به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ حسن رحیم پور ازغدی در ادامه پرسش و پاسخ توییتری، یک سوال را به عنوان "پرسش شب یلدا" مطرح کردند: اعتماد به غرب و اقتصاد برجامی با ایران چه کرد؟!
استاد حوزه و دانشگاه یادداشت خود را اینگونه آغاز می‌کند:
پرسش های دوستان ناظر به شورای انقلاب فرهنگی را پاسخ خواهیم گفت اما امشب ، یلدای ۹۹ و فرصت برای اندیشیدن ، از هر شب دیگری در سال بیشتر است. پرسش ویژه شب یلدای کرونایی که نمیتوانیم کنار یکدیگر باشیم، پرسش عبرت از یک سرگذشت ملی است :
سوال) "اعتماد به غرب و "اقتصاد برجامی" با ایران چه کرد؟
جواب) سالها بلکه دهه‌های پس ازانقلاب، علی الدوام از درون و بیرون کشور به افکار عمومی تلقین می شد که "کلید" اقتصاد ایران، مذاکره مستقیم با آمریکا و رفع کمبود لبخند با انگلیسی‌ها و فرانسوی‌هاست.
هنگام انعقاد عقد شرعی "برجام" پس از ۱۵ سال مذاکرات رسمی نیز به افکار عمومی تلقین شد که این یک معاهده محکم بین المللی با حضور کدخدایان و امضائ همه اعضای شورای امنیت و قدرت های اصلی جهان است و منتقدان برجام، همگی کاسبان تحریم و جنگ طلب‌اند و با این پیروزی ، باید بدنبال آب و صابون برای شستن روی خود باشند. حیثیت ایالات متحده و دهها وعده اتحادیه اروپا ، پشتوانه مقدس این قرارداد است و امکان تخلفی نیست.
فیلم کوتاهی از تضمین‌های ظریف وزیر امور خارجه پیش از انتخاب ترامپ را مشاهده می‌کنید؛
اینک پس از چند سال ، همه چیز انکار میشود و دولت برجامی، توضیحات جدید و مقصران تازه ای برای نابسامانی اقتصادی مردم دست وپا کرده که مبتنی بر تئوری "پدرسوختگی شخصی ترامپ" و نوشتن "مرگ بر آمریکا" بر قنداق تفنگ بسیجی هاست. این بود آرمانهای ما؟! و پایان آنهمه تضمین ها و تعهداتی که به مردم و خانواده ها داده میشد! مذاکرات باغرب، چرخ های اقتصاد کشور را چنان که گفتند به حرکت درآورد اما نگفته بودند که روبه جلو یا عقب؟ حرکت،حرکت است.
و اما اقتصاد برجامی با ملت چه کرد؟
آمار رسمی دولت می‌گوید نسبت مخارج دهک دهم به دهک اول به بیش از ۱۴ برابر رسیده است. در سال ۹۸ ،خانواده دهک دهم شهری بیش از ۱۳۲ میلیون تومان و دهک اولی ۱۰ونیم میلیون هزینه میکرد.
ضریب جینی ما (مگر در اختیار ترامپ بوده؟) در شهرها طی همین سالها بیش از یک درصد افزایش یافت و در روستاها وضع، بدتر شد. نه تنها توزیع ثروت در سال‌های پسابرجام ، بدتر و از عدالت، دورتر شدیم، تورم نیز افزایشی ۳۵۷ درصدی داشته و به ۴۱.۲ درصد در اسفند ۹۸ رسید و اینها قبل از کرونا و آثاراقتصادی آنست و ربطی به آن ندارد. کمک‌های نقدی و غیر نقدی به دهک‌های پایین درآمدی نیز عملا در کوره تورم ذوب شد. شاخص‌های ضریب جینی و نسبت مخارج دهک دهم به اول همچنان درحال افزایش است.
سیاست‌های برجامی، اکثر چرخه‌های اقتصاد را از کار انداخت و نگاه عاجزانه رعیت کدخدا به ناخدایان بدبخت جهان که اقتصاد خودشان در حال فروپاشی است و بالاترین تلفات کرونا در جهان را دارند ، عملاً اینجا نیز به گرانی و تورم و نابرابری و فقر افزود. و همه اینهادرحالی بود که "جان کری" قول داده بود.
البته ساحت قدسی آمریکا، اتحادیه اروپا، دمکرات‌ها وجمهوری‌خواهان و همه حسابش از ترامپ جداست. او تربیت خانوادگی نداشته و آبروی آمریکا را ریخته و بایدن ، حتما جبران می‌کند و خواهید دید که تورم و ضریب جینی و چرخ‌های اقتصاد، همه دوباره درست میشود، شبیه عصر اوباما ، که هم مودب و هم باهوش بود.
باهوش بود چون همه تحریم‌های پولی و بانکی یعنی سخت‌ترین تحریم‌های پس از انقلاب دقیقاً در دوره‌ای وضع شد که او رئیس و جو بایدن، معاون اول و دستیارش بود، و مودب بود، چون پس از کلاهبرداری برجام، لبخند میزد و تلفنی از رئیس جمهور ما احوال پرسی کرد و پول تلفن هم با او بود.
امضای برجام چقدر در فضای اقتصاد و دیپلماسی کشور گشایش آورد؟ همین مقدار که بدانیم در تمام سال‌های اجرای یکطرفه برجام از سوی ایران هیچ‌گاه تحریمی لغو نشد. بانک‌های بزرگ جهانی تحت فشار اوباما و بایدن ، مودبانه و هوشمندانه چرخ‌های اقتصاد ایران معتدل و غیرافراطی را ( بسوی عقب؟) بحرکت درآوردند!
اما ظاهرا بازهم امید هست ، فردا هست ، از آن دمکرات تا این دمکرات ، فرج هست...
