به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ تاکنون از ابتدای شیوع ویروس منحوس کرونا بارها در سطح جامعه این پرسش برای همگان مطرح شده که رئیس جمهور کجاست و چرا در انظار عمومی حاضر نمی‌شود؟! و این پرسش زمانی شدت گرفت که رئیس مجلس یازدهم و رئیس قوه قضائیه سفرهای استانی و بازرسی‌های میدانی خود را آغاز کردند و اما، هم‌چنان جناب محترم رئیس جمهور تمام دیدار ها، افتتاحیه ها، دستور ها، پیگیری‌ها و حتی دفاع از وزیر پیشنهادی خود را به صورت ویدئو کنفرانسی انجام می‌دهند.
رئیس جمهور پنهانی که دستور بازگشایی مدارس را صادر می‌کند و زنگ آغاز سال تحصیلی جدید را خود از پشت دوربین‌ها به صدا در می‌آورد.
رئیس جمهور پیدای پنهانی که حتی حاضر نیست برای دفاع از از وزیر جنجالی پیشنهادی صمت، آن هم بعد ماه ها تاخیر در مجلس حاضر شود.
پاسخ این پرسش مهم را چندی پیش رئیس دفتر رئیس جمهور اینگونه عنوان کرد: "خون مقامات از مردم رنگین‌تر نیست، اما تردید نکنید اگر رئیس‌جمهور ۱۴ روز یا ۲۱ روز بخواهد در منزلش بماند قطعا به کشور و تصمیم‌گیری‌ها لطمه وارد می‌شود."
لطمه‌ای که اگر خیر نباشد، قطعا شر نیست ...
اما آیا همه‌ی این غیبت‌ها باعث می‌شود باز هم آقای رئیس جمهور صبح جمعه از تمام اتفاقات مطلع شوند؟! صبح جمعه‌ای که بعد از هفته ها گله و شکایت وزیر بهداشت، با پاسخ کوتاه رئیس دفتر رئیس جمهور و رئیس بانک مرکزی پیدایش شد، آن هم زمانی که وزیر طاقتش طاق شد و در دل‌نوشته‌ای خطاب به سردار دلها گفت: "هنوز بعد از چندین ماه اجازه‌ی رهبرانقلاب برای برداشت یک میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی چیزی کمتر از ۳۰ درصد به وزارت بهداشت اختصاص پیدا کرده است."
به راستی دولت اضافی این پول را برای چه کار مهمی صرف می‌کند؟!
عدم اختصاص این پول به وزارت بهداشت به دلیل افزایش نقدینگی در کشور برای اقتصاد از دست رفته ما بهانه جالبی نیست و بیشتر به یک شوخی تلخ شبیه است!
و صبح جمعه‌هایی که هنوز از راه نیامده‌اند، و اصلا نمی‌دانیم می‌آیند؟!
چون چندی پیش دکتر مسعود مردانی، عضو کمیته کشوری کرونا در مصاحبه‌ای عنوان کردند: "آقای حسن روحانی سن بالایی دارند و بیماری قلبی و ریوی دارند و در صورتی که کرونا بگیرند ممکن است عوارض جبران ناپذیری برایشان داشته باشد."
شاید به همین دلیل است که اطرافیان رعایت حال می‌کنند و صلاح نمی‌دانند ایشان از احوالات مردم و کشور آگاه شوند!
دولت پیدای پنهان دارد ۸ ساله می‌شود، و در این مدت رئیس جمهور ام المصائب را در امور حاشیه‌ای قرار داد و از ام‌المشکل و معیشت مردم و اشتغال آن‌ها غفلت کرد. دولت پنهان با اختیار کاری کرد که مردم در صف گوشت، مرغ، شکر و اکنون تخم مرغ ساعت‌‌ها بمانند. با اختیار تورم را بر مردم تحمیل کرد، رکود را بیشتر و اختیار خانه دار شدن مردم را تبدیل به یک آرزو کرد، با اختیار هر روز قیمت یک جنس را به عرش رساند.
لیکن ناگفته نماند، هم شخص آقای رئیس جمهور و هم وزاری محترم مدام دستورات ویژه برای سامان دادن به بازار صادر می‌کنند، و این بازار است که هربار شرمسار می‌شود از این همه توجه و صدور دستور ویژه!!
همه این‌ها در سایه حمایت جبهه‌ای از دولت پنهان صورت گرفت که اکنون از موضع حمایتی خود، بزدلانه عقب نشینی کرده است.
البته از اصولگرا و اصلاح‌طلب در فساد و ناکارآمدی در کشور مقصرند و بازی "کی بود من نبودم"، دیگر جواب نخواهد داد.
"دولتِ پنهان" پاسخگوی ناکارآمدی ها نیست اما تا لحظه آخر اتمام زمان ریاست جمهوری باید بر مسند خود بماند. روا نیست برخی که شعار " به عقب باز نمیگردیم" را سر میدادند حال خود به عقب بازگردند.
بگذارید بازگشت برای مردمی باشد که سخت تحت فشارند اما عقب نشینی و تسلیم در زمره عزت و کرامت آنان نیست.
گزارش از زهرا محمدزاده
Kasim
1399/07/24 - 12:03
