به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»به نقل از تسنیم، یدالله محبی در مورد پیگیری تمریناتش در دوره کرونا، اظهار داشت: اردوی تیم ملی که به خاطر کرونا از اسفند کلا تعطیل شد، بعد هم خبر تعویق یک ساله المپیک آمد، هرکدام از ما به شهرهای مان رفتیم و در این مدت تمرین اختصاصی داشتیم.
وی ادامه داد: من در کرمانشاه با برادرم ارشک که یک وزن پایین‌تر از خودم است، تمرین را ادامه دادم. شرایط ایده آل که نه ولی آمادگی نسبی را در این مدت حفظ کردیم تا به محض اینکه شرایط برای تشکیل اردوی تیم ملی مهیا شد، در تمرینات شرکت کنیم. هیئت کشتی استان هم یکی از سالن‌های کشتی را در اختیار ما قرار داده و به صورت اختصاصی من و برادرم با نظارت محمدحسن محبی تمرینات را دنبال می‌کنیم.
یدالله محبی در مورد اینکه آیا واقعا دغدغه کشتی دارد و می‌خواهد در کورس رقابت با سنگین وزن های مدعی تیم ملی باشد، گفت: من از سال 2017 که موفق شدم به تیم ملی برسم و در انتخابی مرحله پایانی، اول شدم تا به جهانی بروم، یک سری اتفاقات افتاد که از آن مسیر دور شدم. آن اردوهای بلندمدت برای من خوب نبود و واقعا طاقت آن را نداشتم. شرایطی که در کرمانشاه تمرین می‌کردم، شرایط خوبی برای من بود و با آن تمرینات در کمتر از یک سال به تیم ملی رسیدم. حالا شرایط آب و هوایی گرفته تا باشگاه و دیگر مسائل باعث شد در انتخابی اول شوم ولی اردوی تیم ملی خیلی طاقت فرسا بود.
این مدعی کرمانشاهی سنگین وزن کشتی آزاد اضافه کرد: البته نه اینکه از نظر بدنی کم بیاورم. چون یک کشتی گیر از همان روز اول می‌فهمد کشتی ورزش بسیار سخت و سنگینی است و واقعاً کار هر کسی نیست، فقط انسان‌هایی که قید همه چیز را می‌زنند سمت کشتی می‌آیند، ولی اردوهای تیم ملی به آن صورت که از 12 ماه سال 11 ماهش را در اردو باشی، باعث دلزدگی و بی‌انگیزگی در هر کشتی گیری می‌شود. من در این رابطه با اکثر بچه‌ها که صحبت می‌کنم، اتفاق نظر دارند. اردوی بلند مدت من را اذیت کرد و بی انگیزه شدم.
وی با اشاره به بی توجهی اداره کل ورزش کرمانشاه به او و قهرمانان این استان در برنامه دایره طلایی، تصریح کرد: این فرد را تا قبل از اینکه مدیر بشود، دیده بودم ولی بعد از آن دیگر مدی کل را ندیدم. واقعا به نظر من بود و نبود چنین رئیس‌هایی تفاوتی نمی‌کند. اسم این نهاد، اداره کل ورزش و جوانان استان است، ما هم جوان هستیم و هم ورزشکار، اما متاسفانه به ما توجهی نمی‌شود.
