به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از مهر، کاوه صباغ‌زاده کارگردان سینما که با فیلم سینمایی «رمانتیسم عماد و طوبا» متقاضی حضور در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر شده است درباره اینکه امسال به دلیل شرایط ویژه احتمالاً مردم امکان تماشای فیلم‌های این دوره از جشنواره را نخواهند داشت، بیان کرد: من هر سال با این بخش از جشنواره که همه مردم در همه استان‌ها به تماشای فیلم‌های جشنواره می‌نشستند مشکل داشتم چون جشنواره‌ها در هیچ کجای دنیا برای مردم نیستند. بلکه برای منتقدان، اهالی رسانه و سینماگران هستند و مردم از نوشته‌ها، تبلیغات و نقدهایی که می‌خوانند تصمیم می‌گیرند در زمان اکران، فیلمی را ببینند یا نه.
وی افزود: اینکه مردم همزمان با برگزاری جشنواره، فیلم‌ها را می‌دیدند، باعث می‌شد فیلم‌ها به لحاظ موضوعی لو بروند، ضمن اینکه فیلم‌ها به دلیل اینکه با عجله برای حضور در جشنواره آماده می‌شوند با کیفیت خوبی به نمایش درنمی‌آیند و همین موضوع باعث می‌شود روی بیننده عام تاثیر بگذارد و باعث شود آنها فیلم را نیمه رها کنند. در ادامه هم به تبلیغ منفی درباره فیلم بپردازند اما در زمان اکران می‌شود نسخه کامل را ارایه داد ضمن اینکه دیگر جایی برای بهانه‌گیری فیلمساز باقی نمی‌ماند. اما اینکه منتقدان و اهالی رسانه نتوانند فیلم‌ها را ببینند خوب نیست، البته اعلام کرده‌اند اگر کرونا کمی فروکش کند ممکن است آنها هم به تماشای فیلم‌ها بنشینند که به نظرم اتفاق خوبی رخ می‌دهد در غیر این صورت عملاً تبلیغی برای آثار صورت نمی‌گیرد.
صباغ‌زاده بیان کرد: با همه این اوصاف من جزو کسانی هستم که با برگزاری جشنواره موافقم. توجه داشته باشید ۹۵ درصد فیلم‌هایی که سال گذشته در جشنواره به نمایش درآمدند امسال نتوانستند به نمایش دربیایند ضمن اینکه از سال گذشته تا حالا فیلم‌های زیادی تولید شده‌اند پس باید محلی برای نمایش داشته باشند. خیلی از کسانی که مخالف برگزاری جشنواره در این بازه هستند می‌گویند بهتر این است که جشنواره ملی با جشنواره جهانی به صورت همزمان برگزار شود اما اصلاً مشخص نیست که وضعیت کرونا تا اردیبهشت ماه به چه صورت باشد شاید اصلاً وضعیت بدتر شود. حتی اگر کرونا هم تا آن زمان ریشه کن شود، آنگاه تعداد بالایی از فیلم‌ها در جشنواره شرکت می‌کردند ضمن اینکه فیلم‌های خارجی هم به این رویداد اضافه می‌شوند.
وی افزود: با این شرایط داوری سخت‌تر و حق یک سری از فیلم‌ها خورده می‌شد هم اینکه خیلی از فیلم‌ها شاید به دلیل حجم زیاد فیلم‌ها فرصت پیدا نمی‌کردند که به بخش مسابقه راه یابند یا اینکه تعداد نامزدها در هر رشته افزایش پیدا می‌کرد که باز هم مشکل ایجاد می‌کرد. برگزار شدن جشنواره به فیلم‌هایی که از سال گذشته تا حالا تولید شده‌اند کمک می‌کند که آثار یک بار در یک جشنواره به نمایش دربیاید و تکلیف فیلم‌ها مقداری روشن شود. سازندگان متوجه می‌شوند که فیلم‌ها را به صورت مجازی یا فیزیکی به نمایش بگذارند یا بهتر این است که آثارشان را برای حضور در جشنواره‌ها آماده کنند به نظرم این روند بهتری است تا اینکه فیلم‌ها روی هم انباشته شوند و منتظر اردیبهشت سال آینده بمانیم تازه با این پیش فرض که ممکن است جشنواره برگزار شود و ممکن است این اتفاق رخ ندهد و مدام عقب‌تر بیفتد با این وجود امیدوارم شرایط به گونه‌ای باشد که دست کم اهالی رسانه و سینماگران بتوانند با فاصله گذاری و رعایت پروتکل‌های بهداشتی به تماشای فیلم‌ها بنشینند.
این کارگردان با بیان اینکه هرچند امسال سال سختی برای تولید آثار بود اما هیات داوران باید به خروجی فیلم‌ها توجه کنند، توضیح داد: هیات داوران باید به خروجی فیلم‌ها توجه کنند پس اینکه فیلم‌ها در چه شرایطی تولید شده‌اند مربوط به داور نمی‌شود، داوران صرفاً باید به کیفیت فیلم‌ها توجه کنند، انتظار این است که آنها فیلم‌ها را بدون پیش داوری ببینند و نسبت به کیفیت فیلم‌ها تصمیم‌گیری کنند.
وی در پایان بیان کرد: کیفیت جشنواره‌های خوب در همه جای دنیا به واسطه تعداد فیلم‌ها، فیلمسازان مشهور، سلبریتی ها و … نیست اصولاً این جشنواره‌ها هستند که به فیلم‌ها اعتبار می‌دهند نه فیلم‌ها به جشنواره‌ها. متاسفانه در ایران گاهی تیترهایی مبنی بر این زده می‌شود که فیلمی غایب بزرگ جشنواره است و… به نظرم اینگونه خبرها اعتبار جشنواره را کم می‌کند. جشنواره باید اعتبار خودش را داشته باشد و فیلمسازان با حضور در جشنواره به فیلم خود اعتبار بدهند و نه برعکس. یعنی هیچوقت جشنواره‌ای اعتباری از فیلمسازانی که در آن شرکت می‌کنند، نمی‌گیرد. یعنی حتی اگر اثر جیم جارموش به جشنواره کن نرسد، جیم جارموش ضرر می‌کند نه جشنواره کن. فکر می‌کنم کمیت اهمیتی ندارد بلکه کیفیت فیلم‌ها مهم است.
