به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ سوپرجام اسپانیا در حالی به تیم اتلتیکو بیلبائو رسید که بارسلونا و رئال‌مادرید را به فاصله ۴ روز شکست داد. غول‌های فوتبال اسپانیا و بزرگترین باشگاه‌های جهان در لالیگا هم وضعیت خوبی ندارند و اختلاف امتیاز ۷ و ۱۰ امتیازی آنها با اتلتیکو مادریدی که یک بازی هم کمتر دارد، خیلی نگران‌کننده است و به نظر می‌رسد باید بی‌خیال قهرمانی در این جام بشوند. نتایج ناامیدکننده بارسا و رئال بیشتر از اینکه نوک پیکان انتقادات را به سمت مربیان ببرد به سمت مدیران تیم‌ها برده چون خبری از خط حمله‌های رؤیایی این دو تیم در سال‌های اخیر نیست. مثلث ام‌اس‌ان و بی‌بی‌سی در بارسا و رئال هر حریفی را زمین می‌زد. حتی باخت ۴ بر صفر در پاریس را هم می‌شد با ۶ گل جبران کرد اما بدون ام‌اس‌ان و بی‌بی‌سی دیگر معجزه کردن هم سخت می‌شود. بارسایی‌ها و رئالی‌ها خیلی دل‌شان برای مثلث‌های خط حمله تنگ شده، مثلث‌هایی که قهرمانی‌های متوالی لیگ قهرمانان اروپا را برای هر دو تیم به ارمغان آورد. مثلث‌های رؤیایی دیگری هم در تاریخ فوتبال داریم که شاید از این مثلث‌ها هم جذاب‌تر بودند. مثلث آنری، مسی و اتوئو که در سال ۲۰۰۹ قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد یا مثلث رؤیایی تیم ملی برزیل که به قهرمانی جام جهانی ۲۰۰۲ رسید. برزیل با درخشش ریوالدو، رونالدو و رونالدینهو از سد هر حریفی عبور می‌کردند.
در فوتبال مدرن بازی با سه مهاجم را کمتر می‌بینیم هر مربی ریسک بازی با این سیستم را قبول نمی‌کند. در دهه اخیر بازی با یک مهاجم ترکیب متداولی در فوتبال جهان بود و از طرفی در ایران با آمدن کی‌روش در کنار تفکرات کروات‌ها، دفاعی‌تر هم شد. خیلی وقت است که دل‌مان برای مثلثی مثل علیدوستی، محمدخانی و چنگیز در خط حمله تیم ملی تنگ شده؛ سه مهاجمی که در جام ملت‌های ۱۹۸۴ سنگاپور درخشیدند. این سه بازیکن بار تهاجمی تیم ملی در این مسابقات را به دوش می‌کشیدند. محمدخانی و علیدوستی در مجموع ۱۹ گل برای ایران در مسابقات مقدماتی و مرحله نهایی جام ملت‌های ۱۹۸۴ زدند و چنگیز نیز با پاس‌های طلایی‌اش نقش مهمی در گلزنی این دو ستاره داشت اما اگر گل به‌خودی شاهین بیانی در دقیقه ۸۸ بازی با عربستان نبود آن تیم در فینال مثل عربستان که چین را راحت برد قهرمان می‌شد چون ایران در مرحله گروهی هم چین را برده بود.
استقلال در بازی با تراکتور برای اولین‌بار در لیگ بیستم با مثلث قایدی، دیاباته و مطهری پا به میدان گذاشت. این مثلث ابتدا توسط فرهاد مجیدی در استقلال امتحان شد و بیشتر مجید نامجومطلق به آنها اعتماد داشت و در لیگ قهرمانان آسیا با استفاده از این سه بازیکن در ترکیب اصلی از مرحله گروهی صعود کرد. آتش بازی مثلث خط حمله استقلال در بازی با تراکتور ۳ گل و ۲ پاس گل به همراه داشت و این تیم را به صدر جدول رساند. مثلثی که در لیگ برتر دوره نوزدهم هم بهترین رکوردها را ثبت کرد اما این سه بازیکن کمتر همزمان کنار هم قرار گرفتند. درخشش مثلث تهاجمی استقلال با درخشش سه بازیکن فاز تهاجمی پرسپولیس همراه بود. احمد نوراللهی که تازگی به خط آتش پرسپولیس در جلو زمین اضافه شده به همراه عبدی و امیری نسخه فولاد را پیچیدند. دو گل پرسپولیس در این بازی را عبدی و نوراللهی زدند که در این بین امیری هم پاس گل داد. البته شکل قرار گرفتن مثلث خطرناک استقلال با پرسپولیس تفاوت‌های دارد.
در بین ستاره‌های تهاجمی دو تیم شیخ دیاباته باز هم بهترین رکوردها را دارد. درست است که شیخ کمتر گل زده و گل ساخته اما به میانگین دقایق بازی او و تأثیرگذاری‌اش که نگاه کنید او همچنان در جمع سرخابی‌ها سوپر استاری با بهترین عملکرد است و در اولین حضورش از ابتدای بازی همه رکوردهای را در تیمش جابه‌جا کرد.
نگاهی به عملکرد مثلث خطرساز استقلال و پرسپولیس که شامل گلزنی، ارسال پاس گل و کسب پنالتی منجر به گل می‌شود.
شیخ دیاباته
بازی: ۶
دقایق بازی: ۲۹۴
گل: ۲
گلسازی: ۱میانگین دقایق گلزنی :۱۰۲
میانگین دقایق تأثیر مستقیم در گل: ۶۸
میانگین دقایق گلسازی :۲۰۴
ارسلان مطهری
بازی: ۱۲
دقایق بازی: ۱۰۳۸
گل: ۳
گلسازی: ۲
میانگین دقایق گلزنی: ۳۲۵
میانگین دقایق گلسازی: ۴۸۷
میانگین دقایق تأثیر مستقیم در گل: ۱۹۵
مهدی قایدی
بازی: ۱۲
دقایق بازی: ۹۸۲
گل: ۴
گلسازی: ۴
میانگین دقایق گلزنی: ۲۲۳
میانگین دقایق گلسازی: ۲۲۳
میانگین دقایق تأثیر مستقیم در گل: ۱۱۲
وحید امیری
بازی: ۹
دقایق بازی: ۶۹۷
گل: ۱
گلسازی: ۱
میانگین دقایق گلزنی: ۶۹۷
میانگین دقایق گلسازی: ۶۹۷
میانگین دقایق تأثیر مستقیم در گل: ۳۴۹
احمد نوراللهی
بازی: ۹
دقایق بازی: ۷۹۵
گل: ۳
گلسازی: صفر
میانگین دقایق گلزنی: ۲۶۵
میانگین دقایق گلسازی: -
میانگین دقایق تأثیر مستقیم در گل: ۲۶۵
مهدی عبدی
بازی: ۹
دقایق بازی: ۵۲۵
گل: ۲
گلسازی: صفر
میانگین دقایق گلزنی: ۲۶۳
میانگین دقایق گلسازی: -
میانگین دقایق تأثیر مستقیم در گل: ۲۶۳
ستفاده از مهاجم بیشتر یعنی بازی پر گل و جذاب‌تر که در دربی‌های اخیر که ۲-۲ مساوی شدند تجربه کردیم و تیم ملی ایران اگر می‌خواهد تهاجمی بازی کند باید این تفکر از باشگاه‌های ما آغازشود.
