به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ روز 13 آبان، یعنی کمتر از دوماه دیگر، پنجاه و نهمین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا برگزار می‌شود و بسیاری از سیاستمداران سراسر دنیا منتظر هستند ببینند از صندوق‌های رای مجدداً ترامپ جمهوری‌خواه بیرون می‌آید یا بایدن دموکرات.
در کشور ما هم کم نیستند افرادی که خیلی روی نتیجه این انتخابات سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
افرادی که اعتقادی به اقتصاد مقاومتی و گفتمان مقاومت ندارند و تمام نگاهشان به خارج از مرزهای کشور است و پیشرفت در تمام زمینه‌ها را صددرصد وابسته به توافق کردن با کدخدای دهکده جهانی می‌دانند و ادعا می‌کنند مذاکره نکردن با آمریکا به معنای دشمنی با تمام دنیا است.
همان‌هایی که آب خوردن ملت را هم به مذاکره گره زدند و سال‌ها فرصت استفاده از ظرفیت بی‌نظیر کشورهای همسایه ایران را از دست دادند تا بلکه طرف‌های غربی مذاکرات هسته‌ای امتیازی به مذاکره‌کنندگان ایرانی بدهند.
از این‌ها که بگذریم، هنوز و بعد از گذشت 5 سال از امضای برنامه جامع اقدام مشترک(برجام) بین ایران و گروه 5+1، 2 سال از خروج آمریکا از برجام و کمتر از یک سال از ترور شهید سپهبد حاج‌قاسم سلیمانی، برخی در کشور خودمان که اتفاقاً مسئولیت‌های مهمی هم دارند، تنها ره سعادت را، در مذاکره با همان آمریکایی می‌دانند که پیش‌تر سه اقدام خصمانه و غیرعقلانی‌اش مطرح شد!
ستاد انتخاباتی دموکرات‌ها در تهران
این روزها که تب انتخابات آمریکا به بالاترین حد خود رسیده، شاهد بازگشایی ستادهای انتخاباتی دموکرات‌ها در مطبوعات و فضای مجازی کشورمان هستیم.
همان‌هایی که از روز اول ریاست ترامپ بر آمریکا، برای محکوم کردن اظهارات و اقدامات خصمانه و غیرعقلانی‌اش، به نام «ترامپ» حمله می‌کردند تا دامان «آمریکا» از این بدعهدی‌ها و اقدامات احمقانه پاک بماند؛ درصورتی که با یک جستجوی ساده می‌توان به این رسید که بیش‌ترین تحریم‌ها علیه مردم غیرنظامی ایران، در دوره ریاست جمهوری باراک اوبامای دموکرات امضا شد و بسیاری از تحریم‌های وضع شده توسط وزارت خزانه‌داری ترامپ، در دوره ریاست‌جمهوری اوبامای دموکرات طراحی شد!
گفتنی است این روزها، برخی از روزنامه‌نگاران و ارتزاق‌کنندگان از بیت‌المال، افکار عمومی را به سمت امیدواری به تغییر رئیس‌جمهور در آمریکا و درنتیجه آن بهبود معیشت مردم منحرف می‌کنند.
این تلاش و هزینه کردن از بیت‌المال برای تبلیغ بایدن را می‌توان در دو محور بررسی کرد:
1. ساده لوحی!
2. چشم داشتن به انتخابات ریاست جمهوری 1400 در ایران
محور اوّل نیازی به توضیح بیش‌تر ندارد و با تورق کتب و اسناد تاریخی، به موارد بسیار زیادی درمنطقه خودمان برمی‌خوریم که با اعتماد به امپریالیست‌های زمانه‌شان، چه ضربه‌های مهلکی خوردند.
محور دوم اما برای برخی خیلی سودآور و حیاتی است؛ افرادی که به آنان اشاره شد، همان‌هایی که سال‌های زیادی کشور را معطل غرب و اقتصاد را شرطی کردند.
نظرسنجی‌ها چه کسی را رئیس‌جمهور آمریکا می‌داند؟
پیش‌بینی این که در نهایت، ترامپ چهار سال دیگر رئیس آمریکا میماند و یا گزینه مطلوب غربگرایان ایرانی به این جایگاه می‌رسد دشوار است. چهار سال قبل، در سال 2016 که ترامپ پیروز انتخابات به ظاهر آزاد آمریکا شد، تمامی نظرسنجی‌ها کلینتون را رئیس‌جمهور آمریکا پیش‌بینی می‌کرد ولی در پایان، مجمع گزینندگان یا همان آرای الکترال کالج‌ها بودند که ترامپ را به مقام ریاست جمهوری رساندند.
*در بخش دوم درباره آرای الکترال کالج و تاثیر آن در انتخابات‌های ریاست جمهوری آمریکا خواهیم نوشت.
گزارش از سیدشایان ابهری
