به گزارش خبرنگار فرهنگی و اجتماعی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ قطار سی و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر با گذشت از ایستگاه چهارم، در عمل به نیمه راه رسید و تا اینجای کار کمتر از 4 فیلم مورد توجه منتقدان و اهالی رسانه قرار گرفت، در مقابل اما می توان عنوان کرد که جشنواره سی و نهم میزبان تا روز چهارم بیشتر میزبان آثاری بوده که به نوعی تحقیر و توهین به مردم بوده است . اثاری که معلوم نیست به چه دلیل و با کدام ملاک داوری، توانسته اند جزو سودای سیمرغ ها قرار بگیرند، اما آنچه واضح است اینکه سینمای ایران در سال 1400، قرار است امیدی را به جامعه تزریق کند.
بیشتر بخوانید
شوخی مخاطبان با مضمون «زالاوا» به خاطر قطع چند باره پخش فیلم
«زالاوا» که سانس اول نمایش روز گذشته را به خود اختصاص داده بود، اولین فیلم سینمایی ارسلان امیری است که از آن به عنوان تنها اثر ژانر کمدی وحشت این دوره از جشنواره نام برده می شد، اما در حین تماشای آن مخاطب احساس نمی کرد که به تماشای ژانر ترسناک نشسته است. امیری در اولین تجربه اش به سراغ موضوع زندگی جنیان در میان انسان ها رفته و توانسته در ابتدای روایت داستانش، سکانس هایی از ترس را به تصویر کشیده اما نه تنها این ویژگی به مرور در فیلم از دست می رود، بلکه بیشتر رنگ و بوی فیلم های عاشقانه را به خود می گیرد. از طرف دیگر این اثر علی رغم کمدی بودن، حتی نتوانست کمدی موقعیت های خوبی را به تصویر بکشد و عملا در طول پخش فیلم، مخاطب حتی یک بار هم به خنده واداشته نشد. نکته دیگر فیلم زبان کردی اش بود، موضوعی که باعث شد تا در برخی سکانس ها، از زیرنویس استفاده شود.
امیری در نشست خبری فیلم درباره این مسئله اینطور گفته بود: «اساساً من زبان کردی را دوست دارم و دوست داشتم فیلم با این زبان ساخته شود ولی می‌خواستیم مخاطب عام‌تری داشته باشیم. سینمای اقوام به نظرم باید تقویت شود من دوست دارم نشانه‌های قومیت را در فیلم‌ها داشته باشم اما داستان این فیلم در همه جای دنیا اتفاق بیفتد. اگر همه اقوام صدا، فیلم و رسانه داشته باشند این موضوع باعث صلح پایدار خواهد شد و بیشتر شناخته می‌شوند.»
او درباره چرایی پرداخت به این سوژه نیز اینطور توضیح داده بود: «یک احساس و کنجکاوی درباره باور من شکل گرفت و ماجراها و داستان‌هایی درباره موضوعات متافیزیکی در خانواده پدری می‌شنیدم که گاهی منجر به باورهای غیرمنطقی می‌شد. همه ما این داستان‌های عام را شنیده‌ایم. روزی که پدرم داشت خاطراتش را تعریف می‌کرد، جزو اولین خاطراتش تسخیر و استخدام یک جن در خانواده پدری‌اش بود. این برای من جذاب بود، نه خود داستان بلکه شیوه‌ای که پدرم آن را تعریف می‌کرد و به گونه‌ای باورپذیر بود همه از این داستان‌ها دارند من آن شیوه‌ای را که منجر به باورپذیری شود، دوست داشتم و تصمیم گرفتم این قصه را بنویسم.»
البته پخش «زالاوا» در پردیس ملت بدون حاشیه هم نبود؛ قطع شدن چند باره نمایش فیلم در یکی از سالن های این پردیس باعث شوخی مخاطبان با مضمون فیلم شد. مشکلی که قطعا تکرار یکباره آن در ایام جشنواره فیلم فجر هم قابل قبول نیست و قرعه بدشانسی این بار به نام اثر ارسلان امیری زده شد. درست است که امیری نتوانست مخاطبان را در حین تماشا، به معنی واقعی با ژانر وحشت همراه کند، اما اکثرا هنگام خروج از سالن احساس نارضایتی هم از فیلم نداشتند.
بیشتر بخوانید
«مصلحت»؛ حرف برای گفتن دارد
اهالی رسانه در سانس دوم دیروز به تماشای «مصلحت» حسین دارابی نشستند. فیلمی که مانند «زالاوا» جزو کار اول کارگردانش محسوب می شد، اما به معنی واقعی حرفی برای گفتن داشت. فیلمی سیاسی که داستان برخورد با آقازاده ها را در دهه 50 نشان می داد و با توجه به اینکه پررنگ شدن این مقوله در جامعه امروز توانست مخاطب را تا پایان با خود همراه کند. نکته قابل تامل درباره این اثر آن است که علی رغم اینکه سازندگان آن از سلبریتی ها استفاده نکرده بودند، اما بازی ها به حدی خوب از آب در آمده بود که کمتر انتقادی می توان از آن گرفت. فیلمنامه درست و روایت سوژه در بستر تاریخی باعث شد تا بتوان «مصلحت» باشگاه فیلم سوره و سازمان اوج را تا امروز یکی از بهترین آثار این دوره از جشنواره لقب داد.
دارابی در نشست فیلم اش درباره انتخاب بازیگران گفته بود: «من ابتدا خیلی می‌ترسیدم و برای انتخاب بازیگر استرس داشتم ما لحظات پیچیده زیادی در فیلم داشتیم، شب و روز نداشتم و مدام مشورت می‌کردیم در نهایت به این نتیجه رسیدیم که ما به بازیگرانی نیاز داریم که خیلی وقت بگذراند به همین دلیل ما بازیگران غیر استار زیادی بررسی کردیم و دیدیم خیلی با انگیزه هستند و این من را ترغیب می‌کرد که از آنها استفاده کنم و تجربه شیرینی برای من بود.»
محمدرضا شفاه، تهیه کننده «مصلحت» درباره تغییر نام این فیلم که با حواشی زیادی هم همراه شده بود، گفت: فیلم به سرانجام رسیده بود که به «مصلحت نظام» رسیدیم و این نام را برگزیدم به ارشاد هم گفتیم ولی آنجا این نام مورد موافقت قرار نگرفت و توافق کردیم تا نام فیلم مصلحت باشد. ما بعد از اینکه نام مصلحت نظام را مطرح کردیم در مواد تبلیغی باید اسمی را انتخاب می‌کردیم تلقی ما این نبود که رد می‌شود اما ارشاد رد کرد و توافق کردیم در تبلیغات نام «مصلحت» بگذاریم.
فوت علی انصاریان تلخ ترین روز جشنواره را رقم زد
چهارمین روز از جشنواره را می توان تلخ ترین روز دانست؛ چرا که انتشار خبر فوت علی انصاریان کام اهالی رسانه و منتقدان را تلخ کرد؛ فوتبالیست و هنرمندی که همزمان با روز مادر از دنیا رفت و آخرین هنرنمایی او در عرصه سینما نیز به عنوان فیلم افتتاحیه این دوره انتخاب شده بود. پیش از نمایش «مصلحت» بود که صفحات مجازی پر شد از خبر فوت این هنرمند کشور و مسئولین برگزاری جشنواره در برج میلاد با پخش کلیپی از انصاریان یاد و خاطره آن را گرامی داشتند.
گزارش از زهرا رمضانی
