به گزارش سرویس فرهنگی-اجتماعی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ چندسالی است که شبکه نمایش خانگی حسابی پروبال گرفته و خیلی از فیلمسازان و هنرمندان ترجیح می‌دهند در این حوزه هم وارد کار شوند و ضمن سرگرم کردن مخاطبان، از ظرفیت آن برای دیده شدن بیشتر خود و به تبع آن منفعت مالی بیشتر استفاده کنند. از همان اولین سریال اما می‌شد فهمید که در شبکه نمایش خانگی اوضاع متفاوت از تلویزیون است.
عادی سازی روابط، خیانت به همسر و یا حتی ترویج زندگی‌های مرفه و به دور از سطح زندگی اکثر مخاطبان این سریال ها و... از معایب سریال‌های شبکه نمایش خانگی است و اگر بخواهیم تمام کاستی های آن را نام ببریم بی شک زمان زیادی لازم است؛ تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.
خانواده با ایجاد عشق و تعهد میان زوجین تشکیل می گردد. واژه تعهد در این مقوله بار سنگینی به دوش می کشد، به معنای پذیرفتن عشق و بر عهده گرفتن وظایفی نسبت به طرف مقابل است.
حال با وجود دیدن این صحنه ها مثل خریدن همسر، چک در ازای فرزند، بر هم زدن عروسی به راحتی آب خوردن، چه بر سر تعهد و عشق میان اعضای خانواده خواهد آمد؟ با توجه به شرایط معیشتی کنونی مردم و در نظر گرفتن سطح اکثریت جامعه این تجمل گرایی که شاهد آن هستیم تاثیر زیادی بر روی روابط و توقعات اعضای خانواده از هم خواهد گذاشت.
آیا بهتر نیست کمی نزدیک تر به عرف جامعه عمل شود؟ خانواده به عنوان اصلی ترین رکن و نهاد تربیتی و تعهد در جامعه است. حال عادی سازی این ازدواج های ناموفق و یا بر هم زدن آن و حتی عادی جلوه دادن روابط حتی میان اشخاص متاهل چه تبعاتی در پی خواهد داشت؟
از بعد اجتماعی ارتباط میان دو نامحرم و یا حجابی که نبود آن سنگین تر و عاقلانه تر است و یا عادی بودن برخورد های فیزیکی و.... آیا میتوان با وجود این صحنه ها، جوانان را مواخذه کرد؟ با وجود این قبح شکنی ها اصلا راهی برای امر به معروف و نهی از منکر باقی مانده است؟ محتوای این سریال ها در تضاد با عرف جامعه و مولفه های فرهنگی اجتماعی و حتی اقتصاد جامعه ماست. فی الواقع ما شاهد کم رنگ شدن و یا اصلا نادیده گرفته شدن فرهنگ خود در این سریال ها هستیم.
در شرایطی که این سریال ها می بایست موجب دور هم جمع شدن اعضای خانواده و پرکردن اوقات فراغت اعضا باشد، متاسفانه بالعکس موجب به سردی گراییدن روابط و به وفور احساس کمبود مردم در زندگی شان شده است.
باید گفت فضایی که خود با توجه به ظرفیت هایش توانایی تولید آثار غنی فرهنگی و نزدیک به سطح زندگی مردم را دارد در غفلت برخی از مسئولین تبدیل شده است به تبری برای تخریب فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی و البته مروج فرهنگ غربی!
برای دریافت این مطلب کافیست به نقش زن در این سریال ها نگاهی بیندازیم تا دیدگاه کالایی به زن را که از فرهنگ غربی نشأت میگیرد در آثار خودمان ببینیم.
مسعود فراستی منتقد سینما، درخصوص جایگاه زنان در سریال‌های نمایش خانگی میگوید: «زنی که ما در این سریال ها می‌بینیم، جز یک کالای شبه مدرن عقب افتاده، نیست. حتی جایی که ظاهراً زن قوی‌تر است، باز هم کالا است. این سریال‌ها به شدت ضداجتماعی و لمپن پرورند. سرگرمی خیلی چیز شریفی است.»
وزارت ارشاد مسئول اصلی نظارت بر نمایش خانگی است. بنابر گفته وزیر ارشاد شورای نظارت مثل گذشته کارها را ارزیابی می‌کند. این در حالی است که شاخص نظارت بر شبکه خانگی همچنان مشخص نیست بنابراین در این حوزه دقت جدی مسئولان ذیربط نیاز است تا در نهایت با نظارت بر شبکه نمایش خانگی به تحکیم بنیان خانواده و تقویت فرهنگ ایرانی اسلامی کمک شایان گردد نه بالعکس.
گزارش از زهرا مشهدی
