به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ هادی ابوی، دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران درباره بیکاری کارگران با شیوع کرونا گفت: کارگران زیادی بودند که در هتل‌ها, تالارهای پذیرایی, برگزاری مراسم ختم فعالیت داشتند, شاید اینگونه تصور شود که اشتغال آنها حاشیه ای بوده اند اما تعداد این دسته از کارگران بسیار زیاد بود.
وی ادامه داد: برای برگزاری یک مراسم عروسی, چندین شغل درگیر می شدند, قنادی, میوه فروشی, تالار عروسی, زیورآلات, لباس و... همه و همه اشتغال هایی داشتند که با کرونا و محدودیت ها در این زمینه همه این مشاغل تعطیل شدند.
دبیر کل کانون عالی انجمن های صنفی کارگران افزود:کارگرانی که در مراسم ختم هم فعالیت داشتند, دچار مشکل شدند. به طور مثال بارها مراجعه کرده اند, افرادی که در مراسم برگزاری مراسم ختم بودند, اما در حال حاضر با عدم برگزاری مراسم های مذهبی و ختم های یادبود, این افراد بیکار شده اند.چون قرارداد کاری هم ندارند, امکان مراجعه به بیمه بیکاری را نداشته اند.
وی ادامه داد: علاوه بر کارگران بیمه شده، کارگرانی بودند که در رستوران ها و هتل ها ظرف می شستند, یعنی به تعداد ظروفی که می شستند دستمزد دریافت می کردند, به طور مثال برای شست و شوی یک بشقاب ۵۰۰ تومان دریافت می کردند. این کارگران آسیب جدی دیدند. کارگران شرایط زندگی سخت و دشواری دارند. در حالی که یک نفر زمانی که به رستوران مراجعه می کند حداقل ۴۰هزار تومان برای صرف یک پرس غذا پرداخت می کند اما سهم کارگر برای نظافت ظروف رستوران برای هر بشقاب و قاشق حدود ۱۰۰۰ تومان است.
ابوی افزود: صنوفی مانند آرایشگاه‌ها و خشک شویی‌ها مشتری خود را در دوران کرونا از دست داده اند. میزان مراجعه مردم به خشک شویی‌ها از ترس کرونا بسیار کم شده است، بسیاری از خشک شویی ها بیان می کنند, با توجه به اینکه حجم مشتری کاهش یافته است, صرفه اقتصادی ندارد که دیگ بخار خشک شویی را روشن نگه دارند. از دیگر کارگرانی که آسیب جدی دیدند, کارگران نظافت چی منازل ومغازه ها بودند. بسیاری از خانواده ها از ترس شیوع این ویروس دیگر نظافتچی در منزل خود راه نمی دهند. این دسته از کارگران در کف جامعه بودند، بیمه و قرارداد کار و درآمد ثابت نداشتند و در حال حاضر با وضعیت دشواری دست و پنجه نرم می کنند.
وی بیان کرد: اینکه بارها مسئولان بیان کرده اند که مشاغل باید به سمت مشاغل اینترنتی برود, باید گفت که همه کارگران سواد کافی برای رفتن به سمت مشاغل مجازی را ندارند. به طور مثال افرادی بودند که سال ها با یک ماشین شخصی مسافرکشی می کردند, هیچ وقت هم به سمت تاکسی های اینترنتی نرفتند, چرا که سواد کافی در این زمینه ندارند. این دسته از افراد در حال حاضر یا بیکار هستند یا با درآمدهای کم مشغول کار هستند. دولت باید با راه کارهای دقیق تری برای بیکاری کارگران داشته باشد.
