به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایسنا، بنابراعلام ایران دلکو، آلودگی هوا به عنوان چهارمین ریسک فاکتور غالب مرگ و میر زودرس بشمار می آید که یک دهم مرگ و میر در سطح دنیا را در بر می گیرد.
این چالش تنها سلامت فردی انسان‌ها را درگیر نمی‌کند بلکه سالانه ۲۲۵ میلیارد دلار از اقتصاد جهان را نیز از بین می‌برد و حجم آن تا سال ۲۰۶۰ چندین برابر خواهد شد و بیشترین آسیب را نیز کشورهای جنوب آسیا تجربه می‌کنند.
محققین بر این باورند که آلودگی هوا، روی آموزش و درآمدهای اقتصادی اثر مستقیم دارد. زمانی که حال فردی بد باشد، عملکرد خوب در مدرسه و دانشگاه، یا در محیط کار با اختلال مواجه می‌شود و با تاثیر بر شاخص های روانی و فیزیولوژیک افراد باعث خستگی و کاهش اثربخشی و کارآیی فرد شده و در نتیجه روی بهره‌وری آموزشی و اقتصادی اثر بلندمدت دارد.
همچنین در بخش کشاورزی سطح بالای شاخص های مهم آلودگی هوا و همچنین ازون بر روی محصولات کشاورزی قابل تامل است و انواعی از سرطان ها با آلاینده های هوا به ویژه PM۲.۵، ارتباط دارند که به گسترش هزینه ها در سیستم های مراقبت سلامت کمک می کند.
آلودگی هوا، مانع بزرگ رشد اقتصادی کشور
متاسفانه کشور ما نه تنها از مضرات آلودگی هوا بی‌نصیب نمانده است، بلکه جزو کشورهایی محسوب می‌شود که شاخص آلودگی هوا در آنها بسیار بالاست. با وجود اینکه مطالعات دقیقی در زمینه این حجم از آلودگی و زیان‌های اقتصادی آن صورت نگرفته است، اما برخی منابع آمارهایی را در این خصوص اعلام کرده‌اند.
سازمان‌ها و مراکز جهانی نسبت به میزان آلودگی هوای تهران هشدار داده و طی تحقیقاتی که در زمینه آلودگی هوای جهان داشتند، به ایران نیز به عنوان یک نمونه مورد مطالعه توجه کرده‌اند.
بر همین اساس بانک جهانی در سال ۲۰۱۶، آماری را مبنی بر مضرات اقتصادی هوای آلوده در ایران منتشر کرده بود که طبق آمار مذکور، سالانه ۲.۳ درصد از تولید ناخالص داخلی ایران به دلیل آلودگی هوا از بین می‌رود و ۲۱ هزار نفر نیز جان خود را از دست می‌دهند.
بررسی ها نشان می دهد که هزینه های آلودگی هوا در ایران به طور سالانه ۲۰ میلیارد دلار است که معادل خرید ۲۰ هزار واگن برقی زیرزمینی یا تاسیس ۱۴۰ واحد صنعتی، ۶۰ استادیوم با ظرفیت ۵۰ هزار صندلی و ۹۰۰ پارک ۶۰ هکتاری است. درحقیقت هزینه های آلودگی هوا ۳ الی ۴ برابر بیشتر از بودجه توسعه ی دولتی است.
آلودگی هوای شهری در ایران به ویژه در چندین کلان شهر ایران تبدیل به یک ریسک سلامت عمده شده است. حمل و نقل، استفاده بی رویه و مفرط از سوخت های فسیلی، وسایل نقلیه ی بنزینی یا دیزلی فرسوده، منابع صنعتی در داخل یا نزدیکی مرزهای شهری و گردو غبار طبیعی فاکتورهای کمک کننده اصلی آلودگی هوا و انتشارات آلاینده ها از منابع متحرک و ساکن هستند.
حمل ونقل، عامل اصلی آلودگی هوا
حمل و نقل یک معضل اساسی در آلودگی هوا به شمار می رود با توجه به اینکه برای توسعه اقتصادی و اجتماعی ضروری است، انتظار می رود با رشد اقتصادی کشورهای در حال توسعه تقاضا برای خدمات حمل و نقل به میزان قابل توجهی رشد کند که متاسفانه با تخریب هر چه بیشترمحیط زیست همراه است.
براساس برآوردها، وسایل نقلیه حدود ۷۰ الی ۸۵ درصد از انتشار ذرات آلاینده را تشکیل می دهند. از این رو، کاهش مواجهه ی این معضل محیط زیستی ضرورتا نیازمند ترکیبی از پارامترهای مدیریتی و فنی از جمله کاهش استفاده از وسایل نقلیه، استفاده از سوخت های پاک تر و وسایل نقلیه هماهنگ با الزامات آلایندگی (خودروهای هیبریدی و یا خودروهای دارای کاتالیزور) است.
مورد اخیر همان تکنولوژی پاک و توسعه ی وسایل نقلیه با عملکرد بالا و سازگار با محیط زیست است که ضرورت ارزیابی های چرخه ی عمر سیستم یا محصول را نمایان تر می سازد.
مبدل کاتالیستی (کاتالیزور) قطعه ای مصرفی است که در مسیر خروجی موتور کلیه خودروها قرار گرفته و بیش از۹۰% گازهای آلاینده را به گازهایی بی خطر تبدیل می کند. این قطعـه از پـوشش دهـی یک هسته سرامیکی با فلزات گرانبها ساخته شده که این فلزات نقش اصلی را در بی اثر کردن گازهای سمی به عهده دارند.
هدف از بکارگیـری یک کاتالیـست، کاهـش مقـادیر هیدروکـربن های نسوختـه (HC)، مونـواکسیدهای کربن (CO) و اکسیدهای نیتروژن (NOx) از گازهای خروجی اگزوز و تبدیل آنها به گازهای کم ضرر می باشد. عمر مفید مبدل کاتالیستی با توجه به استاندارد آلایندگی آنها تعیین می گردد.
شرکت ایران دلکـو به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکننده های دانش بنیان این قطعه زیست محیطی با تولید کاتالیست های کوت شده برای تمامی خودروهای داخلی و عمومی (خارجی) نیاز مصرف کنندگان جهت تعویض کاتالیست های فرسوده و قبولی تست معاینه فنی برطرف نموده است.
