به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ محمدجعفر نعناکار در گفتگو با مهر، نبود قوانین در حوزه صیانت از کودکان و نوجوانان در فضای مجازی را رد کرد و گفت: دهها قانون در حوزه صیانت از کودکان و نوجوانان در فضای مجازی وجود دارد. نه تنها کنوانسیون‌های بین‌المللی بر این موضوع تاکید دارند بلکه در قوانین مربوط به مجازات اسلامی، جرایم رایانه‌ای و حتی قانون تجارت الکترونیک در کشور نیز به این موضوع اشاره شده است.
وی ادامه داد: اما نکته اساسی در زمینه صیانت از کودکان و نوجوانان در فضای مجازی مربوط به خروجی شبکه ملی اطلاعات است. چرا که شواهد نشان می‌دهد که این شبکه خروجی لازم را از این جهت ندارد و متأسفانه کودکان و نوجوانان در فضای مجازی به همه چیز دسترسی دارند. در حالی که اگر یک شبکه خصوصی داخلی در کشور وجود داشت که نیازشان را برطرف می‌کرد، امروز دیگر شاهد مشکلات فعلی در حوزه فضای مجازی کودکان نبودیم.
این حقوقدان فضای مجازی با تاکید بر اینکه کودکان و نوجوانان ما به راحتی و بدون هیچ محدودیتی در شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام و یوتیوب حضور دارند، گفت: این موضوع از ضعف شبکه ملی اطلاعات نشأت می‌گیرد. اینکه به بهانه دسترسی به اینترنت، فضا را برای کودکان و نوجوانان باز کنیم به هیچ عنوان قابل دفاع نیست.
وی افزود: نباید لایو اینستاگرام در دسترس کودکان باشد و مسئولان بگویند تنها درصد کمی دچار آسیب می‌شوند.
نعناکار با بیان اینکه بسیاری از کشورها، رگولاتوری شدید و محکمی برای دسترسی کودکان در فضای مجازی تعریف کرده‌اند، ادامه داد: در این کشورها، کودکان و نوجوانان اجازه فعالیت در شبکه‌های اجتماعی را ندارند و کودکانی که صفحه فعال در این شبکه‌ها دارند، بسیار انگشت شمار هستند؛ اما در کشور ما، پیج‌های کودکان و نوجوانان فعال در شبکه‌های اجتماعی به وفور یافت می‌شود و این ضعف شبکه ملی اطلاعات را نشان می‌دهد.
وی با تاکید بر اینکه در این حوزه قوانین متعدد موجود است و وزارت خانه و نهادهای مختلف هر یک به نوعی متولی این بخش هستند، گفت: اما نکته اینجا است که بستر امنی برای حضور کودکان و نوجوانان در فضای مجازی ایجاد نشده است و اهتمامی نیز در این باره دیده نمی‌شود. به نظر می‌رسد که نهادهای متولی و مسئول، دغدغه کافی در این زمینه ندارند.
این حقوقدان فضای مجازی با بیان اینکه راه اندازی اینترنت بدون آموزش اولیه در روستاها اشتباه است، گفت: برای استفاده از آموزش مجازی، نیازی به اینترنت و دسترسی به همه سایت‌ها نیست و آموزش مجازی از طریق شبکه داخلی کفایت می‌کرد. اما به دلیل نبود این زیرساخت‌ها، هم اکنون شاهد دسترسی بدون محدودیت کودکان و نوجوانان به اینترنت و شبکه‌های اجتماعی هستیم که این موضوع مشکلات متعددی را به همراه دارد.
وی گفت: در این حوزه خلأ قانونی وجود ندارد و به نظر می‌رسد در مورد عمل به قوانین، سلیقه‌ای برخورد شده و نظارت مرکز ملی فضای مجازی در این زمینه اعمال نمی‌شود.
