به گزارش خبرنگار اقتصادی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ پس از دستگیری میرعلی اشرف عبدالله پوری حسینی رئیس سابق سازمان خصوصی‌سازی و یکه‌زارع مدیرعامل ایران خودرو، در مرداد ماه سال گذشته و همچنین دستگیری گسترده متخلفانی که در پرونده‌های فساد اقتصادی ردپای آنها مشاهده می‌شد، و بازداشت دو نفر از نمایندگان مجلس درپی اخلال در بازار خودرو، در این گزارش قصد داریم نقش موثری که جنبش دانشجویی درباره موضوع خصوصی سازی داشته است را مورد بررسی قرار دهیم. موضوع خصوصی سازی بحث داغ و جنجالی است که پای دانشجویان را نیز به میان کشید و معلوم نیست در بلبشوی اقتصادی و صنعتی کشور، تکلیف این سازمان بسیار مهم و موثر در حوزه‌ی اقتصاد کشور و معیشت بخش عمده‌ای از قشر کارگر چه خواهد شد.
با تمام این تفاسیر می‌توان گفت که مصونیت قضایی نمایندگان مجلس و برخی مسئولین دستگاه‌های دولتی در کشور ضربات جبران‌ناپذیری را بر اقتصاد کشور وارد کرد، چراکه هر مسئولی پاسخگوی عملکرد مدیریتی خود در زمان تصدی دوره مسئولیت خود نیست و از ریاست یک سازمان به ریاست سازمان دیگر منتقل شده و همچنین ناکارآمدی ادارات و سازمان‌های مختلف باعث نارضایتی عمومی می‌شود.
بیشتر بخوانید
نامه جنبش عدالتخواه دانشجویی به وزیر اقتصاد پیرامون حواشی سازمان خصوصی سازی
اما اگر بخواهیم سوابق پوری حسینی را مورد بررسی قرار دهیم می‌توانیم بگوییم که او اولین رئیس سازمان خصوصی‌سازی در دهه ۸۰ نیز بوده است، بعد از روی کار آمدن حسن روحانی در سال ۹۲، یکبار دیگر مسئولیت این سازمان را بر عهده گرفت. پوری‌حسینی، رئیس ستاد حسن روحانی در استان آذربایجان شرقی در سال ۹۲نیز بود. از زمان روی کار آمدن وی انتقادات فراوانی پیرامون واگذاری‌های سازمان خصوصی‌سازی شکل گرفت. واگذاری بنگاه‌هایی مانند آلومینیوم المهدی هرمزگان، پالایشگاه کرمانشاه، شرکت کشت و صنعت کارون خوزستان، شرکت کشت و صنعت مغان، کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه در شوش، مجتمع گوشت اردبیل و موارد دیگر از جمله اقدامات رئیس سابق سازمان خصوصی‌سازی بود که با حاشیه‌های بسیار زیادی همراه شد. این درحالیست که محمدرضا باهنر، دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین از عملکرد پوری‌حسینی در سازمان خصوصی‌سازی حمایت کرده بود و در نشست ماهانه جامعه اسلامی مهندسین گفته بود: باید به مدیران در اجرای خصوصی سازی جرات بدهیم.
اما از نقش موثر دانشجویان در شناسایی و مطالبات به حقی که در خصوص پرونده‌های مربوط به خصوصی سازی داشتند که سرانجام منجر به پیکیری جدی‌تر پرونده پوری حسینی شد هم نباید به سادگی بگذریم. اگر بخواهیم چند نمونه از تاثیر گذارترین فعالیت‌های تشکل‌های دانشجویی را دراین امر مورد بررسی قرار دهیم، می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:
تجمعات متعدد دانشجویان در مقابل سازمان خصوصی سازی در اعتراض به واگذاری‌ها
در چندین نوبت واز جمله در دی ماه سال 97 جمعی از دانشجویان و طلاب در همبستگی با کارگران هفت‌تپه، فولاد ملی، هپکو، آذر آب، ماشین‌سازی تبریز، کشت و صنعت دشت‌مغان و… در مقابل سازمان خصوصی‌سازی تجمع کرده بودند؛ اعتراض دانشجویان به خصوصی‌سازی و همبستگی با کارگران و نحوه خصوصی‌سازی بود و خواستار توقف واگذاری‌ها بودند.
بیشتر بخوانید
حاضرین در آن تجمع که با عنوان «خصوصی سازی افسار گسیخته را متوقف کنید» برگزار شد نسبت به روند غیر شفاف خصوصی‌سازی در کشور هم اعتراض کرده بودند.
دانشجویان، طلاب و کارگران شرکت‌کننده در آن تجمع دست‌نوشته‌هایی را به‌همراه آورده بودند که روی آنها شعارهایی همچون «خصوصی‌سازی رانتی عامل بیکاری»، « خصوصی‌سازی غیرشفاف را متوقف کنید» نوشته شده بود. تجمع‌کنندگان با سردادن شعارهایی از مسئولان خواستار توقف خصوصی‌سازی افسارگسیخته و استعفای رئیس سازمان خصوصی‌سازی و همچنین از دستگاه قضایی خواسته بودند که رئیس سازمان خصوصی‌سازی ممنوع‌الخروج شود.
محمد صادق شهبازی از دبیران اسبق جنبش عدالتخواه دانشجویی هم طی سخنانی در جمع تجمع‌کنندگان ضمن انتقاد از عدم شفافیت در خصوصی‌سازی‌ها گفته بود: چرا شفافیتی درحوزه خصوصی سازی وجود ندارد؟ چرا اینکه کارگر اخراج نشود در قرارداد واگذاری‌ها درج نشده است.
وی گفت: مطمئنا در جاهای دیگر هم که خصوصی‌سازی با این روند صورت گرفته مشکلاتی ایجاد خواهد شد. یک عده می‌خواهند ماجرای بلوای اقتصادی در روسیه را در ایران تکرار کنند.
بیشتر بخوانید
اظهارات نماینده تشکل دانشجویی در تجمع مقابل خصوصی‌سازی
احمد توکلی نیز به عنوان رئیس هیئت مدیره دیده‌بان شفافیت و عدالت، طی سخنانی در این تجمع گفته بود: ما با اینکه کارگران تحقیر شوند، مخالفیم، اگر آنها می‌توانند باید خودشان سهام کارخانجات را بخرند و آنها را اداره کنند. وقتی که مردم می‌توانند بهتر کار را اداره کنند چرا باید اموال دولت را به کسان دیگری بفروشند.
وی همچنین در بخش دیگری از سخنان خود گفته بود: باید در مقابل روند خصوصی سازی ایستادگی، مطالبه و مبارزه کنیم، ما بخیل نیستیم که صنایع و کارخانجات به مردم واگذار شوند و خیر آن را ببرند.
دانشجویان و طلاب شرکت کننده در این تجمع با قرائت بیانیه‌ای به تجمع خود پایان دادند.
در آن بیانیه به موارد زیر اشاره شده بود:
«از آنجا که چند ماهی است صدای اعتراضات کارگری در اقصی نقاط کشور به گوش می رسید، جمعی از دانشجویان و فعالان اجتماعی تلاش داشتند تا از نزدیک با مشکلات و دغدغه های این کارگران آشنا شوند.
با جمع آوری اطلاعات مختلف از بنگاه های تولیدی، جلسات و نشست های کارشناسی در دانشگاه های کشور با حضور کارشناسان اقتصادی و اجتماعی برگزار شد.
مهمترین خروجی این نشست ها اذعان متحد کارشناسان به فساد اداری و اقتصادی ناشی از عدم شفافیت در واگذاری ها بوده است. از سوی دیگر مطالبه این تشکل ها از مسئولان سازمان خصوصی سازی و وزارت اقتصاد برای شفاف کردن روند واگذاری ها بی نتیجه ماند.
از همین رو جنبش عدالتخواه دانشجویی در ادامه روند مطالبه گری خود، دعوت نامه ای را به رئیس سازمان خصوصی سازی ارسال و درخواست پاسخگویی در دانشگاه تهران را داشت.
لیکن با توجه به عزم راسخ ریاست آن سازمان بر عدم پاسخدهی نسبت به عملکرد خسران بار اخیر، تصمیم بر آن شد تا در کنار اصناف اجتماعی چون کارگران، دانشجویان و مردم، روز ۴ شنبه در تجمعی جلوی درب سازمان خصوصی سازی، با اعلام اعتراض نسبت به وضع موجود واگذاری ها این سازمان را به پای میز پاسخدهی وادار سازیم.
لازم به تذکر است، دانشجویان عدالتخواه در این تجمع مطالبات زیر را دنبال خواهند کرد:
1_ برکناری و محاکمه مسئولان سازمان خصوصی سازی که در روند واگذاری ها دچار تخلفات اداری و اقتصادی شده اند.
2_ شفاف سازی قراردادهای بنگاه های واگذاری شده و بازگشت بنگاه هایی که در فرایندهای رانتی و غیرقانونی و غیر شفاف به دولت واگذار شده اند.
3_ اجرای تمام و کمال اصول سیاست های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی با تاکید بر «مشارکت تعاونی ها» و «تامین حقوق کارگران»
4_ برخورد جدی قوه قضاییه با سرمنشا اتفاقات یعنی مسئولان متخلف دولتی و خریداران نا اهل
5_ هیات نظارت بر سیاست های کلی نظام به بررسی نحوه اجرای سیاست های اصل ۴۴ پرداخته و به رفع نواقص و ایرادات این سیاست ها اقدام فرمایند و زمینه مشارکت کارگران در مالکیت و مدیریت بنگاه های واگذار شده را فراهم آورد.»
تجمعات اعتراضی متعدد دانشجویان به خصوصی‌سازی مقابل ساختمان قوه قضائیه
اواسط مرداد ماه سال 98 بود که جمعی از دانشجویان با حضور و تجمع در مقابل ساختمان قوه قضائیه واقع در بلوار کشاورز تقاطع حجاب، اعتراضات خود را نسبت به خصوصی‌سازی‌های اعلام کرده بودند.
این دانشجویان با در دست داشتن پلاکاردهایی همچون «خصوصی‌سازی فیلموشونه، پولای ملیت تو جیبشون»، «غارتگران دل نگرانی دارند، ترس از خطر گرفتن حق دارند»، «سلطان گوشت اردبیل را محاکمه کنید»، «بصیرت؛ یعنی صدای شکستن استخوان کارگران» و غیره اعتراض خود را به این اقدام اعلام کردند.
در بخش دیگری از آن تجمع دانشجویان عدالتخواه در قالب تئاتر دانشجویی تصویری امیدآفرین از ورود قوه قضاییه به موضوع برخورد با عوامل فساد در خصوصی‌سازی‌های افسارگسیخته و احقاق کارگران را به نمایش گذاشتند.
محمدحسین صبوری دبیر وقت جنبش عدالت خواه دانشجویی در آن تجمع گفته بود: "چندین سال است که واگذاری شرکت‌ها و کارخانجات سودده کشور که بار اصلی تولید را بر دوش داشته‌اند، به افراد خاص سرعت گرفته است و ما این نحوه واگذاری را خصوصی‌سازی نمی‌دانیم و این رهاسازی است."
دبیر وقت جنبش عدالت خواه دانشجویی با طرح این سوال چه طور است کارخانه‌هایی که چندین دهه بار اصلی تولید را بر دوش کشید‌ه‌اند، بلافاصله بعد از واگذاری‌ها به افراد خاص تعطیل و هزاران کارگر بیکار شده و حقوق آنها به تعویق می‌افتد، تصریح کرد: "ما با این شعار که صاحبان این انقلاب کارگران و مستضعفان هستند، انقلاب کردیم نه اینکه 40 سال بعد عده‌ای بیایند صاحبان سرمایه ملی، مال و ناموس مردم شوند و به عنوان صاحبان قدرت و ثروت سرنوشت امنیت و معیشت مردم را به دست بگیرند."
حجت الاسلام فراهانی، نماینده طلاب انقلابی نیز در آن تجمع مهمترین هدف حکومت اسلامی را برقراری عدالت اسلامی دانست و تصریح کرد: ما برای بسترسازی جهت ظهور امام زمان باید برای جهان الگو معرفی کنیم که فوری‌ترین هدف این الگو نیز عدالت اسلامی است در هر حال اگر مردم از این جامعه راضی نباشند ما نمی‌توانیم این الگو را به مردم دنیا معرفی کنیم.
دانشجویان در پایان با قرائت بیانیه درباره عواقب این قبیل خصوصی‌سازی،خواستار توجه جدی و ورود قوه قضائیه به این مسئله شده بودند.
بسیاری از تشکل‌ها و اتحادیه‌های دانشجویی نیز نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند و توانستند نقش موثری در این زمینه ایفا کنند تعداد کثیری از آنها با دادن بیانیه و زدن نامه‌هایی به ارگان‌های مختلف، از جمله قوه قضاییه، سعی کردند تاثیرات مثبت خود را در این موضوع بگذارند. لازم به ذکر است که آوردن تمامی این موارد در این گزارش نمی‌گنجد.
سرانجام دانشجویان انقلابی نشان دادند که پرچم مطالبه‌گری و عدالت طلبی، همچنان در بین دانشجویان وجوانان این مرز و بوم زنده است وجنبش دانشجویی به عنوان یک نهاد کارآمد می تواند نقش موثری را در ان زمینه ایفا کند.
