آزمون و کلاس های برگزاری آزمون را کاهش داده بودند و فاصله هر دانشجو از جلو، عقب، چپ و راست همان ۲ متر بود؛ فاصله ای که سال های قبل هم رعایت می‌شده و تغییری نکرده است.

در ابتدای ورود داوطلبان به حوزه امتحانی تب سنج و چک ماسک بود اما بعد از ورود به محل آزمون هیچ کنترلی صورت نمیگرفت و بعضی از داوطلبان ماسک را استفاده نمیکردند و حتی بعضی نیز سرفه میکردند که درقبال استفاده از ماسک فقط تذکر شفاهی دهده میشد و هیچ برخوردی با داوطلب خاطی که مسائل بهداشتی را رعایت نمیکرد نمیشد.

افزایش حوزه های امتحانی با توجه به نکاتی که گفته شد نه تنها سودمند نبود بلکه آسیب هایی نیز داشته است از جمله این آسیب ها نبود سیستم صوتی مناسب در همه حوزه ها به جهت اطلاع رسانی صحیح جزئیات آزمون و یا حضور مراقبان کم تجربه بود که نسبت به روال و جزئیات آزمون توجیه نبودند در نتیجه مسائل امنیتی آزمون و رعایت زمان آزمون تاثیر قرار گرفت.

به گفته یکی از شاهدان عینی در دانشگاه علوم انتظامی امین بر خلاف روال هر ساله که دانشجوها هم زمان شروع به پاسخگویی به آزمون میکردند امسال در حالی که ساعت از هشت و نیم گذشته بود و با توجه به خراب بودن بلندگوها و عدم اعلام شروع ازمون خود داوطلبان به طور خودجوش با فرستادن صلوات شروع به پاسخگویی نمودند.

نکته دیگر این که دفترچه سوالات عمومی باید قبل از اتمام زمان پاسخگویی به سوالات تخصصی در کنار صندلی داوطلبان قرار میگرفت و با اعلام پایان زمان آزمون همه داوطلبان باید موظف میبودند که دفترچه سوالات تخصصی را روی زمین قرار داده و شروع به پاسخگویی به سوالات عمومی کنند.

اما این اتفاق نیفتاد و بعد از گذشت دو ساعت از شروع ازمون مراقبان شروع به توزیع دفترچه سوالات عمومی و جمع اوری فرد به فرد دفترچه سوالات تخصصی نمودند.

این اتفاق باعث شد تا بعضی دانشجویان زمان بیشتری برای پاسخگویی به سوالات تخصصی داشته باشند که ضریب چهار برابر نسبت به سوالات عمومی داشته و این اتفاق به نوعی بی عدالتی را ایجاد کرد که میتواند در رتبه داوطلبان تاثیرگذار باشد.

این نکته ای بود که از کم تجربه بودن مسئولین حوزه های امتحانی جدید نشات میگرفت. نکته دیگر که به اضطراب داوطلبان می افزود تذکرات بی جا و تکراری برخی مراقبان بود که وظیفه آرام کردن جو را داشتند.

در روایت دوم، مهدی دهقانی از داوطلبان کنکور دکتری که حوزه امتحانی‌اش در دانشگاه امام صادق بود، نوشت:

کنکور دکتری ۹۹ یکی از عجیب‌ترین کنکورهای چند سال اخیر بود. از همان اسفند سال گذشته که کنکور به‌دلیل شیوع ویروس کرونا به تعویق افتاد حدس‌هایی درباره بی‌برنامگی، توزیع رانت، فساد سیستماتیک جریان سنجش آموزش و... زده می‌شد. شاید سالیان سال بود که تنها راه عادلانه رقابت برای ورود به دانشگاه‌های کشور همین کنکور بود که این هم به لطف رابطه‌سالاری و فساد آقایان به یغما رفت. ماجرا از همان ساعات ابتدایی آغاز شد زمانی‌که سازمان سنجش آموزش کشور، دوهفته در بوق و کرنا کرد که حوزه‌های امتحانی تمامی پروتوکل‌های بهداشتی را رعایت می‌کنند، اما این صحبت‌ها بیشتر شبیه یک شوخی تلخ بود.

سازمان سنجش، وزارت علوم و وزارت کشور حرف از امنیت جان داوطلبین می‌زدند اما مشخصاً تنها چیزی که برای آن‌ها اهمیت داشت برگزاری آزمون بود و نه چیز دیگری. برای من که حوزه امتحانی‌ام دانشگاه امام صادق بود می‌شد دید که این عزیزان در برگزاری یک آزمون هم موفق عمل نکردند. صحبت از فاصله یک‌متروشصت‌سانتی زده می‌شد، اما فاصله بین داوطلبین شاید به نیم‌متر هم نمی‌رسید. در سالن‌هایی که ظرفیت نباید بیش از ده تا پنج نفر می‌بود، در بعضی موارد تا بیست نفر هم گنجانده شده بود.

تهویه هوا؛ این هم جُک بود؛ نه خبری از تهویه هوا و گردش هوا بود و نه خبری از سیستم سرمایشی مناسب. شرایط عجیبی بود. حتی خبری از ناظر وزارت بهداشت و سازمان سنجش نبود. حرف از نظارت شد، حتی نظارتی بر روی داوطلبینی که ماسک خود را برمی‌داشتند نبود. اما این موارد تنها یک روی سکه است، روی دیگر سکه به‌مراتب وحشتناک‌تر!

آزمون طبق قانون بایستی ۸:۳۰ صبح شروع می‌شد اما بی‌برنامگی و احتمالاً بی‌تجربگی عزیزان در دانشگاه امام صادق جوری رقم خورد که در برخی سالن‌ها دفترچه سوالات زودتر از این زمان توزیع شد! توجه کنید ده دقیقه زودتر توزیع دفترچه معادل ۵ الی ۷ سوال است! این مسئله درمورد پایان آزمون هم تکرار شد! مجموعاً سی دقیقه یا معادل بررسی ۴۰ تست!

مسئله وحشتناک اصلی اینجاست که دفترچه سوالات مختص تاریخ ۹ اسفند سال ۱۳۹۸ بود! یعنی دقیقاً همان زمان که کنکور قرار بود برگزار شود و برای اولین بار به تعویق افتاد. این یعنی سوالات نزدیک به شش ماه پیش طرح گردیده بود. آیا طراحان سوالات از آن زمان در قرنطینه بودند؟ سازمان سنجش، وزارت علوم و دیگر نهادها چه تضمینی می‌دهند که طراحان سوال، سوالات را در اختیار دیگران قرار نداده باشند؟ چه تضمینی وجود دارد که این رانت در اختیار دوستان حداقلی قرار نگرفته باشد؟

نکته بعدی این است که سازمان سنجش سه مرتبه طی این شش ماه کنکور را به تعویق انداخت و طبق اعلام رسمی مقامات این سازمان دفترچه سوالات دو مرتبه تحویل حوزه‌های امتحانی داده شده بود؛ یک مرتبه پیش از تاریخ ۹ اسفند و یک مرتبه هم پیش از ۲۶ تیر! مجدداً چه تضمینی وجود دارد که سوالات طی این مدت در اختیار دیگران قرار نگرفته باشد؟ سوالاتی که شش ماه پیش طراحی شده‌اند و از همان شش ماه پیش در اختیار حوزه‌های امتحانی قرار گرفته است، یعنی سوالات هیچ جنبه‌ی سنجشی ندارد؛ به‌عبارتی سوالات سوخته محسوب می‌شود!

مسئله عجیب دیگر این بود که پس از چندین مرتبه سابقه شرکت در آزمون‌های کنکور برای اولین بار نظارتی روی داوطلبین صورت نگرفته بود؛ هیچ خبری از چک کردن کارت شرکت در آزمون، کارت شناسایی ملی و تطبیق با فرد شرکت‌کننده نبود! این یعنی اگر جای من شخص دیگری در آزمون شرکت می‌کرد هیچ‌کس متوجه نمی‌شد! جنبه‌های تاریک این آزمون به‌حدی زیاد است که هرچقدر گفته شود باز هم مطلب وجود دارد.

گزارش از یاسین قاسمی